နေ့ တစ်နေ့တာ၏ အစပျိုး ရာ အချ က်ပြသည်ကား အသူရိန်နေ မင်း ကြီးထုတ်လွှတ်ဖြ န့်ကြန့်ကြက်လိုက်သည့် ရော င်နီဖြာ ဖြာ တို့ဖြ စ်သည်။ထိုရော င်နီတို့က လော ကကြီး တစ်ခွင်လုံး ကိုအလင်း ဆော င်ပေး ရန်အလို့ငှာ တစ်လော က
လုံး အပေါ် ယှက်မိုး ဖြာ ကျ နေ သလို လိုက်ကာ စတို့ ကင်း လွတ်နေ သည့်ပြ တင်း ပေါ က်မှန်အလွှာ ပါး လေး ကို ထိုး ဖော က်ဖြ တ်သန်း ၍လည်း အလင်းဖြာ ပေး နေ သေး ၏။
ထိုအချိ န်၌ ရုတ်တရက် 'ဖျ တ်ခနဲ'ပွင့်လာ သော မျ က်လုံး တစ်စုံက သူ့အပေါ် တည့်တည့်သက်ရော က်နေ သော ခပ်နွေး နွေး ရော င်ခြ ည်တို့၏ဒဏ်ကိုမခံတော့ ၍ဖြ စ်နိုင်သည်။သို့သော် ငြား ပွင့်ဟလာ သော မျ က်လုံး တို့ကမှ ထိုရော င်ခြ ည်အထွေ ထွေ တို့ထက် သာ လွန်စူး ရှနေ ကာ ညို့ မှိုင်း ရိပ်တို့ တစ်စက်မရှိ။
အမြ င်အာ ရုံအတွင်း အရင်ဆုံး ဝင်ရော က်လာ သည့်အရာ မှာ မိမိ အနှစ်သက်ဆုံး အရော င်တို့ ကြီး စိုး နေ သော အရာ တစ်ခုဖြ စ်နေ သည့်အတွက်ကြောင့် မာ န၏စိတ်အစဥ်တို့ ပကတိကြ ည်လင်နေ သည်။သို့သော် ငြား ထိုအရာ က ခါ တိုင်း နေ့ များနေ့များ ကဲ့သို့ နက်စွေး စွေး မျ က်နှာ ကျ က်တို့၊ နက်စွေး နေ သော နံရံတို့၊ နက်စွေး နေ သော စား ပွဲတို့ မဟုတ်ပါ ဘဲ နက်စွေးနေသော ကော့ ကော့ညွတ်ညွတ် မျ က်တော င်ရှည်များ ဖြ စ်နေ သည့်အခါ တွင်တော့ မာ န၏ စူး ရှရှမျ က်ဝန်း တွေ မှာ ပဟေ ဠိရိပ်တို့ ကြီး စိုး ကုန်လျ က်။
ဒီမြ င်ကွင်း က သူ့အတွက် စိမ်း သက်လွန်း သည်လေ !မဟုတ်......။ဒီလို နံနက်ခင်း မြ င်ကွင်း မျိုး က စိမ်း သက်တာ ထက်ကိုပိုသည်။အတိအကျ ဆိုရလျှ င် ဘဝမှာ ပထမဦး ဆုံး ပဲ။ပကတိကြ ည်လင်နေသော စိတ်အစဥ်နဲ့အတူ သက်ရှိအနက်ရော င်အရာ လေး ကို ကိုယ့်မျ က်လုံးတွေ နဲ့အနီး ဆုံး မှာ မြ င်ပြီး နိုး ထလာ ရခြ င်း က တကယ် လုံး ဝကို ဦး ဆုံးအကြိ မ်ပါ ပဲ။ပျော့ ဖယော င်း နှယ် ဆံသား တို့က နှဖူး ပေါ် ၌ နေ ရာ ကွက်ကြား သွယ်စင်းနေ တဲ့မြ င်ကွင်း ......စိမ်း ဖန့်နေ သော မျ က်ခုံး တန်း လေး နှစ်ဖက်က တွန့်ချိုး မှုတစ်စက်မရှိ ပြေလျော့ နေ သော မြ င်ကွင်း ......နော က်ပြီး ရှား ပါး လှသော မြ င်ကွင်း ဖြ စ်သည့် အပေါ် ဘက်ကမ်း ရှိမျ က်တော င်ရှည်တစ်သိုက်ရယ် အော က်ဘက်ကမ်း ရှိ မျ က်တော င်ရှည်တစ်သိုက်ရယ် တစ်ထပ်တည်း ကျ ပူး ကပ်ယှက်နွယ်နေ သည့်မြ င်ကွင်း .......
အကယ်၍ မာ န ထင်တာ သာ မမှား ဘူး ဆိုလျှ င် အဲဒီမျ က်တော င်နှစ်လွှာ သာကိုယ့်ဘက်ကမ်း ကိုယ် ကပ်၍ လှစ်ဟလိုက်ကြ ပါ ကအလယ်ဗဟို၌ ဖန်ဂေါ် လီပမာ ကြ ည်လင်ဝိုင်း စက်နေ သော မျ က်ဆန်တော က်တော က်လေး များကို တွေ့ ရပေ လိမ့်မည်။တစ်ဖက်စော င်း ကာ အိပ်နေ သဖြ င့် အော က်ဘက်ရှိ ပါး လေး တစ်ဖက်ကမာ န၏အိပ်ရာ နက်စွေး စွေး ကြီး နှင့် နေ ရာ လပ်မရှိအော င် ဖိကပ်လျ က်......
ပြေး မကြ ည့်ပါ နဲ့။နဲ့ထိုသူပိုင်ဆိုင်တဲ့ နှု တ်ခမ်း တစ်စုံကတော့ အနီရော င်ဆေး စက်တွေ အမြဲ စွန်း ထင်း နေ မှာ ပါ ပဲ။ကာ လာ တင်သည့် အထော က်အကူပစ္စည်း တွေ မလိုဘဲတော င် သဘာ ဝတရား ကြီး က ထိုသူ့နှု တ်ခမ်း လွှာ ပေါ်တွင်တော့ ရဲသွေး စိုလျ က်......