အခန်း ၂၃🚨

9.6K 87 1
                                    

(Unicode)
အခန်း ၂၃

ကျိလျိုချန်းသည် ဘယ်သူမှ မတွေ့တာ သေချာစေရန် အရင်ဆုံး မီးတွေကို သွားပိတ်လိုက်သည်။ စာရေးစားပွဲက အရမ်းကျဉ်းလွန်းသည်။ ထို့ကြောင့် ကျိလျိုချန်းသည် ချီယင်အား စတိတ်ခုံပေါ်က စာရေးခုံပေါ်ဆီ ပွေ့တင်လိုက်ပြီး သူမခြေထောက်တွေကိုခွဲ၍ သူ့ခေါင်းကို ငုံကာ ချီယင်၏ ပူစီလေးကို စတင်စုပ်ယူတော့သည်။

"အားးး~"

ကျိလျိုချန်း လျက်ပေးတာ ခံနေရသည့် အရသာက အရမ်းခံလို့ကောင်းနေသည်။ သို့သော် ချီယင် ယခုလိုအလျက်ခံရသည့် သာယာမှုက မကြာလိုက်ပါ။ ချီယင်သည် အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး ကျိလျိုချန်း ခေါင်းကိုကိုင်ကာ တွန်းထုတ်လိုက်သည်။

"ဆက်မလျက်နဲ့တော့ ငါ့ပူစီက အရမ်းစိုရွှဲနေပြီးသား.. မြန်မြန်လေး နင့်ဟာကြီးကို ဒီထဲထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့ "

"ပါးစပ်ပိတ်ထား!"

ကျိလျိုချန်းသည် အရမ်းစိတ်ဆိုးပြီး ချီယင်၏ တင်ပါးကို တစ်ချက် ပုတ်လိုက်သည်။ သူ့လျှာနှင့် နူးညံ့သော အစေ့ဖူးနှင့် ပွင့်ဖတ်လေးကို အားသွန်ခွန်စိုက် တို့ထိလျက်ကာ စူးစမ်းနေသည်။

"အမ်း~အား~ ငါမကြိုက်ဘူး.. အလျက်မခံချင်တော့ဘူး "

ချီယင် ဒါကို နောက်ထပ် ထပ်မလိုချင်တော့ပေ။ ကျိလျိုချန်းသည် သူ့လျှာနှင့် သူမ ပွင့်ဖတ်လေးကို လျက်လိုက်ပြီး သူ့လက်မဖြင့် သူမအစေ့ဖူးလေးကို ဖိပွတ်လိုက်သည်။ ကျိလျိုချန်း၏အသားချောင်းကို မသွင်းရသေးခင်မှာ သူမအထွတ်ထိပ် ရောက်သွားတော့မည်။

"မလျက်နဲ့..မလျက်နဲ့တော့..အ..ဟား~ ငါ နင့်ရဲ့ အသားချောင်းကြီးကိုပဲလိုချင်တာ..အား~ဟား~မြန်မြန်လေး အဲ့ဒါကြီးကို ငါ့အထဲ ထိုးသွင်းပေးပါ"

"သေစမ်း"

ချီယင်၏ ချွဲနွဲ့ကာ ငိုယိုနေပုံကို ‌သူတော်စင်တစ်ပါးဆိုလျှင်တောင် တောင့်ခံဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်ပေ။ ကျိလျိုချန်းသည် စိတ်တိုတိုဖြင့် အသံတိတ်သွားအောင် သူမနှုတ်ခမ်းကို ပိတ်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျိလျိုချန်းသည် လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့် သူ့ဘောင်းဘီကို ဇစ်ဖြုတ်ပြီး သူ့အသားချောင်းကြီးအား ထုတ်လိုက်သည်။

ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးနဲ့ အတူအိပ်ပြီးတဲ့နောက် (ဘာသာပြန်)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora