YENİDEN BAŞLANGIÇ (MHA)

1.0

"Hey Bakugo, Midoriya-kun, Yuki"

Sesin geldiği yöne baktığımızda Mina'nın bize el salladığını gördük. Onun yanına gittik.

"Selam"

"Selam! yolda zorluk çekmeyin diye Bakugo'yu sizinle birlikte gelmesi için ikna ettim. Umarım gelirken sorun yaşamamışsınızdır."

Her zamanki sevecenliği ile konuşuğunda ortam bozulmasın diye otobüsteki olaydan bahsetmeme kararı aldım.

"Merak etme sorun yaşamadık."

"İyi o hâlde. Denki ile Kirishima Uraraka ve Iida-kun'u alıcaktı. Gelirler onlarda birazdan."

Başımı salladım.

"Bekleyelim o zaman"

Arkadaki Sero hemen atıldı.

"İlk önce eğlenceli bir şeyler yapalım!"

"Bence de sonra yemek yeriz mağazalara falan girer çıkarız."

Herkes başını salladı.

"Hey Mina, geldik!"

Bize seslenen Denki'ye baktık.

"Hoşgeldiniz!"

Arkadaki Ochako bize doğru koştu ve hemen koluma girdi.

"Hoşbulduk!"

"Ekip tamamlandıysa gidelim!"

Başımızla Mina'yı onayladık.

"Ben nereye gideceğimizi biliyorum gelin!"

Kirishima'nın konuşması ile Mina koluma girdi ve birlikte Kirishima'yı taki etmeye başladık. Aklıma geşen şey ile Mina'ya döndüm ben de.

"Mina sana birşey sorabilir miyim?"

"Tabi ki!"

"Normalde Bakugo hemen bir istek ile birisini evinden buraya kadar getirmez. Doğruyu söyle çocuğu tehdit mi ettin?"

Mina duyduğu şey ile kahkaha attı. Öndeki Bakugo, Denki, Kirishima ve Denki de bu ani hareketle bize baktı.

"Tch sessiz olun. Sizin yüzünüzden atılacağız!"

"Tamam tamam özür dilerim!"

Onlar önlerine dönünce Mina da tekrar bana döndü. Yüzünde hâlâ bir gülümseme vardı.

"Tabi ki de hayır Bakugo'nun öyle durduğuna bakmayın, cidden iyi biri fakat bunu yansıtmıyor. Ya da nasıl yansıtacağını bilmiyor."

Anlar gibi başımı salladım. Yani onun da bir kalbi vardı değil mi?

Önüne geldiğimiz dükkanla Denki hemen içeri girdi. Biz de -ben hariç- onun bu hâline gülüp ardından girdik. İçeri de bir sürü oyun olduğunu gördüm. Kirishima hemen Denki'yi kolundan çekip bir oyunun önüne getirdi. Sanırom birlikte oynayacaklardı.

"Hey Yuki, Uraraka-chan gelin birlikte oynayalım!"

Mina ikimizin de kolunda tuttu ve bir motor oyununun önine getirdi.

"Hadi bakalım kim 1. Olucak?"

Üçümüz de yerlerimizi aldık. Motor yarışının başlamasına saniye sayıyordu.

'3-2-1 GO!' Ekrandaki yazılarla üstünde olduğum motoru oynatarak sermeye başladım. Hayatımda hiç motora binmemiştim fakat bu bir oyun olduğu için rahatça sürüyordum.

"Yuu harikasın!"

Yanımdaki İzuku'ya yarışma yüzünden bakamıyordum. Hatta kaçıncı olduğumu gösteren tabloya bile.