အခန်း ၂၄ 🚨

9.4K 78 3
                                    

(Unicode)
အခန်း ၂၄

ကျိလျိုချန်းသည် လျင်မြန်စွာ ချီယင်၏ တင်ပါးလေးကို ကိုင်မပြီး ထိန်းပွေ့ထားလိုက်သည်။

"အရမ်းနာနေလား..အရင်ဆုံး ပြန်ထုတ်လိုက်ရမလား"

ကျိလျိုချန်း သူတွေ့ရသလောက်ကတော့ ချီယင်ကို နာကျင်သွားစေရန် ဘာမျှမလုပ်ခဲ့ပေ။ ယခု သူဟာက ပေါက်ထွက်တော့မည်ဆိုလျှင်တောင် သူသည် ငိုကြွေးနေသော ချီယင်ကို ကြည့်ရင်း သူ့ကိုယ်သူ မုန်းတီးနေမိသည်။ ထို့နောက် ချီယင် နာကျင်ရမှာကိုသာ စိုးရိမ်နေတော့သည်။

ချီယင်သည် ငိုရင်းတန်းလန်း ပြန်ဖြေလာသည်။

"ဟင့်အင်း..ပြန်မထုတ်နဲ့ ..နင့်ဘက်က အဆင့်သင့်ဖြစ်ဖို့ ခက်ခက်ခဲခဲနဲ့ အကြာကြီးစောင့်ခဲ့ရတာကို အခု ဘာလို့ ပြန်ဆွဲထုတ်ချင်နေရတာလဲ"

ကျိလျိုချန်း၏ နှလုံးသာထဲ နူးညံ့မှုတွေစီးဝင်သွားကာ...

"ဘယ်လိုလုပ်ခက်ခဲမှာ ဒီနေ့ကစပြီး နောက်အနာဂတ်အထိ နေ့တိုင်း လုပ်ပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား"

မျက်တောင်ပေါ်မှာ မျက်ရည်စက်လေးတွေတွဲခိုနေသည့် ချီယင်သည် ငိုမဲ့မဲ့ဖြင့် တစ်ချက်ရှိုက်လိုက်ပြီး...

"နင် တကယ် ပြောတာနော်"

ကျိလျိုချန်း : "တကယ်ပြောတာပါကွာ "

ကျိလျိုချန်းသည် ချီယင်၏ တက်ကြွနေသောဂူအဝအပေါက်လေးက ထိုးသွင်းရန် ဆွဲဆောင်နေသည်ကို လျစ်လျူရှုဖို့ ကြိုးစားရင်း ချီယင်ကို သူ့စားပွဲဆီ ဂရုတစိုက် ပွေ့ကာ ပြန်သယ်သွားသည်။

ပွေ့ချီသွားတဲ့လမ်းတစ်လျှောက် ကျိလျိုချန်းသည် သူ့အသားချောင်းအား မဆွဲထုတ်ထားချေ။ ထို့အတူ အသားချောင်းကို ခပ်နက်နက်လေး ထိုးသွင်းလိုက်ကာ ထပ်မံနစ်မြှုပ်စေလိုက်တော့သည်။

"အ...ဟား..."

ချီယင်သည် နောက်ထပ် ငိုကြွေးရင်း...

"နင် ထိုးသွင်းတာ အရမ်းနက်တာပဲ အား~ကျိလျိုချန်း နင်ဟာကြီးက ငါ့သားအိမ်ထိ လာထောက်နေပြီ"

ကျိလျိုချန်းသည် ချီယင်ကို သနားစိတ်ဝင်မိသော်လည်း ထိုစကားကို ကြားလိုက်ရချိန်မှာ စိတ်တွေရှုပ်ထွေးသွားသည်။

ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးနဲ့ အတူအိပ်ပြီးတဲ့နောက် (ဘာသာပြန်)Onde histórias criam vida. Descubra agora