Chapter 24

17 0 0
                                    

Too close

"Mas lalong naging matumal ang benta ngayon, Xy. Anong gagawin natin?" naiistress na rin kami. Habang tumatagal ay paunti nang paunti ang mga bumibili. Bumuntong hininga na lang din ako.

Dalawang linggo ang nakalipas, bantay sarado naman si Kuya Trey sa kaibigan ko dahil nalaman ko na lang na buntis siya, tawang tawa ako at hindi ko alam kung bakit. Ang yabang yabang e.

Four weeks pregnant na si Jane kaya mas lalong tutok ang pamilya ko at ang pamilya ni Jane. Tahimik akong gumagawa ng cake, tumingin ako sa sched ko ngayon, ang haba ng araw pero hanggang ngayon wala talaga.

Kinuha ko na lang 'yon at binaba. Tumingin ako kay Zane na mukhang problemado na rin kaya hindi na ako nagsalita at baka may masabi pa akong mabigat sa dibdib.

I sighed, pinagpatuloy ko na lang ang ginagawa ko na kahit sa akin sobrang bigat na rin ng nararamdaman ko ngayon, naamoy ko na kasi ang pagsasara ng pastry shop na ito. Nang mayari ay dinesplay ko ito sa harap.

Tumingin ulit ako sa kaniya at hindi ko na mapigilang lumapit.

"We've been here for years. I don't think I can bear to see it close," Zane said, and I nodded. Even our coworkers remained silent. Kahit ang mga katrabaho ay tahimik lang din at napapansin ko rin ang pagtahimik nila, nagpatuloy pa rin sila sa trabaho na kahit masakit sa loob.

Hindi kami nagkulang na maging mabuting owner ng shop, wala kaming kinakaltas dahil 'yan naman kasi talaga dapat, pinaghirapan nila at nagtrabaho sila sa amin kaya dapat babayaran namin sila ng maayos.

"Xyrille, pwede namang iaccept mo na lang 'yung sponsorship?"

"Kahit may sponsor tayo rito hindi pa rin magbabago, matumal pa rin kasi ang benta." sagot ko na lang at unti unting lumambot ang tuhod ko sa kaba. Matagal ko naman nang napag-isipan ang bagay na 'yon, pwede kong iaaccept ang alok niya pero kapag naman hindi mas lalong malulugi ang shop.

"Oo nga pala, hindi ko rin naisip 'yon."

Weekdays na ngayon, and it's Sunday kaya walang pasok lahat, hindi kami nagbubukas ng Sunday kasi for family naman na ang isang araw. Tumingin ako sa orasan, I glanced at the clock. Ivan will pick me up before 5 pm, he planned for us to have dinner together.

Wala namang masama dahil friendly date lang naman kaya tumango na lang din ako.

"Wala pa rin bang development?" nag-aalalang tanong ni Ivan sa akin at tumango ako sa kaniya habang kumakain. Narinig ko ang matunog na paghinga niya, wala naman akong magawa.

Wala ring budget ang pastry shop.

"Wala pa, hindi pa ako nakakapag-isip ng plano pero siguro pahinga na rin ngayon. Wala akong masyadong ginawa non kaya siguro ang dali dali kong karmahin!" tawang tawa ako.

"That's not funny, pinaghirapan niyong itayo 'yon, pwede ako tumulong, Xy. I will insist!" sambit nito at umiling na lang.

"Ramiro and I agreed with, siya ang sponsor namin."

His eyes narrowed quickly, and his face seemed to shift, his expression turning serious. I didn't know what else to say about it. I finished my steak and took a sip. Tinapos ko na ang steak ko at uminom, busog na rin ako after ng dessert.

"Did you talk to Architect Ramiro?"

"What's the matter? That's what Zane wants, so I can't do anything about it. Even if I say I don't like it, my pride won't change anything, and besides, it's for the shop, nothing to do with me."

In the end, he nodded and seemed to stop resisting. And it doesn't really concern us, so it's not a big deal.

"And do you think he's only helping you out of goodwill? Helping has other meanings, and he might throw that back in your face later. Just be careful with him."

Young Love #1: It's Unexpected Where stories live. Discover now