İnsanların hayatında bazen güzel şeylerde olabilirdi kötü şeylerde.
Ama bişey olurdu, olmaz diye bişey yoktu.
Peki benim ne olmuştu?
Önce abimle kavga etmiştik sonrada sarılmıştık.
Abime hâlâ kırgındım... Kızgın değil kırgın...
"Eee? Sonra ne oldu?" Başımı iki yana sallayıp sabahki olanları unutmaya çalıştım.
"Bişey olmadı işte özür diledi, sarıldı. Ama ona hâlâ kırgınım."
"Kırgın olman normal."
Bunları konuşmak istemediğim için başka konu açtım. "Eee? Yağmurla nasıl? Dışarı çıktığınızda naptınız?"
Mert sırıtıp elini çenesine yaslayıp parıldayan gözlere bana baktı.
"Napalım sevdiceğimle gezdik, yemek yedik, sinemaya gittik." Bi düşunür gibi yaptı sonra gülüşü yüzünde solup konuşmaya başladı. "Bende bi bok yiyerek ona açıldım."
"Ne?! Naptın?!" Diye şaşırarak sesimi yükselttiğimde oturduğumuz cafedeki insanlar deli görmüş gibi baktı.
"Bağırma. Açıldım içte sonra şok olmuş gibi bana baktı, sonrada utançtan kızardı, gözleri falan doldu, sonra ben dedim içimden 'yedinmi boku kızı üzdün' diye, sonra noldu dedim, bişey demedi hızlıca arabadan inip eve girdi." Mertin hüzünlü hüzünlü anlattığı şeye başımı saladım.
"Takma kafana. Bence oda seni seviyo, hem baksana utanmış."
"Off.''
Telefonuma bildirim sesi gelince açıp baktığımda bilinmeyen bi numaranın yazdığını gördüm.
0541*******: Cafenin arka sokağına gel. Tek başına.
Gelen mesajla kaşlarımı çattığımda kim olduğunu sorguladım.
Siz: Kimsin? ✔
Tek tik olarak gittiğinde internetini kapattığını anladım.
"Ben bi lavobaya gidip geliyorum." Mertin bişey demesini beklemeden çantamı alıp çıkış kısmına yürüdüm.
Bizim masa çıkış kısmını görmediği için şanslıydım.
Aslında tek gitmek aptallık olurdu, ama tek gitmeliydim, çünkü illaki cafede bile bi adamı vardı, olmasa neden tek gel desinki?
Cafeden çıkıp arka sokağa yürümeye başladım. Elbise giymemiştim bu nedenle yanımda bıçağım yoktu
Ama gizli bi bölmede kelebek vardı.
Gerçi bıçakla kelebekte aynı şeydi.
'Peki yanına aldığın kelebeğin babana ait olmasına ne demeli?'
Sen kessene sesini!
(Geçmişten anı)
Kocaman kız olmuştu yazgı amcasının gözünde, babası öldü öleli onu yetiştirmiş, bi intikam ateşiyle büyütmüştü.
Günler önce abisinin ona dediği cümle geldi aklına. 'Eğer ben bi gün ölürsem ve ya kaybolursam bu kelebeği Yazgıya ver. Verki her bu kelebeği gördüğünde beni hatırlasın.'
Amcası İbarahim eline aldığı kelebeğe uzun uzun baktı.
Sonra daha on beş yaşındaki yiyenin yanına doğru adımladı, yiyeni spor salonunda kum torbasına vuruyodu.
Amcası İbrahim düşündü 'Karşındaki bi insan olsa şimdiye ölmüştü...'
"Yazgı." Diye seslendi amcası yiyenine.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİKAM ATEŞİM +18
General Fiction"Yoo ne alaka niye kıskanıyımki? Kıskanılcak bişeymi var?" Barkın başını iki yana sallayıp güldü. Ve yavaşça bana yaklaştı, dudaklarımızın arasında bi karış mesafe vardı. Nefesi nefesime karışmıştı, dudağını yanağıma sürterek kulağımın orda durdu. V...
