Elementlerin Koruyucuları

Özel Bölüm: Asya'nın geçmişi

     Evet, yine bir sabah. Ve bugün okul var! Ahh, lanet olsun. Yeter artık. Hemen kalktım. Üstümü giyindim ardından elimi yüzümü yıkadım. 

      Daha sonra mutfağa doğru gidiyordum ki Asya çıldırmış gibi koridorda bir sağa bir sola gidip geliyordu. Telaşlı görünüyordu. Omzundan tuttum ve "günaydın Asya, niye bu kadar telaşlısın?" Diye sordum. O kadar telaşlıydı ki tırnaklarını yememek için kendini zor tutuyordu. Bana döndü ve zorla gülümseyerek "günaydın. Anlaşılan mesajı görmedin. Sınav varmış." Dediğinde "he o mu? Aman canım girip çıkıcaz. Bir şey olmaz ki" dediğimde bana "dimi? Sadece bir sınav. Uhhh. Ama ya düşük alırsam?" Dediğinde anladım ki önceki hayatında bir şeyler yaşamıştı. Ona döndüm ve "Asya, özeline girmek istemem ama önceki yaşantında bir şey mi yaşadın?" Diye sordum. Gözünden korku akıyordu. Ben aynı şeyi dışlanırken yaşamıştım. Onunki de aynıydı. Bir travması vardı anlaşılan. Başını öne eğdi. Sessizce durdu. Ve fısıltı şeklinde "bilmem, kim bilir?" Dediğinde anlamıştım. Bileğinden tuttum ve bahçeye doğru çektim. Ardından bahçedeki banka oturduk. Ona "Asya, ne yaşadıysan bana anlayabilirsin. Ben seni dinlerim. Hem belki için ferahlar he?" Diye sordum. İlk birkaç dakika sessiz kaldı. Sonra "benim önceki yaşamımda bir ailem vardı. Hııı hani bilirsin işte filmlerdeki baskıcı aileler gibi. Küçüklüğümden beri hep aynılardı. Sınavdan düşük not aldığımda beni döverlerdi. Aç bırakırlardı. Hatta bir keresinde bir kızı geçemedim diye beni evlatlıktan reddediyorlardı. Hıh keşke de etselermiş. Hayatımda iki kere zehir içtim. Bir kere bileklerimi kesmeyi denedim. Kalbime bıçak sapladım. Ve en son camdan aşağıya atladım ama ne yazık ki ölmedim. Her seferinde sanki hayata tutunmak için yemin etmiştim. İşte benim şanssızlıklarım. Ne yapalım?" Dediğinde şok geçirmiştim. Neler anlatıyordu bu kız? Onu kendime çektim ve sımsıkı sarıldım. Sonra Asya' nın başı omzuma düştüğünde bayıldığını anlamıştım. Telaşla "Asyaaa!" Diye bağırdım ama ses gelmedi. Sonra içeriden Batu ve Çağan' ı çağırdım.

(Asya' dan)

Ekim beni kendine çekip sarıldığında gerçekten bir sevgi duygusu hissetmiştim. Sahi gerçekten sevgi böyle mi hissettiriyordu? Neler yaşamıştım öyle. Hayatım gözlerimin önünden film şeridi gibi geçiyordu. Son duyduğum Ekim'in "Asyaaaa!" Şeklinde bağırmasıydı.

...

* -Anneee! Ben geldim. Sana bir şey söyleceğimm

   -Mutfaktayım gel yanıma Asya!

   -heh öncelikle merhaba anne. 

  - merhaba, hadi ne anlatıcaksan anlat, sonra doğru ödeve. Saat 19.30 da ingilizce hocan gelecek.

   -tamam anne. Bugün hocamız resim yarışması yaptı. Sınıfta 2. Oldum. Köşeye sınıfımızdaki andımızı yazmıştım. Hoca dedi ki "sen daha 1. Sınıfsın. Nasıl yapabiliyorsun?" Dedi. Ben de sizin öğrettiğinizi söyledim. O da tebrik etti.

   - biz seni 2., 3. Ol diye mi doğurduk ASYA! Heh? Cevap versene!

   -ama anne.

    -aması falan yok derhal odana. Baban duymasın.

*-ben geldim anne.

- iyi tamam. Bugün matematik sınavın varmış. Ne yaptın?

-95

-ve sen bunu bana bu kadar rahat bir şekilde mı söylüyorsun? Sen kafayı mı yedin. Nerden gitti 5 puanın? Çabuk cevap ver!

- sınıfta en yüksek alan benim. Ayrıca bilmediğimden değil dikkatsizlik hatası.

- işte iyice s@lak oldun artık. Gerizek@lı. M@l. Biz seni bu yüzden mi doğruduk!