အပိုင်း (၃၂)
ကျောင်းမှာ ရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်နေတယ်။
" စီနီယာရှန်း၊ ဒီမှာ ခဏစောင့်နိုင်မလား။ ဖိနပ်သွားဝယ်ပေးပါ့မယ် "
ယဲ့ဖန်မေးလိုက်သည်။
" ကျေးဇူးပါ "
ရှန်းပိုင်ထျန်းခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
" ရပါတယ် "
ပြောပြီးတဲ့နောက် ယဲ့ဖန် လက်ကိုလွှတ်ပြီး တောထဲက အမြန်ပြေးထွက်လာသည်။
ယဲ့ဖန်ကျောကိုကြည့်ပြီး ရှန်းပိုင်ထျန်း ငိုရမလား၊ ရယ်ရမလားမသိပေ။
သူမ ရုတ်တရက် ခံစားမိလိုက်သည် ........
ယဲ့ဖန်က တော်တော်လေးချစ်ဖို့ကောင်းတာဘဲ။
သူက နည်းနည်းအဖြောင့်သမားကြီးဖြစ်သည်။
သူ့နေရာမှာ တခြားကောင်လေးသာဆို သူတို့ဖိနပ်ကိုချက်ချင်းချွတ်ပြီး သူမကိုပေးမှာဖြစ်သည်။
.................
ဆယ်မိနစ်ကြာတဲ့နောက် ယဲ့ဖန်တောထဲကို ပြန်ရောက်လာသည်။
ရှန်းပိုင်ထျန်းကို ထိုနေရာမှာဘဲရပ်ပြီး သူ့ကိုစောင့်နေသည်။ ယဲ့ဖန်ပြန်လာတာမြင်တဲ့အခါ သူမမျက်ဝန်းထဲမှာ မကျေမနပ်ဖြစ်နေသည်။
" ဂျူနီယာလေး၊ နင် ဖိနပ်သွားဝယ်တာ အကြာကြီးဘဲ "
သူမ ထိုနေရာမှာ ဆယ်မိနစ်ကျော်ရပ်နေခဲ့ရပြီး ခြေခွေကျမတတ်ဖြစ်နေသည်။
ယဲ့ဖန်က တကယ်ကိုလွန်သည်။ မသွားခင် သူမကို ထိုင်ဖို့ကျောက်တုံးပေါ်တင်ပေးသွားလို့ မရဘူးလား။
" ကျွန်တော့်ကို အပြစ်မတင်ပါနဲ့။ ဒီနေရာက ခေါင်လွန်းတယ် "
ယဲ့ဖန်လည်း အတော်လေးအခက်ကြုံသွားရသည်။
အနီးဆုံးစူပါမားကတ်က ဒီနေရာနဲ့ မီတာ၁၀၀၀ကျော်ဝေးသည်။ သူ ဆယ်မိနစ်လောက်နဲ့ပြန်ရောက်လာတာက မြန်တယ်လို့တောင် ပြောရမည်။
သူက ပြောပြီး ဖိနပ်ကိုထုတ်ပေးသည်။
ဖိနပ်ကိုမြင်တဲ့အခါ ရှန်းပိုင်ထျန်းအမူအရာပြောင်းကာထူးဆန်းသွားသည်။
ယဲ့ဖန်က ယောက်ျားစီးဖိနပ်ပါးဝယ်လာသည်။
အဲ့ဒီအပြင် ဆိုဒ်က မတော်ပေ။
YOU ARE READING
ငါ့မှာရတနာ ရှာနိုင်တဲ့ စနစ်ရှိတယ်
Fantasyဒီဟာလည်းဘဲ ခွင့်ပြုချက်မတောင်းထားပါဘူး။ start -31.5.2024(fri) end-
