Dziedzictwo krwi

6

Jakiś czas prztem...

Jak co dzień, Amelia szykowała się do szkoły. Włożyła swój ulubiony mundurek, uczesała włosy i zjadła śniadanie.

O godzinie 7:30 wyszła z domu i ruszyła w stronę szkoły. Po drodze spotkała swoją przyjaciółkę, Adę.

Cześć, Ado! - powiedziała Amelia.

Cześć, Amelio! - odpowiedziała Ada. - Jak się masz?

Dobrze, a ty?

Też dobrze.

Razem ruszyły do szkoły. Po drodze rozmawiały o wszystkim, co wydarzyło się ostatnio.

Amelia opowiedziała Adzie o tym, jak uratowała grupę ludzi, którzy zostali uwięzieni w powodzi. Ada była pod wrażeniem.

Jesteś niesamowita, Amelio! - powiedziała. - Zawsze pomagasz innym.

To nic takiego - powiedziała Amelia. - Po prostu lubię pomagać ludziom.

Przyjaciółki dotarły do szkoły i weszły do środka. Amelia była gotowa na kolejny dzień pełen nauki i przygód.

Amelia cieszyła się, że ma taką przyjaciółkę jak Ada. Ada zawsze ją wspierała i była dla niej oparciem.

Amelia wiedziała, że może zawsze liczyć na Adę. I była wdzięczna za to, że ją ma.

Amelia i Ada szły do szkoły, rozmawiając i śmiejąc się. Amelia opowiedziała Adzie o tym, jak uratowała grupę ludzi, którzy zostali uwięzieni w powodzi. Ada była pod wrażeniem.

Jesteś niesamowita, Amelio! - powiedziała. - Zawsze pomagasz innym.

To nic takiego - powiedziała Amelia. - Po prostu lubię pomagać ludziom.

Przyjaciółki dotarły do szkoły i weszły do środka. Amelia była gotowa na kolejny dzień pełen nauki i przygód.

Szkoła była duża i nowoczesna. Miała wiele sal lekcyjnych, laboratoriów i innych pomieszczeń.

Amelia i Ada weszły do swojej klasy i zajęły swoje miejsca. Klasa była duża i przestronna. Miała duże okna, które wpuszczały dużo światła.

Amelia była podekscytowana pierwszym dniem szkoły. Była gotowa na naukę nowych rzeczy i poznawanie nowych ludzi.

Amelia była też trochę zdenerwowana. Nie wiedziała, czego się spodziewać po pierwszym dniu szkoły.

Ale wiedziała, że może zawsze liczyć na Adę. I to dawało jej poczucie bezpieczeństwa.

Ada była wysoką i szczupłą dziewczyną. Miała długie, czarne włosy i brązowe oczy. Była bardzo ładna.

Ada była ubrana w szkolny mundurek. Miała na sobie białą bluzkę, granatową spódnicę i czarne buty.

Amelia była niską i pulchną dziewczyną. Miała krótkie, blond włosy i niebieskie oczy. Była bardzo ładna.

Amelia była ubrana w szkolny mundurek. Miała na sobie białą bluzkę, granatową spódnicę i czarne buty.

Amelia i Ada weszły do szkoły i rozejrzały się po korytarzu. Szybko zobaczyły swoją paczkę z klasy.

Hej, nasza paczka! - powiedziała Amelia.

Chodźmy do nich - powiedziała Ada.

Przyjaciółki podeszły do swojej paczki i przywitały się ze wszystkimi.

Zosia, wysoka i szczupła dziewczyna z długimi, blond włosami i niebieskimi oczami. Była bardzo ładna i popularna.

Kuba, wysoki i przystojny chłopak z krótkimi, brązowymi włosami i zielonymi oczami. Był bardzo miły i przyjacielski.

Tomek, niski i pulchny chłopak z krótkimi, czarnymi włosami i brązowymi oczami. Był bardzo zabawny i inteligentny.

Cześć, dziewczyny! - powiedział Kuba. - Jak się macie?

Dobrze, a wy? - zapytała Amelia.

Też dobrze - odpowiedział Tomek. - Jesteśmy podekscytowani pierwszym dniem szkoły.

My też - powiedziała Ada.

Przyjaciele rozmawiali przez chwilę, a potem poszli do swojej klasy. Amelia była gotowa na kolejny dzień pełen nauki i przygód.

Klasa była duża i przestronna. Miała duże okna, które wpuszczały dużo światła.

Na ścianach wisiały mapy, wykresy i inne materiały dydaktyczne.

W klasie było dużo ławek i krzeseł. Przyjaciele usiedli w swoich ławkach i zaczęli rozmawiać.

Amelia była podekscytowana pierwszym dniem szkoły. Była gotowa na naukę nowych rzeczy i poznawanie nowych ludzi.

Amelia była też trochę zdenerwowana. Nie wiedziała, czego się spodziewać po pierwszym dniu szkoły.