Uzaklardan Yakınlara

13. Bölüm - Tatil

Satır yorumlarınız çok değerli, iyi okumalar✨

~~~
1 Saat Sonra...

Ailecek yemekler yenmiş ve tanışma faslı bitmişti, artık havadan sudan konuşuluyordu, Mert'in ailesi Mina'yı çok sevmişti, bir kişi hariç..
Özellikle Sadi aile büyüğü olarak Mert için bu kızı içtenlikle onaylamıştı, onlar için uyum önemliydi, Mina okuyup meslek sahibi olamasa bile keskin zekası ve kibarlığı ile aileyi kendine hayran bırakmıştı. Çalışan kızlardan biri kahveleri dağıttıktan sonra tekrar sohbet etmeye başladılar, Mina kahvesini bitirdikten sonra yavaşça ayaklandı.

"Lavabo ne tarafta acaba?"

Çalışan kız yukarı kattaki lavaboyu göstermişti, Mina içeri girip çıktıktan sonra gözü açık olan kapıya çarptı, merakına kapılıp içeriye girdi yavaş adımlarla, komodinin üzerinde Mert'in çocukluk ve şimdiki resimleri vardı, çerçeveyi eline aldı ve gülümsedi, burası Mert'in odasıydı. Odanın içine hızlıca göz attı, koyu renklerle döşenmiş oldukça modern bir odaydı, duvarda ise annesiyle birlikte fotoğrafı vardı, birden arkasında duyduğu ses ile irkildi.

"Ne yapıyorsun burada?"

"Feyza? Hiç.. Öyle gözüm çarptı odaya kapı açıktı"

"İnanayım mı buna?" Demesiyle yavaş yavaş kıza adımladı Feyza, elindekine ters bir bakış attıktan sonra devam etti. "Bıraksana ne elinde tutuyorsun, çok mu hoşuna gitti?"

"Sanane bundan? Erkek arkadaşımın fotoğrafına bakıyorum seni ne ilgilendiriyor?!"

Sesi az da olsa sinirli çıkmıştı, Feyza'ya gıcıklık olması için bilerek açık konuşmuştu, Feyza sinirlenerek:

"Erkek arkadaşın mı? Bana bak Mina ayağını denk al yoksa kötü olur"

"Kötü mü olur? Ne ima ediyorsun sen Feyza açık konuşsana!"

"Bir iki gece Mert ile takıldın diye kendini bir şey sanma diyorum, ben onunla aynı evde yaşıyorum hatırlatırım"

Mina duyduklarına anlam veremedi, elindeki çerçeveyi düşürmemek için sıkı sıkı tuttu, gözleri yavaştan dolmaya başlamıştı. Bu kızın amacı neydi? Neden Mert'e bu kadar düşkündü anlayamıyordu, Feyza kollarını bağladı ve tekrar konuşmaya başladı:

"Mert ile aranızda neler geçti şu kısa sürede hepsini biliyorum Mina, ama ondan vazgeçsen iyi olur, yoksa üzülürsün"

"Nereden biliyorsun? Sen kimsin ya!"

"Nasıl ve neyi bildiğimin önemi yok, Mert belalı işlerle uğraşır, adam dövmeler falan, daha tanımıyorsun sen onu bir de koynunda mı yatıyorsun?!"

"Bana bak Feyza haddini bil! Ben senin bildiğin kızlardan değilim, böyle yaparak onu elde edebileceğini sanıyorsan yanılıyorsun"

"Bilemem artık Mina'cım, sen bir düşün ama olur mu?" Diyerek alayla gülmüştü bu sefer, Mina elindeki çerçeveyi bırakarak aşağı kata indi hızlıca, salona geldiğinde sinirini bırakmış sakin bir şekilde konuşmuştu.

"İzninizle müsadenizi isteyeceğim, geç oldu biraz" dedi sahte tebessüm ile.

"Tamam güzelim, nasıl istersen" dedi Mert ayaklanarak.

Sadi, Hasna ve Gülayşe'ye bakarak gülümsemesini sundu, hoşuna gitmişti yeğeninin böyle konuşması yalan yoktu, ardından kapıya doğru eşlik ettiler, ikili arabaya bindikten sonra Mina başını cama yaslayıp düşüncelere dalmış, Mert ise bunu farkedip meraklanmıştı.