Melek Yüzlü Şeytan

4. Bölüm

Hello canlarım bu bölümde biraz geç geldi . Lütfen kusura bakmayın . Bu benim ilk kurgum bu  yüzden  yeni yeni yazmaya alışıyorum .

Anlayışınız için teşekkür ederim

İyi okumalar

                                                     *******

Deniz kenarında kayaların üstünde oturuyordum. Hava bugün açıktı ve güneşin sıcaklığı tenimi ısıtmaya yetiyordu .

Kumsalda koşturan çocuklar, dalgaların kıyıya vururken çıkarttığı
Hafifi sesler , sanki eski huzurlu günlerimdeymişim gibi hissettiriyordu .

Biraz ilerde denize sadece ayaklarını sokup sahil boyunca  yürüyen bir çift vardı . Bu onların kaçıncı turu acaba diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım .

Yüzümdeki belli belirsiz gülümseme ile etrafı izlerken birinin adımı seslendiğini duydum . Sağa sola kafamı çevirdim ama hayır
tanıdık kimse yoktu .

Bir kez daha adımı duymamla olduğum yerde ayaklandım . Etrafa bakınırken adımı söylen kişi hala bağrıyordu .

Hangi kaçıktı bu . Üstelik sesinde tanıdık gelmemişti .

Adımın seslenildiği yöne gitmek için bir adım attığında yer ayağımın altından kaydı .

Neler olduğunu anlamadan kendimi derin ve karanlık bir çukurun içine düşerken buldum.

İsimi söyleyen kişinin sesi çığlığa dönüşmüştü ,tiz bir şekilde söylüyordu.  Bedenimi bir panik dalgası ele almıştı. Aklım mantığını kaybediyordu. Çığlıklarım boş kuyu duvarlarında yankılanıyordu .

Düştüğüm çukurun sonunu görmemle beraber çığlıkları mümkünmüş gibi daha da arttı .

Kırmızı gözleri olan bu siyah yaratıklar kafalarını kaldırmış bana bakıyorlardı . Artık sona yaklaşmıştım .Gözlerimi sıkıca yümdüm , kendimi sert düşüşe hazırladım ve bekledim .

Sert zemine çarpmadan son anda biri arkamdan yakalamıştı .
O kadar sevinmiştim ki kim tuttuya onu sulu sulu öpebilirdim .

Kafamı döndürdüm ve kimin beni tuttuğuna baktım . Bakmam ile yüzümdeki gülümseme soldu . Çünkü beni tutan kişi Melek yüzlü şeytanın ta kendiydi .

"Şimdi ödeşme vakti Laren Altınok ."

Gördüğüm rüya ile sıçrayarak uyandım . Her yanım ter içinde kalmıştı . " Laren aç kapıyı Laren."

İsimi dumanla bakışlarım kapıya döndü . Bu saatte kim gelmişti ve bu sikik alarm niye çalıyordu . Bir dakka benim hazırlanma gerekiyordu .

"Laren , açsana kapıyı . Ben sana alarm kur dedim ." Gelen Tuncay'dı . Yataktan fırladım .İlk önce kapıyı açtım ve kaçıncı kez çaldığını bilmediğim alarmı bırakıp banyoya girdim .

Odadan Tuncay'ın homurtuları geliyordu . "Laren ben sana alarm kur demedim mi be kızım .Bir kerede sözümü dinle ." Tuncayın söyledikleri sinirimi tepeme çıkarmaya yetti . "Kurdum Tuncay kurdum . 10 tane kurdum . Bilip bilmeden konuşma ." Diye bağırdım banyo kapısının ardından .

Kıyafetlerimi çıkarttım . Hızlıca kendimi soğuk suyun altına attım .  Bedenim suyun soğukluğu ile ürpermişti . Ama ayılmanın başka yolu yoktu .

Tuncay bir şeyler söylüyordu ama net duyamıyordum .
" Ne diyorsun Tuncay ." Diye bağırdım suyun altından .  " Yok bir şey yok hızlı ol ."

Saçımı bir kere şampuanladıktan sonra bornozumla duştan çıktım . Saçımın suyunu havluya biraz aldırdım . İç çamaşırlarımı da giydikten sonra Tuncay'ın yanına çıktım .