Conor

Bójki

Conor stał się coraz bardziej odizolowany i samotny. Przyjaciele, których miał, byli zazwyczaj innymi przestępcami lub osobami z marginesu społecznego. Zaczął też nadużywać alkoholu i narkotyków, aby uciec od problemów.

Jego życie stało się spiralą przemocy i przestępczości. Był coraz częściej zaczumywany i spędzał coraz więcej czasu w areszcie . Każdy pobyt w więzieniu tylko pogarszał jego zachowanie i utrudniał mu powrót do normalnego życia.

Podczas swojej pierwszej bójki Conor czuł się przestraszony i zdenerwowany, ale także podekscytowany i pełen adrenaliny. Kiedy uderzył drugiego chłopca i zobaczył, jak ten upada na ziemię, poczuł przypływ mocy i kontroli. To uczucie było uzależniające i sprawiło, że chciał więcej.

Conor był uwięziony w błędnym kole przemocy i przestępczości. Nie potrafił znaleźć innego sposobu na radzenie sobie ze swoimi problemami, jak tylko przez walkę. To uczucie mocy i kontroli, które czuł podczas walki, było jedyną rzeczą, która sprawiała, że czuł się żywy.

**Conor:(do siebie) Nie mogę uwierzyć, że to zrobiłem. Uderzyłem go.

**Drugi chłopiec:(leżąc na ziemi) Co jest, tchórzu? Jeszcze nie skończyliśmy.

**Conor: (z przerażeniem i podnieceniem) Zamknij się. Jestem silniejszy od ciebie.

**Drugi chłopiec:(śmiejąc się) Silniejszy? Nie rozśmieszaj mnie.

**Conor:(uderzając chłopca ponownie) Zamknij się!

**Drugi chłopiec:(płacząc) Dobrze, dobrze, przepraszam.

**Conor: (odchodząc) To dobrze.

Conor odszedł, czując się jednocześnie przestraszony i podekscytowany. Nigdy wcześniej nie był w takiej bójce. Czuł się silny i niezwyciężony. To uczucie było uzależniające.

Od tamtej pory Conor zaczął szukać bójek. Czuł się silny i niezwyciężony. Bojki dawały mu poczucie przynależności i akceptacji, których nie mógł znaleźć w domu lub szkole. Był otoczony innymi twardzielami, którzy rozumieli jego potrzebę przemocy.

Jednak z czasem Conor zaczął odczuwać negatywne skutki swojego zachowania. Był coraz częściej aresztowany i spędzał coraz więcej czasu w więzieniu. Każdy pobyt w więzieniu tylko pogarszał jego zachowanie i utrudniał mu powrót do normalnego życia.

Conor był uwięziony w błędnym kole przemocy i przestępczości. Nie potrafił znaleźć innego sposobu na radzenie sobie ze swoimi problemami, jak tylko przez walkę. To uczucie mocy i kontroli, które czuł podczas walki, było jedyną rzeczą, która sprawiała, że czuł się żywy.

Conor kontynuował swoje przestępcze zachowanie, dopóki nie został złapany i skazany na więzienie. W więzieniu miał dużo czasu na przemyślenie swojego życia i podjęcie decyzji, czy chce kontynuować taką drogę.