ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးနဲ့ အတူအိပ်ပြီးတဲ့နောက် (ဘာသာပြန်)

အခန်း ၁၆

(Unicode)

အခန်း ၁၆

ချီယင်က နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပေမယ့် သူမအပေါက်လေးကတော့ အရည်ကြည်လေးတွေ ဆက်လက် ညှစ်ထုတ်နေဆဲဖြစ်သည်။

"မင်း ဘာလို့ အိပ်ပျော်သွားရတာလဲကွာ"

ကျိလျိုချန်းသည် ကျိတ်မနိုင်ခဲမရဖြစ်ကာ ပြောဆိုနေသော်လည်း သူမလေးကို နှိုးလိုက်ဖို့‌တော့ တုန့်ဆိုင်းနေမိသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် စကားမပြောမီ တမင်ရည်ရွယ်ပြီး အသံခပ်အုပ်အုပ်နဲ့သာ ပြောလိုက်သည်။

သူ့ရှေ့မှ ချီယင်၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် အကြည့်မလွှဲနိုင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်မှုအားကောင်းလွန်းသည်။

ချီယင်၏ တင်းရင်းမို့မောက်သည့် ရင်နှစ်မွှာ.. တင်ပါးလုံးလုံးလေး.. ကျစ်လျစ်သွယ်လျသောခါးလေး.. နူးညံ့ဖြူဝင်းသော အသားရည်.. သူမ၏ ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်က အရမ်းကို နူးညံ့ချောမွေ့လွန်းသည်မှာ တကယ်ကို မထိရက်မကိုင်ရက်စရာပင်။

'ပုရိသတွေကို သေလောက်အောင် ဆွဲငင်ညို့ယူနိုင်ပြီး ဆွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလွန်းတဲ့ ချီယင်ရဲ့ အလှတွေကို သူ ဘယ်လိုလုပ်သတိမထားမိခဲ့တာပါလိမ့်'

ကျိလျိုချန်းသည် သူ့ဧရာမအသားချောင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ချီယင် ပန်းပွင့်လေးအနား တိုးသွားလိုက်သည်။ ထို့နောက် ချီယင်၏ ပန်းပွင့်လေးကို  ဖွံ့ထွားတုတ်ခိုင်သော အသားချောင်းကြီးနှင့် ပွတ်တိုက်ဆွဲဖို့လုပ်နေရင်း ရုတ်တရက်အသိဝင်ကာ သတိလက်လွတ်ဖြင့် အသားချောင်းကို ပြန်သိမ်းလိုက်တော့သည်။ သို့ပေမယ့် သုံး၊ လေးခါလောက် စမ်းသွင်းကြည့်ပြီးနောက် သူသည် ခက်ခဲစွာ အသက်ရှုနေရသည်။

ကျိလျိုချန်း စောစောက သူ့လုပ်ရပ်က ဘယ်လောက် မှားတယ်ဆိုတာကို သူသဘောပေါက်သွားခဲ့သည်။

'သူ့လိုမျိုး ချောမောခန့်ညားတဲ့ ကောင်လေးက ချီယင်ကို ညီမလေးလို စောင့်ရှောက်ဖို့ ဘယ်လိုလုပ် စိတ်အားထက်သန်နိုင်မှာလဲ'

'ပျက်စီး‌နေတဲ့ မိန်းကလေးလိုမျိုး သူမ ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ခြားယောကျာ်းတွေ သိမ်းပိုက်လိုက်ဖို့ သူဘယ်လိုလုပ် လွှတ်ပေးထားနိုင်မှာလဲ'