အခန်း ၄၅

6.6K 74 0
                                    

(Unicode)
အခန်း ၄၅ 🚨

'ဘယ်လိုလုပ် ဒီလောက် လှရက်နိုင်ရတာလဲ'

အချိုးစားလှတဲ့ ကိုယ်လုံးလေး.. မို့မောက်လုံးဝန်းနေသော ရင်နှစ်မွှာ.. သွယ်လျ ချောမွေ့ ဖြောင့်တန်းတဲ့ ပေါင်တံတွေကြားမှာ နူးညံ့တဲ့ ပူစီလေးက အနည်းငယ် ပေါ်နေသည်။ ဒါတွေအကုန်လုံးကို ကျိလျိုချန်း ငေးကြည့်နေမိသည်။ ထပ်ပြန်တလဲလဲ ကြည့်နေတာတောင် ကြည့်လို့ မဝသေးပေ။

ကျိလျိုချန်း၏ အသက်ရှူသံတွေက ပြင်းထန်လာသည်။ သူသည် ဆက်ပြီး မထိန်းချုပ်နိုင်တော့တာကြောင့် ရှေ့ကို တိုးသွားလိုက်သည်။ အရင်ဆုံး ချီယင်၏ ခြေထောက်တွေကို ဖြဲကားလိုက်ပြီးတော့ အပေါက်လေးထဲ လက်နှစ်ချောင်း ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။

ချောဆီအေးအေးလေးကို သူ့လက်ချောင်းပေါ် သုတ်လိမ်းပြီးတော့မှ ထိုးသွင်းလိုက်တာ ဖြစ်သည်။ အပေါက်လေးထဲကို သူ့လက်၂ချောင်းလုံး ထိုးသွင်းဖို့ အများကြီး အားမစိုက်လိုက်ရပေ။ သူ့လက်တွေက အပေါက်ထဲ ချောမွေ့စွာ ဝင်သွားခဲ့သည်။ သူမလေး အသက်ရှူလိုက်တိုင်း အပေါက်လေးက သူ့လက်ချောင်းတွေကို ရှုံ့ပွပွနဲ့ ဆွဲညှစ်နေသည်။

"အထန်မလေး..." ကျိလျိုချန်းသည် အသက်ပြင်းပြင်း ရှူလိုက်ကာ...

"အိပ်ပျော်နေတာတောင် ဘယ်လိုမျိုး ဆွဲညှစ်ရမလဲဆိုတာကို သိနေပြီလား"

ကျိလျိုချန်းသည် သူ့အသားချောင်းက တင်းမာ ထောင်မတ်နေပြီမို့ ဘယ်လိုမှ ဆက်ပြီး မထိန်းထားနိုင်တော့ပေ။ ချီယင်၏ အပေါက်လေးက ချောဆီသုတ်လိမ်းထားလို့ တော်တော်စိုနေပြီ။

ထို့ကြောင့် သူ့ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ပေါ်မှာ ပေကျံနေတဲ့ သူမရဲ့ အရည်တွေကို သူ့အသားချောင်းပေါ်မှာ သုတ်လိမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် နူးညံ့ အိစက်တဲ့ ပန်းရောင် ပူစီလေးရဲ့ အပေါက်မှာ သူ့အသားချောင်းကို တေ့ကာ ချိန်ထားလိုက်သည်။

ချီယင်သည် ကျိလျိုချန်း လုပ်သမျှကို မသိဘဲ လုံးဝ အိပ်မောကျနေလေသည်။

ချီယင်သည် အသားချောင်းကြီး သူမအတွင်းထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း တိုးဝင်နေသည့်တိုင် မျက်လုံး မပွင့်သေးပေ။

ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးနဲ့ အတူအိပ်ပြီးတဲ့နောက် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now