Her gün yaptığım gibi saat 8.00 de kalktım. Yataktan kalkıcakken yere yapıştım. Tabi ki şaşırmadım sıradan Ekim işte! Ayağa kalktım. Üstümü değiştirdim ve kapıyı açtım ve açmam ile burnunu vurmam bir olmuştu. Zaten kapıya vura vura yakında burnum yamulacaktı. Buna emindim.
Hemen banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkadım. Daha sonra aşağıya kahvaltı masasına oturmadan önce gülerek günaydın dedim Tatlıca. Evet şuan 18 yaşında olabilirdim fakat ne yapayım içimden geliyordu.
Sonra annem ve babam her zamanki gibi masum ve tebessümle günaydın dedikten sonra yemeğe başladık. Tam yemeğin ortalarında yedim ki cam kırıldı. Hayret! Benim hayatımda hiç böyle aksiyon yoktu. Neyse neyse geri dönelim cam kırıldı. Sonra annem kapıdan bakacaktı ki kapı kırıldı.
Ya abicim madem kapıyı kıracaktınız pencereden ne istediniz? Sonra içeri girdiler ve iri yarı kaslı adam beni kolumdan tutup sürüklüyordu. Çok sinirlendim. Bırak demekten de anlamıyordu. Sonra bir şey oldu. Galiba elimden kıvılcımlar çıkıyordu. Yanlış görmüyordum. Kıvılcım.
Adam bir anda yüzüme bakakaldı. Ve arkadaşına "kolye" diye bağırdı. Tövbe bismillah ne oluyo ya!. Adam kolyeyi uzattığı da sinirden neredeyse görmüyordum. Ama gördüğüm kadarıyla kalp şeklinde bir kolyeydi. Dediklerini yapıp kolyeyi taktım. Kolyeyi yaktıktan sonra adam beni kucağına aldı ve arabaya koydu. Lan kaçırılıyordum!
Arabaya bindiğim de daha doğrusu bindirdiklerinde şoförün yanındaki takım elbiseli adam bana bakıp konuşmaya başladı.
"Bak güzel kız. Biz element okulundan geliyoruz. Ve yıllardır seni izliyoruz. Sen de bilmediğimiz bir güç var ve seni bu yüzden alıp okula götüreceğiz" dedi ve ben daha fazla kendimi tutamayarak kahkaha attım sonra "amacım sen manyak mısın? Benim hayatım dün düz nasıl böyle bir şey olur ayrıca sadece öfkelendiğimde biraz kötü şeyler oluyor ama ne gücü ne elementi manyak misiniz?" Diye sorduğumda adam bu sefer biraz daha ciddileşti ve "evet zaten dümdüz bir hayatın var demi! 5 yaşındayken arkadaşına sinirlendiğin için bahçeyi ortadan ikiye ben mi ayırdım! ya da dur geçen sene okulda senin hiç arkadaşın olmadığı için dalga geçtiklerinde dizlerinin üstüne çöküp ellerini yere koyduğunda camları patlatan deprem yaratan ben miydim!" Dediğinde adam onların hepsini hatiramistim. Hiç bir şey diyemedim. O sırada adam "aferin. Gidelim!" Diye emir verdi ve gitmeye başladık.
..
.
Vote?💜💜💜
Biraz aksiyonla başlatmak istedim.☺️✨🔥
Lütfen oylamayı, yorum bırakmayı, beni takip etmeyi ve hikayeyi önermeyi unutmayın sizleri çok seviyorum. Hoşçakalın ❤️💙🤍💚🖤👍👋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elementlerin Koruyucuları
FantastikNormal ve sıkıcı giden hayatımın bir anda evimiz basılıp kaçırılmamla son bulmuştu. Beni artık yeni bir hayat bekliyordu. Fakat normal bir insan olarak değil Elementlerin koruyucusu olarak... Evimize gelmiştik. Kapıyı açtık ama ev talan olmuştu. Ar...