'SAHRA'

☆4☆

Hala şaşkın şaşkın yüzüğe bakıyorum...

"Bu yüzük benimle mi konuştu"?idrak etmekte zorlanıyorum artık, ne değişik bir yüzük.
Baktıkça dalıyorum soyutlanıyorum sanki.
Birşey oldu bana o sesi duyunca,büyülendim.Herşeyi boşverdim garip bir alışılmışlık yüklendi benliğime.
Ben hep burdaydım rahatlığı var, garipsemedim neden burda olduğumu, sorgularım bitti,
burda varolmuşum burda büyümüşüm,burda aşık olmuşum ben.
Hemde çok büyük bir aşk.
Burası benim kumdan cennetim.

Başım döndü ama kendime geldim ,çıktım her neyin içindeysem.
Bir an ben ben değildim sanki ,başkabir surete girmişim gibi.
Bu yüzük benden ne istiyor?
Sihirli mi,büyülü mü efsunluyor mu beni?
İşte yine ısınıyor ,rengi yoğunlaştı yüzük tekrar konuştu..

"Yalmas"...

"Dokun" mu dedi o!
Evet dokun dedi, peki neye dokunucam ,ne diyor bu yüzük. Benim dilimi anlıyor garip bir şekilde ,bende onu anlıyorum, bu yüzden yüzüğe bakarak

"Yüzüğemi dokunmam gerekiyor?" Deyip bekledim. hiç bir kıpırtı yok,acaba yüzüğe dokunduğum da eve geri mi dönücem .

Dokundum.
Hemde kaç kere dokundum hiç bir şey olmadı .
Belki işe yaraması için bir zamanı vardır bilemedim.

Akşam olmak üzere bu nasıl hava, şimdide üşümeye başladım.
Ben çölü hep sıcak sanırdım geceleri donduruyormuş.
Gündüz ateş gece buzdan mış,
bir de yüzüğün konuşmasına hâlâ çok şaşkınım, nasıl oluyor bunlar.

Acaba neden ben! Ne yapıcam şimdi burda ,
İşte yüzük tekrar ısınıyor .Ve o garip ses

"Taeal'iilaya Hayat".

Olduğum yerde dondum.

"Bana gel Hayat".
Yine nereye götürecek beni bu yüzük ,
Umarım evime gidiyoruzdur.
Ve,
Dokundum yüzüğe...