စာစဉ်အမည် - ငါ့မှာရတနာရှာနိုင်တဲ့စနစ်ရှိတယ်
ဘာသာပြန် - လီလီ
အပိုင်း (၄၃)
ရိုးသားတဲ့ဟာသ၊ ချက်ကောင်းထိတဲ့ဟာသ။
လင်းကျွင်းကျွင်း အိမ်တွေကို အချိန်အတော်ကြာ ကြည့်ပြီးတဲ့နောက် ၁၆လွှာက တိုက်ခန်းတစ်ခုကို ရှာတွေ့သွားသည်။
အဆောက်အဦးက ၁၇လွှာရှိပြီး ၁၆လွှာက အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။
ဒါကြောင့် ဈေးကလည်း အကြီးဆုံးဖြစ်သည်။
ဈေးကွက်ပေါက်ဈေးအရ အနည်းဆုံးယွမ်သန်း၅၀တန်သည်။
သူမ ကျေးဇူးတရားကိုဖော်ပြတဲ့အနေနဲ့ လင်းကျွင်းကျွင်းနောက်ထပ်ငါးသန်းထပ်ပိုပေးလိုက်သည်။
အဲ့လိုဆိုရင်တောင်မှ သူမ ကောင်းကျိုးအများကြီးရလိုက်တာဖြစ်သည်။
ကျောင်းမြို့နယ်ထဲရှိ လီကျင်းဥယျာဉ်ထဲကလို ကောင်းမွန်တဲ့နေရာမှ တိုက်ခန်းတစ်ခုရလိုက်ခြင်းက သေချာပေါက်အဖိုးတန်လွန်းလှသည်။
သူမသာ ဆန္ဒရှိရင် သန်း၆၀နဲ့ပြန်ရောင်းလျှင်တောင်မှ လူတွေကပြန်ဝယ်ဖို့ ရန်ဖြစ်ကြပေလိမ့်မည်။
သူမလည်း အကျိုးအများကြီးရထားတာသိတာကြောင့် ပိုင်ဆိုင်မှုလွှဲပြောင်းပြီးတာတောင်မှ ယဲ့ဖန်ကို ထမင်းစားဖိတ်ဖို့ စခေါ်လိုက်သည်။
" ယဲ့လူကြီးမင်း၊ ဒီနေ့ည စီစဉ်ထားတာမရှိဘူးဆိုရင် ကျွန်မက ထမင်းဖိတ်ကျွေးလို့ရမလား "
ယဲ့ဖန်တွေးပြီးတဲ့နောက် ခေါင်းငြိမ့် သဘောတူလိုက်သည်။
ယဲ့ဖန်လည်း ညစာအတွက်အခြားချိန်းဆိုထားမှုမရှိတာကြောင့် သူနဲ့အတူ မိန်းမလှလေးက ထမင်းစားမည်ဆိုလျှင် စားမြိန်လေသည်။
သူတို့အတူ ရုံးခန်းအပြင်သို့လျှောက်ထွက်သွားသည့်အခါ ရုံးခန်းထဲကလူတွေရဲ့ခံစားချက်တွေက ရောထွေးကုန်သည်။
မိန်းမအများစုကတော့ လင်းကျွင်းကျွင်းကိုမနာလိုကြသည်။ သူမက လိုချင်တဲ့တိုက်ခန်းရသွားရုံသာမက ယဲ့ဖန်လို ငယ်ရွယ်ပြီး ဒိတ်ဒိတ်ကြဲချမ်းသာတဲ့သူဌေးလေးနဲ့ ညစာစားဖို့ချိတ်နိုင်သွားသည်။
YOU ARE READING
ငါ့မှာရတနာ ရှာနိုင်တဲ့ စနစ်ရှိတယ်
Fantasíaဒီဟာလည်းဘဲ ခွင့်ပြုချက်မတောင်းထားပါဘူး။ start -31.5.2024(fri) end-
