Uzaklardan Yakınlara

4. Bölüm - Kırılan Gözlük

(Düzenlendi)
İyi okumalarr🌸

~~~
Karşısına çıkan adam ile çarpışır çarpışmaz kitapları ve elindeki gözlüğünün yere düşmesi bir olmuştu Mina'nın, birbirlerine bir kaç saniye bakakaldılar.. çarpıştığı bu genç, 1.90 boylarında, siyah saçlı ve siyah sakallı, buğday tenli, çekik gözleriyle etkileyici bakışı, ve kıyafetinden bile belli olan kasları ile dikkat çekiyordu... Ne yaptığının farkına varıp utanarak eğildi ve kitaplarını toplamaya başladı, ardından çocukta eğilmiş, kıza yardım etmeye başlamıştı.

"B-ben çok özür dilerim, kitaplarınız yıprandı, kusuruma bakmayın lütfen.." Dedi Mert utanarak.

"Hiç önemli değil ben toplarım, siz zahmet etmeyin" Dedi yavaşça kitaplarını onun elinden alarak.

"Olur mu öyle şey benim hatam, özür dilerim.."

Kızın gözlüğü kırılmıştı, eline aldı Mert, ardından ayağa kalktılar, mahcup ses tonuyla konuşmaya başladı, "Hay Allah.. gözlüğünüz kırılmış, kusuruma bakmayın dalgındım biraz.." Dedi.

"Önemli değil, ne olacak altı üstü bir gözlük, yenisi alınır elbet" Dedi Mina rahatlıkla.

"Eğer izin verirseniz telafi etmek isterim.."

Şaşırmıştı genç kız, net tavrıyla cevap verdi, "Üzgünüm bunu kabul edemem"

"Size karşı çok mahcubum, lütfen kabul edin.."

Adamın son sözüne diyecek bir şey bulamadı Mina, onaylarcasına eğildi ve yürümeye başladı, birkaç adım attıktan sonra eve gelmişti hemen, o ise kızın arkasından bakıyordu.

Biraz yürüdükten sonra beyaz kapılı bir eve girdi, anlaşılan burası onun eviydi, Mert'in tahminleri doğruysa eğer konumunu öğrenmişti. Elinde kalan gözlüğe baktı. Ardından otoparkın yolunu tuttu, arabasına bindikten sonra başını arkasına yaslayıp gözlerini kapatarak düşünmeye başladı..

"Çarpıştığımız an.. süt gibi bembeyaz tene sahipti, kumral, hafif kısa perçemli saçları, kahverengi gözleri, kırmızı dudakları.. O çok güzel bir kızdı. Narin davranışıyla dikkatimi çekmişti..."

Kendine gelerek düşüncelerinden sıyrıldı, arabasını çalıştırıp evin yolunu tuttu hemen.

Eve geldiğinde kırılan gözlüğü de alıp odasına çıktı, yatağa oturdu ve gözlüğe bakarak derin düşüncelere daldı, 5 dakika sonra annesi kapıyı çalarak içeri girmişti, yanına oturdu, yüzünü süzdükten sonra, "Mert'im, iyimisin? Durgunsun biraz" Dedi Merakla.

"İyiyim annem, sen nasılsın?" Dedi bir şey olmamış gibi.

"Ben iyiyim seni soruyorum, aklına takılan bir şey mi var? Hadi anlat annene" Dedi Gül Ayşe.

"Yok anne ne takılacak aklıma" Dedi umursamazca.

Gözü Mert'in eline kayınca dikkatini çekmişti gözlük, hemen sordu, "Bu gözlük ne? Kadın gözlüğü.."

"Hiç, bir şey değil" Dedi tekrar.

"E hadi ama, merak ettiriyorsun var bir şeyler, içini dök bakalım dinliyorum" Dedi Gül Ayşe hevesle.

"Bir kızla çarpıştık da.. gözlüğünü kırdım, utandım biraz yenisini alacağım"

Gül Ayşe oğlunun sözüyle tebessüm etti, "Anladım ben seni, düşündüğün şey gözlük değil, doğru bildim mi bakalım?" Dedi merakla.

Annesi böyle söyleyince başını eğerek istemeden tebessüm etti Mert, cevabını çoktan vermişti ama farkında bile değildi tebessüm ettiğinin,
Neler oluyordu böyle?