0.7

150 21 19
                                    

"Evet arkadaşlar, iki kişilik proje ödevi vereceğim. Hem de birbirinizle kaynaşmış olursunuz. Grubunuzu duymanız için iyi dinleyin."

"Mina - Momo"

"Kirishima - Denki"
:
:
:
"İzuku - Katsuki"

"NE?! İTİRAZ EDİYORUM!"

"Öyle bir hak tanıdığımı zannetmiyorum."

Bunu demesi üzerine Katsuki İzuku'ya kötüce baktı ve geri yerine oturdu. Neden boş yere bir anda havalanıyorsa. Sanki İzuku ona bayılıyordu.

"Yuki - Shoto"

Shoto ile göz göze geldik. Tamam işimiz zor olmayacak...

● ● ●

Ders sonrası ilk işim yanımdaki Shoto'nun yanına gitmekti. Shoto da yanına gelişimi normal karşılamıştı zaten. Hemen konuya girdim.

"Sizin ev mi bizim ev mi?"

"Bizim evin müsait olucağın sanmam. Senin için de uygunsa Cumartesi günü size gelirim."

"Tabi ki de uygun, iletişimde kalmak için numaranı alabilir miyim? Saati anneme sorduktan sonra sana yazarım."

"Bekle."

Önüne bir kağıt çekti ve numarası olduğunu düşündüğüm rakamları yazmaya başladı. İşi bitince de kağıdı katlayıp bana verdi.

"İşte."

"Tamamdır, sana yazarım o zaman ben."

"Ha bir de getirmemi istediğin bir şey var mı ödevle ilgili"

"Sunumu Flash bellekten yapmayı düşünüyorum o yüzden bir şeye ihtiyacımız olmaz. Benim bilgisayarı kullanırız."

Sadece kafasını sallamakla yetindi, ben de konuşmanın artık bitmesi ile geri yerime döndüm ve uykum olduğundan kafamı koluma yaslayarak uyumaya karar verdim.

|•°¤▪☆CUMARTESİ☆▪¤°•|

Shoto'ya anneme de sorduktan sonra saati öğleden sonra 2 olarak belirleyip mesaj attım. O da görüldü atmıştı. Çok da dert etmeyerek oturduğumkoltuktan kalkıp mutfağa anneme yardım etmeye gittim. Masayı hazırladıktan sonra da İzuku gelmişti. Böylece birlikte oturup yemeye başlamıştık.

"Bakugo ile proje ödevini ne yapacaksın?"

"Öğleden sonra saat 1'de geliyor."

"Ee Todoroki de 2'de geliyor."

"Yani birlikte olucaz"

"Aynen ama sorun olmaz ya zaten odamızda olucağız."

"Umarım..."

● ● ●

Kapının çalması ile kapıya koştum. Arkamdan da Kocat geliyordu. Kapıyı açıp gelenin kim olduğuna baktım. Bakugo'yu görünce kapıyı tam açarak elimle içeriye davet ettim.

Kocat korkmuş olsa gerek bacağıma kendini yaslanmış bekliyordu. Korktuğunu anlayıp onu kucağıma aldım. Bakugo içeri girmeden ilk Kocat'e sonra da bana baktı ardından da içeri girdi. Ben de kapıyı kapatarak ona İzuku'nun odasını gösterdim.

"Burası..."

"Tch! Anladık."

Kapıyı ondan önce davranark ben açtım İzuku müsait mi diye baktım. Müsait olduğunu görünce kapıyı tam açtım.

"Bakugo geldi."

"Ha, Kacchan gel içeri."

"Bana emir verme Deku!"

"Yalnız emir vermemişti."

"Sana ne be! Senle mi konuşuyorum?!"

"Her neyse, İzu bir şeye ihtiyacınız olursa bağır yeter."

"Tamamdır Yuu sen git birazdan zaten Todoroki-kun da gelir."

"Hadi kolay gelsin."

"Kolaysa başına gelsin."

İzuku'nun dediği şeye gülecekken Katsuki'nin burada olduğunu hatırladım o yüzden gülmeden İzuku'nun yüzüne baktım. O da zaten anlamıştı.

"Hadi git artık be!"

Nah çekip odasından çıktım. Nah çekmemden dolayı bana bağırmaya başlamıştı bile. Yine de takmadan mutfağa atıştırmalık hazırlamaya gittim.

● ● ●

Kocat ile oynarken kapı çalmasını duyduğumda ayağa kalktım. Hızlı adımlarla kapıya gidip açtım.

Kocat yabancılardan ürktüğü için koşarak tekrar bacağıma yaslandı.

"Hoşgeldin içeri buyur."

"Hoşbuldum."

İçeri geçti ve üstündeki siyah montu askılığa asıp beni takip etmeye başladı. Kocat de hâlâ benitakip ediyordu. Derin bir nefes verip onu kucağıma aldım ve kedi yastığının üstüne koydum.

"Kocat valla rahatsız edersen seninle bir daha oynamam otur oturduğun yerde."

Kuyruğunu sallayark bana baktığında heralde anladı diye geçiştirdim ve hızlıca Todoroki'yi de peşime takaraktan odama girdik.

"Kedinin ismi Kocat mi?"

"Evet"

"Neden cat?"

"Çünkü kedi"

"Hadi canım cidden mi?"

İlk defa Shoto'nun alayla bir şey dediğini duyduğumdan şaşırdım fakat bunu hiç yansıtmadan bilgisayarın olduğu çalışma masama ilerledim.

"Hadi bari hızlıca halledelim."

"Tamam."

● ● ●

"LAN DEKU ÖYLE DEĞİL BÖYLE YAPICAKSIN DİYORUM YAPSANA DEDİĞİMİ!"

"A-AMA KACCHAN ONUN BİR DÜZENİ VA-"

"BANA NE BE BEN BÖYLE İSTİYORUM!"

Katsuki ile İzuku'nun böyle sesli konuşması ile odaklandığımız şeyden kopmuş neden tartıştıklarını anlamak için dinliyorduk. Katsuki'nin gereksiz yere İzuku'ya bağırması artık yerimde duramayıp kalkmama ve o hışımla da odalarının kapısını bir anda açmama neden oldu.


"Yuu! Özür dileriz rahatsız mı ettik?!"

"NE ÖZÜR DİLİYORSUN LAN BENİM YERİME"

"Hey sen, kes artık sesini."

"KİME DİYORSUN LAN SEN?!"

"Sana dediğimi anlamayacak kadar mal mısın?"

Katsuki bir anda ayağa kalkıp bana doğru gelicekken önüme geçen Shoto'ya kaşımı çattım. O ne alaka?

"Farkındaysan burada misafirsin Bakugo. Ev sahibine saldıracak kadar terbiyesiz olma."

"Sen ne alaka be?! çekil şuradan!"

İçimi mi okudu bu az önce?

"Yeter doğru düzgün yapın şunu da git buradan Bakugo"

"Sanki ben çok meraklıyım sizin eve! Tch"

Kalktığı yere geri oturdu. Sakinleştiğini anlayınca Shoto'nun kolunu çekerek odadan çıkarttım.

"Yiyecek bir şey ister misin?"

"Gerek yok."

"Duymamış gibi yapıcağım."

Mutfağa doğru ilerledim ve bir cips paketi alıp tabağa doldurdum.

"İyi ki gerek yok dedim..."

"İyi ki duymamış gibi yapıcağım dedim."

"Çok inatçısın."

"Bilmem öyle miyim?"

"Evet öylesin."

Onu boş vererek dolaptan çıkardığım kolayı bardaklara doldurdum.

"Hadi geldiğinden beri projeyi yapıyoruz ara verelim."

"Tamam."

O da benim gibi bir sandalye çekip oturdu.

"Sence bugün bitirir miyiz?"

"Yani hâlâ vaktimiz var hallederiz."

Başını onaylarcasına salladı.

"O değilde sormadım, annen nerede?"

"Markete gitmişti en son gerekli şeyleri alması uzun sürüyor."

"Anladım."

Bir şey demeden yemeye devam ettik. En sonunda her şey bittiğinde tabağı ve bardağı bulaşık makinesine koydum. Shoto yardım etmeyi teklif etmiş ama ben reddetmiştim. İşim bitince birlikte odamın yolunu aldık. Proje zaten az kalmıştı, biraz da sunum için çalışırdık sonra da bitirirdik.

● ● ●

Kapının çalması ile ikimizin de gözü kapıya döndü.

"Gel!"

İnko'nun kapıyı açıp bize gülümseyerek bakması ile oturduğum yerden kalktım.

"Sonunda geldin."

"Aslında sizi rahatsız etmek istemediğim için odanıza gelmemiştim."

Sonra ise Shoto'ya döndü.

"İsmin neydi tatlım?"

"Todoroki Shoto"

"Todoroki, eğer ödeviniz bittiyse akşam yemeği ye öyle git."

"Gerek yok efendim, hiç yorulmayın."

"Çok geç yemeği sizz çalışıtken yaptım bile. Eğer kallmazsan çok üzülürüm."

Shoto kararsızca bana baktı.

"Gerçekten üzülür."

"Tamam madem o kadar ısrar ettiniz."

İnko aldığı cevap ile her zaman ki ışıltılı gülümseyişi sundu.

"Hadi öyleyse elinizi yıkayın mutfağa gelin."

Todoroki ile birlikte ayağa kalktık.

"Gel lavaboyu göstereyim."

Başı ile beni onaylayıp takip etmeye başladı. Lavabonun önüne gelince ışığı açıp elimle içeriyi gösterdim. Beni anlamış olucak ki ilk önce o içeri geçti ve elini yıkadı, ben de onun ardından yıkadım.

Ardından birlikte mutfağa geçtik. Katsuki normalin aksine düzgün duruyor, İnko ile konuşuyordu. Garipsememe rağmen bir sandalye çekip oturdum.

Annem de bizim geldiğimizi görünce servise başladı. Gördüğüm kimchi ile 'sevindim' favori yemeğimdi. Önüme gelince iştahla yemeye başladım. Birisinin kafama vurması ile kafamı kaldırdım.

"Kız beklesene herkese dağıtayım sonra birlikte başlayın!"

Omzumu silktim. Chopsticklerime tam tekrar elimi götürücekken İnko bu sefer de elime vurdu.

"Alırım bak tabağını!"

İşaret parmağını bana sallamasıyla tehdidi almış oturduğum yerde küçülmüştüm.

"Aferin."

Eliyle başımk okşayıp tabakları doldurmaya devam etti.

Gelen kesik kesik gülmelerle diğerlerine baktım. Bakugo dahil herkes halime gülüyordu.

"Çok komik."

Dediğim şeyle bir anda kahkaha atmaya başladılar. Hayır yani nesi komik?

"Ya anne bir şey desene!"

"Ne diyim kızım?"

"Onlar dinler seni, söyle sussunlar."

"Çocuklar hadi yemeğiniz soğuyacak yiyin artık."

Zar zor durduklarında onları aldırmadan yemeğe devam ettim.

Gerçekten bugün çok yorucu geçmişti. Hemen Shoto'yu şutlayıp uyuyacaktım.

●♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧●

Artık ek bölüm kalmadı acilen bölüm yazmaya başlamam lazım :")

Umarım beğenmişsinizdir bu arada bölümü. Hikaye nasıl gidiyor? Yenilikler falan yapmamı ister misiniz?

(Bölümü kontrol etmedim. Yazım hatası varsa ve anlamadıysanız yorum yazın düzeltirim :))

YENİDEN BAŞLANGIÇ (MHA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin