12. Bölüm - Yazıcıoğlu Oteli

303 40 154
                                    

Dikkat !
Bu bölümü okurken gerçekte böyle erkoların olmadığını bilerek okuyun, heveslenmeyelim boşuna değil mi? Ahshahsahsh🫶🏻

Ve de okunur mu okunmaz mı hiç bilmeden atıyorum bu bölümü, çoğu kişi VPN kullanmıyor malum :(( Desteklerinizi bekliyorum🤍

~~~
•İlahi bakış açısı•

Kapı açılır açılmaz Mina Mert'i kendinden uzaklaştırma amacıyla eliyle iterek ayağa kalkmıştı panikle, gelen kişileri tanımıyordu, hepsi telaşla Mert'in başına toplandılar, tabi ya ailesi olmalıydı. Mert amcasını görmesiyle gözünü kapatıp sinirle iç çekti, sonra annesine baktı, ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu, içten içe pişmanlık duydu. Hasna ve Feyza'da gelmişti, Feyza karşısındaki tanımadığı kıza sinirle baktı, ne işi vardı Mert'in yanında? Şimdi tatsızlık çıkarmanın zamanı değil diye düşündü, Sadi suçunu bildiği için ilk konuşan o oldu.

"Mert'im, nasılsın yavrum? Kimlik bilgisiyle bizi bulup haber verdiler canımızdan can gitti, Allah seni bize bağışladı vallahi"

"İyiyim" diyerek kısa cevap vermişti Mert, sonra annesi atıldı hemen, iki eliyle oğlunun yüzünü kavrayarak acıyla konuştu:

"Yavrum benim, kıymetli oğlum, nasıl korktum sen gidince anlatamam, neden yaptın annem? Ya sana bir şey olsaydı?" Dediğinde ikisininde gözleri dolmuştu.

"Merak etme annem iyiyim ben korkma lütfen, söz bir daha üzmeyeceğim seni, özür dilerim" deyip annesinin elini öpmüştü. Daha sonra Sadi'nin gözü tanımadığı hanım kıza kaydı, içten içe tebessüm etti, tebessümünü bozmadan konuştu:

"Bu hanım kızımızda ki-"

Mert sinirle amcasının sözünü kesti:

"Mina, kız arkadaşım!" dedi tüm açık sözlülüğüyle, Feyza'nın gözünden alevler çıktığını gördü, Feyza hariç odadaki herkes tebessüm ederek Mina'ya döndü, kız utanarak "Mert.." diye fısıldadı, başını salladı Mert onaylarcasına. Ardından kızla tanıştılar, bir müddet zaman geçtikten sonra Mina ayaklanıp yalnız kalmaları gerektiğini düşündü, derken Mert sözleriyle durdurdu onu.

"Nereye gidiyorsun?"

"Siz yalnız konuşun müsadenizle"

"Hayır konuşulacak bir şey yok, otur lütfen"

"Ama Mert.."

"Mina oturur musun?"

Kız daha fazla ısrar etmeden oturdu, Feyza'nın bakışlarından rahatsız olmuştu, ardından Esma ve Can odaya girerek kısa bir tanışma faslından sonra gitmek için haber verdiler, Mina yine ayaklanacaktı ki Mert elini kaldırarak kalkmasını engelledi.

"Can hemşire hanımı çağırır mısın?"

5 dakika sonra hemşire gelmişti.

"Hemşire hanım bugün taburcu olacak mıyım?"

Sonuçlar belli olduktan sonra hemşire taburcu olabileceğini söylemişti, toparlandıktan sonra Mert annesine bakıp konuştu:

"Anne otelde kalmak istiyorum bu gece, müsade edin lütfen kafamı toparlamam lazım"

Annesi ne kadar itiraz etsede en sonunda kabullenmişti, ardından taburcu işlemlerini halletmek için dışarı çıktılar aile büyükleri, Feyza ise kapıda bekliyordu, bahsettiği otel amcasının ve babasının işlettiği oteldi, varlıklı aileden geliyordu Mert, buna rağmen hiçbir zaman şımarık bir çocuk olmamıştı, Feyza ise tam tersiydi. Mina şaşırmıştı bu otel işine, Mert'e yaklaşarak fısıltıyla konuştu.

Uzaklardan YakınlaraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin