အပိုင်း 36

224 17 0
                                    

အပိုင်း (၃၆)
အခွင့်ထူးခံ။ နတ်ဆိုးတစ်မျှချမ်းသာခြင်း။

နာရီဝက်ကြာတဲ့နောက်။

ယဲ့ဖန်နှင့် ရှန်းပိုင်ထျန်းတို့ရဲ့ကားက ဝူယွမ်မြစ်အားကစားရုံနဲ့ တစ်ကီလိုမီတာလောက်ဝေးတဲ့နေရာမှာရပ်နေရသည်။

ထိုအချိန်တွင် လမ်းပေါ်မှာ ကားတွေသိသိသာသာကိုများနေပြီး ကားလမ်းကပြွတ်သိပ်နေသည်။

တစ်ချို့စိတ်မရှိတဲ့လူတွေက ကားဟွန်းတွေတီးနေကြပြီးတစ်ချို့က ဆဲဆိုနေကြသည် .........

လမ်းမတစ်ခုလုံး စိတ်မရှည်မှုနဲ့ပြည့်နှက်နေသည်။

ယဲ့ဖန်က အဆင်ပြေပေမဲ့ အနည်းငယ်တော့ လုပ်ရကြပ်နေသည်။

ဝတုတ်ချူးက စိတ်ပူလာသည်။
" ကားတွေကအများကြီးဘဲ။ ယာဉ်ကြောက ဘယ်လောက်ထိပိတ်နေမှာလဲ။ အဲ့လိုဆို ဖျော်ဖြေပွဲကို အချိန်မီရောက်မှာမဟုတ်တော့ဘူးမလား "

" ငါတော့မထင်ပါဘူး "
ယဲ့ဖန် ခေါင်းခါသည်။

အားကစားရုံကနေ တစ်ကီလိုမီတာလောက်သာဝေးပြီး ဖျော်ဖြေပွဲက ၈နာရီမှစမှာဖြစ်သည်။ တစ်နာရီကျန်သေးကာ လုံလောက်တာထက်ပိုသည်။

အားကစားရုံမှာ ကားထားဖို့နေရာကျန်ပါ့မလားတွေးနေမိသည်။

အဲ့ဒီအတွေးနဲ့အတူ ဖုန်းကိုထုတ်ပြီး စစ်ကြည့်လိုက်သည်။

ထင်ထားတဲ့အတိုင်း ကားပါကင်က ပြည့်နေပြီဖြစ်သည်။

ဝတုတ်ချူးကလည်း ဖုန်းကနေ အခြေအနေကိုမြင်လိုက်တာကြောင့် ပိုစိတ်လှုပ်ရှားလာသည်။
" ကားထိုးဖို့နေရာမကျန်တော့ဘူးမလား။ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ "

ယဲ့ဖန် ဘာလုပ်ရမလဲတွေးနေစဉ် ဖုန်းမြည်လာသည်။

အဲ့တာက အစ်မဝမ်ဖြစ်သည်။

" ဟယ်လို၊ ယဲ့လူကြီးမင်း။ ရှင်နဲ့ရှင့်သူငယ်ချင်းတွေ အားကစားကွင်းကို ရောက်ပြီသားသိချင်လို့ပါ "

ယဲ့ဖန်က ကြားတဲ့နောက် အစ်မဝမ်ကို အခြေအနေရှင်းပြသည်။

" ယဲ့လူကြီးမင်း၊ ဒုက္ခခံဖို့မလိုပါဘူး။ "
အစ်မဝမ်ကပြောသည်။
" နေရာပြောလိုက်ပါ။ ယဲ့လူကြီးမင်းနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေကို သီးသန်းလမ်းကြောင်းစီစဉ်ပေးဖို့ပြောလိုက်ပါ့မယ် "

ငါ့မှာရတနာ ရှာနိုင်တဲ့ စနစ်ရှိတယ်Where stories live. Discover now