ခပ်ပါး ပါး လိုက်ကာ စအဖြူ လေး က ပြ တင်း တံခါး ဆီမှထိုး ဖော က်လာ သော နံနက်ခင်း ရော င်ခြ ည်ကို မတား ဆီး နိုင်သည့်နှယ် နက်စွေး စွေး အိပ်ရာ ပေါ် ရှိ တစ်စုံတစ်ယော က်၏ ခန့်ညားန့် ညား သော မျ က်နှာ ပြ င်ပေါ် တိုက်ရိုက်ထိတွေ့ လာ သည်။
ကျိ န်း စပ်နေ သော မျ က်လုံး တစ်စုံကို ဖိပိတ်ထား ရင်း မဟူရာ ကဲ့သို့ နက်စွေး နေ သော မျ က်ခုံး တန်း ထူထူတို့ကလည်း အလိုမကျ စွာ တွန့်ချိုးန့်ချိုး လာ လေ သည်။
"ကျွ တ်"
ကျော က်ခဲတမျှ လေး လံနေ သော ခေါ င်း အား လက်မနှင့်လက်ညှိုး အပြို င် ဖိနှိပ်လိုက်ရင်း စုတ်သပ်သံတစ်ချ က် ထုတ်လွှတ်လိုက်၏။
ဒီလိုနိုး ထလာ ရတဲ့နံနက်ခင်း တိုင်း ဟာ မာနတံကွန်အတွက် အထူး အဆန်း မဟုတ် တော့ ပေ မဲ့ ခုလိုခံစား ချ က်ကြီး ကိုတော့ သူ ခုချိ န်ထိမနှစ်မြို့ မိ။
အနည်း ငယ်နီရဲနေ သော မျ က်ဝန်း သား တို့နှင့်မျ က်လုံး အစုံက ဘေး ဘီကို စူး စမ်း လိုက်တော့ သူနှင့်မစိမ်း သက်သည့်နေ ရာ ။
တစ်နည်း အား ဖြ င့် သူ့အိပ်ရာ ....သူ့အခန်း ။
ဒီလိုဆိုရင်ဖြ င့် ဟိုကော င်တွေ သူ့ကို အိမ်ထိပို့ထား ခဲ့တာ ဖြ စ်ရမယ်။မနေ့ ညက အသိစိတ်ပျ က်ပြား အော င်ထိမမူး ခဲ့သော် ငြား စိတ်လွတ်လက်လွတ် ဖြ စ်သွား သည်ကိုတော့ ဝန်ခံရပေ မည်။
ကိုယ်စိန်ခေါ် လိုက်သည့် မိန်း ကလေး ကလည်း ခေ သူမဟုတ်သော ကြော င့် ယမကာ အစွမ်း ဖြ င့် တော် တော် ခရီး ပေါ က်ခဲ့ပုံရသည်။ထော င်ဖမ်း သူက ကိုယ်မဟုတ်ပေ မဲ့လို့ သား
ကော င်ကိုယ်တိုင်ကိုက ထော င်ချော က်မှန်း သိသိနဲ့ ဇွတ်တိုး ဝင်ခဲ့တာ ပဲလေ ။
ဥပုသ်စော င့်တဲ့ကျား ဘယ်မှာ ရှိလို့လဲ......!
အရေး မပါ တဲ့အတွေး စတို့ကိုရပ်ကာ အခုချိ န်မှာ အလိုအပ်ဆုံး သော ဘ လက်ကော် ဖီတစ်ခွက်နဲ့အတူ၊ သူဆင်း မလာ မချ င်း ထိုင်စော င့်နေ မည့် လေး လေး ရှိရာ ထမင်း စား ခန်း ဆီသို့ ဆင်း ခဲ့တော့ သည်။
မိသား စုဟူ၍ သူနှင့်လေး လေး သာ ရှိသော ဘဝမှာ လေး လေး ကလည်း သူ မှသူဖြ စ်သလို၊ သူကလည်း တစ်လော ကလုံး ကိုသာ ကန့်လန့်တိုက်ချ င်တိုက် မည် လေး လေး တော့ မပါ ။
ရိုသေ လေး စား တာ ထက် ချ စ်တာ ဖြ စ်သည်။တော် စပ်မှုအရသာ ဦး လေး ပေ မဲ့ လေး လေး က သူ့အဖေ သူ့အမေ သူ့တွယ်တာ ရာ ။
