Won't Say I'm In Love (BxB, COMPLETED)

Kabanata 24

KABANATA 24

ㅤㅤㅤㅤIT’S BEEN weeks since Aaron and Wade met. Dalawang linggo yata halos ang lumipas mula noong ipaalam ni Aaron ang relasyon nila ni Easton mula sa binata at hingin ang approval nito na ipagpatuloy ang relasyon nilang dalawa ni Easton. Magpahanggang ngayon, nasa cloud 9 pa rin siya dahil wala talaga sa bucket list nya ang pagpayag ni Wade. Iniisip nyang mahihirapan siya at hahaba ang prusisyon nila ni Easton, pero mukhang matagal na rin talagang inaasahan noong isa na mahuhulog at bibigay din siya sa ex-boyfriend nito. Or Wade always knew it was possible for Aaron to fall for Easton, he wouldn’t know.

The thing is, although it has been weeks since that discussion, Aaron had never found the right timing to open that topic up with his boyfriend. Hindi naman sa nahihiya, kahit parang kaka-isang buwan lang nila e hindi mahanap ni Aaron sa sarili ang mahiya kay Easton, naikwento na nga nya ang buong buhay nya sa isang iyon e. It’s more like… they didn’t have time to discuss it.

The past few weeks was exhausting—exhilirating but extremely tiring.

“Easton, baby…” halos mamaos ang boses ni Aaron noong pukawin nya ang atensyon ng kasintahan nang oras na makita nya itong nakatayo sa harap ng BDO na bangko.

Napag-usapan nilang magkita ngayon dahil—by all miracles—nasaktuhang nagtama ang schedule nilang dalawa. Nakapag-early out pareho kasi bukod sa tapos na silang abutin iyong threshold nila sa work hours para sa OJT, wala naman na talagang kailangang gawin sa mga lugar kung saan sila temporary na nagtrabaho. Baga, mas malaya na sila ngayong tapos na ang finals.

Aaron heaved a relieved sigh when Easton turned his head to his direction and flashed him a beautiful smile. Parang naibsan kaagad ang pagod nya, nakalimutan nya na parang kamakailan lamang lumipas ang final demonstration nya’t maging ang sleepless nights dahil nangitian na siya nitong mukhang anghel pero maysa demonyo nyang boyfriend.

He smiled when he saw Easton open his arms while waiting for him, as though waiting for an embrace, or probably welcoming him after not being able to see each other for a few weeks.

At sino rin ba siya para tumanggi? Nang makita nyang ganyan si Easton, mas binilisan nya ang paglakad nang sa ganoon ay maikulong kaagad ang sarili sa mga yakap nito at vice-versa. Hinigpitan pa nga nya kaagad ang yakap kay Easton noong mahila nya ito palapit sa kanya. Ibinaon nya ang mukha sa leeg nito at hindi napigilan na amuyin iyong mamahalin nitong cologne. Mahina pa nga siyang natawa dahil sa likod ng isipan nya, may mga alaala siyang parang naaamoy nya si Easton kahit nasaan siya.

Nakalimutan nya anong tawag sa ganyang phenomenon. Pero kapag nami-miss nya si Easton, minsan bigla na lamang nyang naaamoy ang pabango nito. Wired na sa kanya.

“Hindi halatang na-miss mo ako…” Easton teased, which earned a low whine from him, and that made his man chuckle. “I thought ‘di mo ako mami-miss, I always thought you’re quite nonchalant.”

“Nonchalant kanino? Sa ‘yo? Bui, alam nating pareho na patay na patay ako sa ‘yo,” mabilis nyang sagot.

Easton snorted. “Patay na patay…? To the point ba na itatapon mo na sa wakas ‘yang belief mo para maging tayo na talaga?”

Yes. Of course—he already did na nga e. Imbes na sumagot ay bahagyang humiwalay si Aaron mula kay Easton, ‘tsaka nya napansing may mangilan-ngilang nakatingin sa kanila pero hindi na lamang nya pagtutuunan ng pansin ang mga iyan. Baka naiinggit lang dahil walang mga kayakap samantalang siya, nayakap na sa wakas ang boyfriend nya. It took them some time, no.

Aaron held Easton’s waist and somehow, at the back of his head, he was thinking how it fit his hands perfectly. Parang gawa talaga para hawakan nya, gago. Anyway, this is a random thought—something beyond his point and what he was supposed to say.