(Unicode)
အခန်း ၃၆
ချီယင်သည် ပိုပိုပြီးတော့ အထိန်းအကွပ်မဲ့လာသည်။
ကျိလျိုချန်းသည် ချီယင်၏ ပန်းပွင့်လေးထဲ မဝင်ရောက်ခင်က သူမလေးဆီမှာ အရမ်းဆွဲဆောင်တတ်သည့် တစ်ဖက်ခြမ်းရှိသည်ကို မသိခဲ့ပေ။ သူမကို ကလေးမလေး တစ်ယောက်အနေနဲ့သာ မြင်ခဲ့မိသည်။
ယခုတော့ သူရှာတွေ့သွားသည့် ချီယင်၏ အဲ့ဒီပုံစံကို ခံနိုင်ရည်ရှိဖို့ လုံးဝမဖြစ်နိုင်တာကို သူ သိလိုက်ရပြီ။
အခုအချိန်မှာ ချီယင်က သူ့ကို စကားအနည်းငယ်နှင့် ဆွပေးရုံနဲ့ သူ့အောက်က အသားဓါးကြီးက နောက်တစ်ဖန် ပြန်ထောင်မတ်လာတော့သည်။
အသည်းယားတာကြောင့် ချီယင်၏ တင်ပါးကို တစ်ချက်လောက် ရိုက်ပေးလိုက်သည်။
"ဘာလို့ ငါ့ကို ထပ်ရိုက်တာလဲ"
"မင်းပဲ ငါ့ကို အရင်စပြီး ဆွဲဆောင်တာလေ"
"ဒါပေမယ့် နင် ငါ့ကိုရိုက်တဲ့အခါ အားမထည့်ဘဲ ပုတ်ရုံလေးပုတ်တာက ငါ့ပူစီကို စိုလာအောင် သာသာလေး ကလိပေးနေသလိုပဲ"
"သေစမ်း"
"ကျိလျိုချန်း, နင် ဘာလို့ အခုတလော အမြဲတမ်း ဒေါသထွက်နေတာလဲ.. အရင်က အဲ့ဒီလို မဟုတ်ပါဘူး"
"တော်တော့ ဆက်မပြောနဲ့တော့"
"နင် ငါ့ကို ဒေါသထွက်နေတာလား"
ချီယင်သည် ဘာစကားမှ မပြောတော့ဘဲ ဆက်သွားဖို့ကို ငြင်းဆန်ပြီး နေရာမှာတင် မတ်တပ်ရပ်နေလိုက်သည်။ ယခုအခါ ကျိလျိုချန်းသည် ကူကယ်ရာမဲ့နေကာ သူမကို ချော့ဖို့က လွဲပြီး ရွေးချယ်စရာမရှိပေ။
"ကိုယ် မှားသွားပါတယ် ဘိုးဘေးလေးရယ်.. ကိုယ့်ကို ဘာလုပ်စေချင်လဲ"
ချီယင်သည် သူမ၏ မျက်ဝန်းလှလှလေးကို လှိမ့်ကာ ပြုံးပြုံးလေး ပြောလာသည်။
"ငါနဲ့ ဘက်စ်ကား လိုက်စီး"
ကျောင်းမှ အိမ်အထိဆို အကွာအဝေးက နီးနီးလေးပဲ ဖြစ်ပြီး ဘက်စ်ကား စီးရန် လုံးဝ မလိုအပ်ပေ။ သို့သော် ချီယင်က ဘက်စ်ကား စီးချင်တာကြောင့် ကျိလျိုချန်းသည် သူမကို အဖော်လိုက်ပေးရုံသာရှိတော့သည်။
ဤအချိန်က ကျောင်းသားတွေ ကျောင်းမဆင်းသေးသလို ရုံးဝန်ထမ်းတွေလည်း ရုံးမဆင်းသေးပေ။ လမ်းတစ်လျှောက်လုံး စည်ကားပြီး ဆူညံနေတာမျိုး မရှိပေ။ ထို့ကြောင့် ဘက်စ်ကားထဲ၌လည်း လူအများကြီး မရှိပေ။
BẠN ĐANG ĐỌC
ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးနဲ့ အတူအိပ်ပြီးတဲ့နောက် (ဘာသာပြန်)
Lãng mạnဇာတ်လမ်းအကျဉ်း ကျိလျိုချန်းသည် သူ၏ချစ်ဖို့ကောင်းသော ငယ်သူငယ်ချင်းမလေး ချီယင်နှင့် မောင်နှမဆက်ဆံရေးပဲလို့အမြဲတမ်းတွေးထင်ခဲ့သလို ယောက်ျားနဲ့မိန်းမကြားက သမီးရည်းစားဆက်ဆံရေးမျိုးလည်း တစ်ခါမျှမရှိခဲ့ပေ။ ချီယင် စားပွဲပေါ်ထိုင်ပြီး သူမရဲ့နူးညံ့တဲ့ပန်းပွင့...
