බාබන්ඩේසි

බාබන්ඩේසි - හත් වන දිගහැරුම

"ම්ම්...... තුනපහ හැන්දයි තව කහ කුඩු හැන්දයි මිරිස් කුඩු හැන්දයි දාලා හොදට මිස්ර කරම්න ඔනි...."

ඔව් ඔව් ඔයාලා හිතන දේ තමයි අනෙ කරන්නේ මේ. උයනවා උයනවා. අර හස්ති රාජයටත් එක්ක කන්න දෙන්න එපාය. අර මොකො මම වගේ පොඩ්ඩක් කනවා කියලැයි. ඔය ඇඟට නම් මම වගේ තුන් හතර ගුණයක් වත් කන්න ඕනි ඇති. ඉතින් එයාට දැන් අමාරුවෙන් ඉන්න එකේ හොඳට කටට රසට කන්න දෙන්න ඕන නිසා හොදට මිරිස් තුනපහ දාලා පරිප්පුවකුයි හොඳ කොරොල බැදුමකුයි එක්ක බිත්තරෙකුත් තම්බලා තිබ්බා. පරිප්පුයි කරොලයි එක්ක සුදු බතක් කනවා කියන්නේ ඒක වෙනම ලෙවල් එකක රසක්. ඒ රස නම් මෙහෙමයි කියන්න දන්නේ නෑ මම. මොකද ඒක ඒ තරම්ම පට්ට. මම නම් ආසම- නෑ නෑ පෙරේතම කෑමක් තමයි ඒ. ඉතින් පැය එකහමාරක් වගේ යනකොට මම කෑම ටික හදලා ඉවර උනා.

"දැන් අර මහා උරග දැවැන්තයා ව අවදි කරවන වෙලාවායි....."

දෙයියනේ.....

විශ්වාස කරන්න මට එයා හිටපු විදිය දැක්කම ඇහැරවන්න ලෝභ හිතුණා. ඇත්තටම ඒ තරම් ම හුරතල් පාටයි එයා. නෑ හුරතල් පාටයි කඩවසම් පාටයි දෙකම එකතු වෙච්ච අමුතුම ලස්සනක්. අවාර් අයියා හරිම ලස්සන කෙනෙක්. එයාට තිබුණේ ඕනිම කෙනෙක් ව ආයෙ පාරක් හැරිලා බලවන ජාතියේ ලස්සනක්. චුට්ටක් විතර දිගට වැවිලා බෙල්ලෙන් පහලට තිබුණ තනි ඉර වගේ කෙලින් කොන්ඩේ, ඝන ඇහි බැමි, දිග ඇහි පිහාටු ඒ විතරක් ද කාටවත් ලේසියකට පිහිටන්නේ නැති කොල පාටට හුරු ඇස් බෝල දෙක, කෙට්ටු දිග නහය, පිරුණු මූනෙ ලස්සනට පේන jaw lines , හීනි උඩු තොලත් එක්ක ටිකක් පිරුණු යටි තොල ඒ විතරක් ද ෆුල් ශේව් කරපු මූන ඒක වෙනම ලෙවල් එකක ලස්සනක්. ඒ මුණ දිහා වරුවක් උනත් එක දිගට ඇස් පිය නොගහ බලන් හිටියෑකි. ඒ තරම් ලස්සනයි අවාර් අයියා. ඒත් අද ඒ මුණේ තැන් තැන්වල තුවාල වෙලා. තොල පැලිලා, ඇහැ ලඟ ම ලොකු තුවාලයක්. මුනෙ තැනින් තැන මම අලවපු ප්ලාස්ටර්. ඒත් එහෙමයි කියලා එයාගේ ලස්සනේ කිසි අඩුවක් නෑ මට නම්.

ඒත් ඉතින් මම තව කීය වෙනකල් මෙයා දිහා බලන් ඉන්න ද?එයා ඊයෙ රෑ ඉඳන් කාලාත් නෑ. සේලයින් විතරනෙ දුන්නේ. ඒ නිසා මම එයාව ඇහැරවන්න උත්සාහ කරා. අනේ!! එයාට අමාරු ඇති ගොඩක්.... එයා කෙඳිරි ගගාම මගෙ අත උඩින් ඔළුව තියන් ආයෙම නිදා ගත්තා. ඇයි දෙයියනේ මේ මනුස්සයට මෙහෙම කරෙ? මට එයාගෙ අත පයේ තියෙන තුවලයි බැන්ඩේජුයි දැක්කම මහා පුදුම වේදනාවක් දැනෙන්න ගත්තා. ඒක කියන්න තේරෙන්නේ නෑ මට. ඒත් ඒක හරියට රිදෙනව මට. ඒත් මම දන්න අවාර් අයියා කියන්නේ යකෙකුටවත් බය නැති කෙනෙක්. ගමෙ හැමෝම බයයි අවාර් අයියට. ඒ සත්තු ටික අයියට මෙහෙම කරන්න ගොඩාරියක් ප්ලෑන් කරලා තියෙනවා මට හිතෙන්නේ. නැත්තං අවාර් අයියා එහෙම ලේසියෙන් ගුටි කන කෙනෙක් නෙමේ. කාටහරි අඬු ගැලවිලා යන්න ගැහුවොත් මිසක්.

එයාගෙ මුණ දිහා මෙච්චර ළඟින් මට බලාගෙන ඉන්න බැරි කමට ම මම හිමීට මගේ අතෙ එක ඇඟිල්ලක් හිමීට එයාගෙ නළලෙන් තියලා නහය, තොල් නිකට පිළිවෙලින් හිමීට අරන් ආවා. මම හිතන්නේ ඒකට නම් එයාට ටිකක් ඇහැරුනා. එයා එක ඇහැක් ඇරලා මා දිහා බලලා මට චූටි හිනාවක් දීලා ආයෙම මගෙ අතට හේත්තු වෙලා නිදාගත්තා.
අනේ මළ කෝලම් මෙයාගෙත්!!!

හලො හලො🌚

මම දන්නවා අද චැප්ටර් එක වෙනදාටත් වඩා කොටයි කියලා. සොරි ළමයි ඔයාලගෙ ඕතර් හොඳටම අසනීප වෙලා අසාධ්‍ය වෙලා තාම හරියට කෙලින් ඉන්න බැරුව දවස් දෙකක් තිස්සෙ ඇඳෙ ඉන්නේ. 😪✋
ටයිප් කරපු ටික දුන්නා ළමයි.

ඊඟට එක ගොඩාක් දිගට දෙනවා ප්‍රොමිස් හාද😗👉👈

තව එකක්,

ඉතින් මම මෙච්චර අමාරුවෙන් ලියන කතාවට ඔයාලගෙන් සපෝර්ට් එකක් ඕනි. මමත් ගොඩක් වැඩ එක්කනෙ මේකත් කරන්නේ. ඉතින් ඔයාලගෙන් කිසිම සහයෝගයක් නැති උනාම එපා වෙනවනෙ 🙂💔✋

පළවෙනි එක නිසා වැරදි අඩුපාඩු ඇති. අපි ඒවා හදාගෙන ඉස්සරහට යමු. වැරැද්දක් තියේ නම් කියන්න ඔයාලට මම උපරිම නිදහස දෙනවා. ඒ නිසා බය නැතිව කියන්න.

එහෙනම් ගිහින් එන්නම්.... පරිස්සමින් ඉන්න ❤️ මතක් කරලා මේ දවස් වල මාස්ක් එකක් දාන්න. වෛරස් එකක් තියෙනවා නෙ. 😷

මීට වෛරස් එකෙ උපරිම සැප විඳින

𝗟𝗶𝘆𝗼𝗿𝗮