Üsteğmen Göktürk

61

Aşklarım bölümlerin bu kadar geç gelmesinin tek sebebi Türkiye'de yaşamam, cennet vatanımda insanları cehenneme çevirmeye yemin etmiş gibi . VPN korka korka girdim yeni bölüm geç geldiği için kusura bakmayın bu hali için çok üzgünüm Wattpadın

Lütfen bir gelişme filan varsa buraya yazın çünkü hiç bir şey halkında bir bilgim yok olanlar olmayanlar buradan tam öğrenir ❤️❤️

61

Siz hiç sınandınız mı sevdiğinizde , canınızdan can olan bir adamla ? Ben sınandım karşımda acı içinde olan bedenini gördükçe benim canım yanıyordu , her bir yara benim bedenimde açılıyor onun kanaması durmuş yarlarına rağmen benimki devam ediyordu. En kötüsü ise bunun ilk defa olmadığını bilememdi , kaç kere o bedeni yara almıştı , kaç kere ölümden dönmüştü ?

Benim sevdiğim kaç kere canıyla sınanmıştı.

"Hala aynısın mı düşünüyorsun üsteğmen , konuşmayacak mısın?" Dedi başkan denilen adam elini yüzümden çekip Han'a dönerken , Han'ın yüz ifadesi silinirken ona baktı sadece.

"Keyfine bak." Dedi Han , bu sözü hiç beklemediğim bir anda canımı yakarken kaşlarımı çattım gözlerine bakarken. Yalan olduğunu bilmeme rağmen canım yandı...

"Getirin aletleri. " dedi başkan acımasız bir sesle , kanım derimin altında donarken sadece Han'a bakıyordum o ise ben dışında her yere.

Canın yanıyor sevgilim ve ben bunu hissediyorum , biliyorum ki sende beni hissediyorsun...

"Başkan Cemal gelmiş. " dedi birden dışarıdan ses gelirken başkan denilen adamın dudakları kıvrıldı , kapıya dönerken bir anlığına bize bakıp yürüyemeyen başladı.

" ufak bir ara komutan bir dakika sonra yanınızdayım. " dedi giderken peşinden saçlarımdan tutan adam giderken ikisi de mağaradan çıksana kadar sessizdik Han ile tam çıktıkları anda konuşacaktım ki Han kaşlarını kaldırdı hayır der gibi , sözlerimi yutarken bir kaç saniye boyunca gözleri çıkışı yokladı.

" ne işin var burada Efsun!?" Birden öfkeli çıkan sesi ona dönmemi sağlarken gözlerimin içi yandı , burnumun ucu sızlarken Han'a baktım.

" Han..." dedim titreyen sesimle gözlerine bakarken engel olamadığım bir yan yaralarını süzerken titreyen bacaklarımla ayağa kalktım zorlukla.

" Efsun.." dedi nefes alamaz gibi , sesindeki çaresizlik ve korku benim canımı yakarken dudağımı ısırdım. Bir kaç adım atıp ona yaklaşırken gözlerim yaralarındaydı.

" bana bak Efsun onlara değil bana bak güzelim " dedi n'olur der gibi , dolu  gözlerim gözlerilerine değdiğinde canım yandı.

" burada olmaman gerekiyordu yavrum burada olmaman gerekiyordu , elimi kolumu bağladın be güzelim. " dedi içi yanar gibi.

" yapamadım yemin ederim denedim ama yapamadım sen yoktun Han dayanamadım kötüydüm hissediyordum. " dedim gözlerimden peşi sıra bir iki yaş düşerkenHan önüne geldim , o güzel kokusu yerine kan kokusu burnuma dolarken bu kokudan nefret ettim bunun olmasından nefret ettim. 

" ağlama n'olur ağlaam , ellerim bağlı Efsun ağlama güneşimi batırma .." dedi n'olur yapma der gibi gözlerindeki çaresizlik bana çok tanıdık geliyordu , bir aydır onun yokluğunda ondan haber alamazken aynı bu haldeydim çaresizdim.

" özür dilerim..." dedim gözlerine bakarken , kafasını iki yana saladı .

" ben özür dilerim bir tanem senin böyle bir cehnneme düşürmene sebep olduğum için seni buradan kurtarmaadığım için özür dilerim , affet beni özür dilerim. " sözleri birer birer canımı yakarken çenem titredi.