ငါ့မှာရတနာ ရှာနိုင်တဲ့ စနစ်ရှိတယ်

အပိုင်း 12

စာစဉ်အမည် - ငါ့မှာ ရတနာရှာနိုင်တဲ့စနစ်ရှိတယ်။
ဘာသာပြန် - လီလီ

အပိုင်း (၁၂)
ဘယ်အချိန်ဒီကိုလာမလဲဆိုတာ အကြောင်းကြားဖို့လိုသေးတာလား။

‘World City’

Cartier ကျောက်မျက်ရတနာဆိုင်။

လင်းကျယ်က လက်ဝတ်လက်စားရွေးဖို့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုခေါ်လာသည်။

ထိုကောင်မလေးနာမည်က ရှုမန်ဖြစ်ပြီး သူမကလည်း ကျုံးဟိုင်တက္ကသိုလ်က ပထမနှစ်ကျောင်းသူဖြစ်သည်။

ရှုမန်ရဲ့ပုံစံက ကျက်သရေရှိပြီးတော့ သူမမျက်နှာအနေအထားက ၈၅မှတ်လောက်ရှိသည်။ သူမက တရုတ်စာဌာနရဲ့အလှဆုံးမိန်းကလေးဖြစ်သည်။

လင်းကျယ်က ရှုမန်ကို ပထမဆုံးတွေ့တွေ့ချင်းမှာဘဲ ကြိုက်သွားပြီး မရမကလိုက်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။

အစမှာတော့ ရှုမန်က သူ့ကိုစိတ်ထဲတောင်မထားပေမဲ့ လင်းကျယ်က လက်မလျှော့ဘဲ သူမကို လက်ဆောင်ပေါင်းစုံဆက်ပေးခဲ့တယ်။

အဆုံးမှာ ရှုမန်က ငွေရဲ့သွေးဆောင်ဖြားယောင်းမှုကြောင့် သူနဲ့တွဲဖို့လက်ခံခဲ့တယ်။

ဒီနေ့ သူ ရှုမန်နဲ့ ရှေ့ဆက်တိုးချင်တဲ့စိတ်ကူးကြောင့် ဇိမ်ခံပစ္စည်းတွေဝယ်ပေးပြီး မျက်နှာယူချင်တဲ့အတွက် World City ကိုခေါ်လာခဲ့သည်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လင်းကျယ်ရဲ့ ရှုမန်အပေါ်အမြင်ဟာ တဏှာဖုံးလွှမ်းလာတော့သည်။

ရှုမန်က အဲ့တာကိုသတိထားမိတဲ့အခါ နည်းနည်းမပျော်မရွှင်ဖြစ်သွားသည်။

လင်းကျယ်ရဲ့ရက်ရောမှုကြောင့်သာမဟုတ်ရင် သူမလည်း သူ့လို အရပ် ၁.၇မီတာလောက်သာရှိပြီး သာမန်ရုပ်ရည်ရှိတဲ့သူတစ်ယောက်နဲ့ အတူတွဲရှိနေဖို့ စိတ်ကူးထဲတောင်ထည့်မည်မဟုတ်ပေ။

သူ့လိုသာဆိုရင် သူမအနားကပ်ဖို့ ဖြစ်တောင်မဖြစ်နိုင်ပေမဲ့ ........

ကောင်းကျိုးတွေရှိမနေရင်တော့ သူမလည်း အလိုလိုက်နေမည်မဟုတ်။

ရှုမန် သူမရဲ့ခါးသွယ်သွယ်လေးကိုမတ်လိုက်ပြီး လင်းကျယ်ကိုမေးသည်။
" လင်းကျယ်၊ ဒါလေးကောင်းလားဟင် "