'SAHRA'

☆12☆

Derin derin nefes aldı verdi ,çok heyecanlıydı bunun bu kadar zor olmaması gerekiyordu .
Nereden başlamalı nasıl anlatmalı ?Omar düşüncelerle boğuşurken
Hayat'ın parmağında ki yüzük ısındı.Bağırdı kız,

"Yanıyor yanıyor çok sıcak".

Yerinden kalkıp çırpınan kızı hemen tuttu,düşmesini engelledi adam.
Hayat Omar'ın kollarında kendinden geçti bir anda,hiç bir şey anlamayan adam kızı sedirin üzerine yatırdı ve kendine gelmesi için ismini seslenip sarsmaya başladı.Korkuyor du ya kıza birşey olduysa diye,o sırada kızın elindeki yüzük dikkatini çekti.
Git gide çoğalarak parlamaya başlayan yüzük ,kırmızı parıltılar ile çadırı sardı.
Büyülenmiş bir şekilde Omar yüzüğe dokundu ve kendini karanlığa bıraktı..

Gözlerini aralarken başı zonkluyordu.Bu nasıl bir ağrı durulmuyor.
Gözlerini irice açıp şaşkın bir şekilde konuştu,

"Fakat burası,benim burda ne işim var." Yavaş yavaş ayağa kalktı.
İki kayanın arasında ki oyuğa girdi.Başından aşağı kum dökülüyordu, silkeleme gereği duymadı bile çok sinirliydi.
Hayat'ı o halde bırakıp burada şuan işi ne?

Küf kokusu geliyor taş oyuktan ,her adımında lapa gibi kuma gömülüyordu.
Burada yerin hemen altında gizli bir göl olduğunu geçen gelişinde görmüşü.
Bu yüzden şaşırmıyor su birikintilerine.
Kalp çarpıntısı başladı neden bilmez,
Acaba Hayatta mı bunları yaşadı?böyle sonuçlar doğurucağını bilemezdi ki ,kim bilir ne kadar korktu?
Onu bu garipliğe ,korkunç yer değişikliklerine mecbur bıraktığı için çok suçlu hissetti.

"Neler yaşattım ona ,bu yüzden çok sinirli ,bu yüzden öyle bakıyor bana."

Omar kendi vicdan muhasebesini yapıyorken,garip giyinimli değişik dövmeleri ve tüylü şapkalı yaşlı adam elinde tuttuğu odun parçasına dayanmış ,Omar'ı bekliyordu.

Peki ama şimdi derdi neydi bu yaşlı adamın?....