အခန်း ၄၉

3.1K 63 2
                                    

(Unicode)
အခန်း ၄၉ 🚨

"ဟား..."

ချီယင်က ကျိလျိုချန်းကို တွန်းထုတ်လိုက်တော့ အသားချောင်းကြီးက သူမ ပါးစပ်ထဲကနေ လွတ်ထွက်သွားသည်။ သို့သော် ချီယင်သည် ကျိလျိုချန်းအား ဒေါသထွက်ထွက်နှင့် စိုက်ကြည့်နေဆဲပင်။

သူမက ကျိလျိုချန်းကို မေးလိုက်သည်။

"နင် ဘာလုပ်နေတာလဲ"

ကျိလျိုချန်းသည် သူမရဲ့ နို့တွေကို ကိုင်ညှစ်ဖို့ အိပ်ရာပေါ်မှာ တစ်ကိုယ်လုံး ပစ်မှီလှဲချလိုက်သည်။ ထို့နောက် နို့တွေကို လက်နဲ့ အားရပါးရဆုပ်နယ်ရင်း ပြောလာခဲ့သည်။

"မင်း ကိုယ့်ကို စကား‌မပြောတော့ဘူးလား"

ချီယင် : "ဟွန့်! နောက်တစ်ခါ နင့် အသားချောင်းကြီးကို သေချာပြောင်အောင် မဆေးဘဲနဲ့ ငါ့ပါးစပ်ထဲ လာမထည့်နဲ့..အသားချောင်းက သန့်ရှင်းနေမှ ငါလည်း နင့်ဟာကြီးကို စုပ်ချင်စိတ် ရှိမှာပေါ့"

ကျိလျိုချန်းသည် သူမရဲ့ အပြောကို သဘောကျကာ ရယ်လိုက်သည်။

"ဘာလဲ မင်းက မင်းရဲ့အရည်တွေပေနေတဲ့ အသားချောင်းကို မကြိုက်ဘူးလား"

ချီယင်သည် ကျိလျိုချန်းကို စိုက်ကြည့်ပေးလိုက်သည်။ ဒါပေမဲ့ ကျိလျိုချန်းက သူမရဲ့ မျက်နှာကို တစ်ရှူးနှင့် သုတ်ပေးတာကိုတော့ အသာလေး ငြိမ်နေလိုက်သည်။

"နောက်တစ်ခါ ငါ့မျက်နှာပေါ် မ,ပန်းနဲ့"

ချီယင်က သူမမျက်နှာကို ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းကို ပွတ်သပ်ပြီး...

"အရည်တွေက စေးကပ်ကပ်နဲ့ နေရတာသက်တောင့်သက်သာမရှိဘူး"

ကျိလျိုချန်း : "နောက်တစ်ခါကျရင် ကိုယ့် မင်းရဲ့ ပါးစပ်နဲ့ လုပ်ခွင့်ပေး"

ချီယင်က သူ့ကို ခြေထောက်နှင့် ကန်လိုက်ပြီးမှ ချက်ချင်းပဲ မူမမှန်တာကို သတိထားမိသွားသည်။ သူမသည် စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးနှင့် ပြောလာခဲ့သည်။

"နင် ဘာပြောလိုက်တာလဲ ကျိလျိုချန်း.. ငါ့အဖုတ်ကို ဒီလောက် လုပ်နေရတာတောင် နင် အားမရသေးဘူးလား"

ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးနဲ့ အတူအိပ်ပြီးတဲ့နောက် (ဘာသာပြန်)Onde histórias criam vida. Descubra agora