3.Bölüm

59 5 7
                                    


(Yazar)

Seungmin çığlığı duyduğu anda sedece tek bir şey söyleyip hızlıca gitmişti.Chan ve Changbin bunu duymuş ve hemen peşinden gitmişlerdi.Diğerleri şaşkın bir şekilde bakıyordu sadece.Jisung anlamıştı ne olduğunu ve hemen diğerlerine döndü.

"Arkadaşlar bu gün günlerden ne?!"(J)

"Perşembe"(F)

"Peki perşembe günleri son ders genelde beden hocası sarhoş olduğu için derslere girmiyor yani-"(J)

"Ve tuvaletler ve hocanın odası yanyana ve az önce Jeongin'in çığlığını duduk hoca Jeongin'e bişi yaptı kesin!"(M)

Minho anlamıştı Jisung'un demek istediğini ve devamını getirmişti diğerleride hemen çıkmıştı yukarı.

Seungmin gördüğü görüntü ile şok olmuştu.Arkasından gelen Changbin ve Chan da çok şaşırmıştı Changbin hemen beden hocasına yumruk atmıştı.Jeongin yere düşüceklen Seungmin onu tutmuştu.Hızlıcana kıyafetini aşşağı çekmişti Seungmin diğerleride gelmişti ve hepsi şaşkınlıkla onlara bakıyodu.Jeongin Seungmin'e sarılıyordu.Seungmin kardeşinin bacaklarındaki yaraları kpatmaya çalıştı.Diğerleri görmüşlerdi ama.

"J-jeongin'in bacaklarına ne oldu?"(F)

Diğerleride aynı soruyu sormuşlardı fakat hepsi Chan'in sesiyle susmuştu.

"Arkadaşlar üslerine gitmeyin Changbin sen diğerlerini götür"(BC)

Changbin diğerleri ile birlikte çıkmışlardı.

Yavaşça Seungmin'in yanına gitti ve yere çömeldi.

"Seungmin benden korkmanıza gerek yok.Jeongin'in ne yaşadığını az çok tahmin ediyorum.Benimde Jisung dışında bir kız kardeşim bardı ama annemiz onu insanlara sattı o da dayanamadı intihar etti."(BC)

Seungmin Chan'in gözlerindeki hüzünü görmüştü ve onlara yardım etmek istediğini de anlamıştı.Jeongin duyduklarıyla hemen Chan'a dönmüştü.

"N-ne"(Jn)

"Evet gerçekten"(BC)

Jeongin kalkıp Chan'e sarılmıştı birden şaşırmıştım normalde böyle yapmazdı

(10 dk sonra)

"Tatlım gerçekten çok üzgünüm!"(Müdür)

Müdürün odasındaydık müdür Jeongin'in ayağına kapanmış sürekli özür dileyip ağlıyordu.

"H-Hocam sizin suçunuz değil di ki"(Jn)

Müdür kalkıp Jeongin'e sarıldı.(Müdür kız)

—-

Müdürün odasından çıkmıştık.Diğerleri bir şey sormuyolardı.Daha doğrusu soramıyolardı çünkü Chan üstümüze gelmelerini istemiyordu.

"Seungmin"(BC)

"Bir şeye ihtiyacınız olursa söyleyin"(BC)

"Tamam,saol"(S)

Jeongin koluma yapışmış yere bakıyordu.Diğerleriyle vedalaşıp eve doğru yürümeye başladık.Jeongin aşırı zor yürüyordu çünkü bu yaşadığı olay hem fiziksel hemde psikolojik yaralarını açmıştı.

"Jeongin"(S)

"Hm"(Jn)

"Gel kucağıma alıyım seni yürüyemiyosun canın çok yanıyo biliyorum"(S)

Bana bakmıştı sadece.Ona dönüp kucağıma almıştım bacaklarını belime dolamıştı çok hafifti zaten.

-

Eve gelmiştik sonunda Jeongin uyumuştu.Odaya girdim ve yatağa yavaşça yatırdım.Oturma odasına geçip koltuğa oturdum.Gerçekten Bang Chan'ın bir kız kardeşi mi vardı yani varmıymış.

(Bang Chan)

But gün gördüklerim tam 10 yıl önce gördüklerim gibiydi.Hannah Bang o pis piç adamlar ve orospu annem yüzünden kendi hayatını bitirmişti.10 yaşımdaydım oda 7 yaşındaydı daha çok küçüktü.Jisung ne kadar belli etmesede enerjik ollmasının sebebi Hannah hep onun enerjik be komik olmasını seviyordu ve Jisung bunu devam ettireceğine söz vermişti.Kim Seungmin ve Kim Jeongin.Jeongin'in bacağındaki yaralar her şeyi açıklıyordu ama ne kadar kötü bir seviye olduğunu bilemem.Onlara yardım etmek isterim çünkü sonunun Hannah gibi olmasını istemiyorum.

Canım Çok Acıyo-Stray KidsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin