Israrla çalan kapının sesine açtım gözlerimi,daha doğrusu gözümün birini uyku zor bıraktı peşimi. Bu nasıl bir ısrar susmadı kapı zili.
"Acaba kim bu sabah ziyaretçisi?
Kalktım yataktan giydim terlikleri mi ayaklarımı sürüye sürüye vardım kapıya,
kapı deliğinden baktım kimseyi göremedim.
" Allah Allahh" kilidi çevirip açtım kapımı kimse yok..
Sağıma soluma baktım yukarı doğru merdivene baktım bomboş,
tam kapıyı kapatacak iken kapı eşiğinde eski sarı yaldızlı ahşaptan kutu gördüm,
ne çok büyük ne çok küçük bir kutu.Biraz çekince ile aldım elime yakından baktım,
hatta burnuma yaklaştırıp kokladım garip bir koku aradım heralde, ama bulamadım zararsız gibi.
Birinin süprizi heralde, yanlış kapıya koydular bana süpriz oldu.!
Bıraktım kapının biraz ilerisine kimin ise kimin banane tekrar girdim eve, deli gibi uykum var ama iş beni bekler dükkana gitmeliyim.
Ailemin vefatından sonra bir ev kaldı elimde ,toparlanmam epey zaman aldı. Aile dostumuz sağolsun yanında iş verdi, iyide kazanıyorum.
Yaşım yirmi beş, liseden sonra okumadım daha önce çalışma hayatım olmamıştı.
Babam
"ben bakarım prensesime" derdi.
Dalgın dalgın duvara bakıp
"Artık o prenses kızın yerine ayakları üstünde duran bir kızın var baba.. " Diye söylendim kendi kendime.
Ayrıca annemi bırakamazdım ki, rahatsızdı bana ihtiyacı vardı, Sara krizlerini zor atlatırdık üst üste nöbet geçirdiği olurdu, anneme çok düşkündüm doyamazdım ona ayrılmazdım yanından ,kader ayırdı ama.
Ailemle olmak güzeldi...
Hem düşünüp hem de giyindiğim tam şu an kapım çalınıyor tekrardan.
Bir dakika !
aynı ısrarlı çalış bu..
Yok daha neler bu sefer koşar adım vardım kapıya kapı deliğinden bile bakmadan bir hışım açtım kapımı.
Tam önümde yine o garip kutu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'SAHRA'
FantasyAdım Hayat. Bu, benim efsunlu hikayem. Nasıl mümkün olduğunu anlamadığım, bir mucizenin içine düştüm. benimle birlikte romantik bir gezintiye ne dersin?..
