မျ က်တော င်ရှည် ကော့ ကော့ ညွတ်ညွတ်တွေ သုံး လေး ခါ မျှ ထိတွေ့ လိုက်ကွဲကွာ လိုက် ဖြ စ်သွား ပြီး နော က်မှာ တော့ တေး ရဲ့ မျ က်လုံး ဝိုင်း ဝိုင်း တွေ ကအမြ င်အာ ရုံကို အတိအလင်း ရလာ ကြ လေ ပြီ ။
သို့ပေ မဲ့ ဘာ ကိုမှ ဂရုမထား နိုင်သေး ။ခေါ င်း ထဲ ငြီး စီစီကြီး ဖြ စ်နေ တာကြော င့် အလိုမကျ မိစွာ မျ က်ခုံး လေး တွေ တွန့်မိတော့ သည်။တေး ဆိုတာ ကအိပ်ရာ နိုး ရင် အမြဲ ကြ ည်လင်နေ တတ်တဲ့လူဖြ စ်သည်။ဒါ ပေ မဲ့ ခုတော့ ဘာ
ရယ်ကြော င့်မှန်း မသိ။
ဤသို့နှင့် မျ က်နှာ လေး ရှုံ့ မဲ့နေ ရင်း မျ က်လုံး ရှေ့ တည့်တည့်မှာ ရှိနေ တဲ့အရာ ဆီ တေး အကြ ည့်ရော က်သွား မိသည်။ရွေ့ လျား ခြ င်း သိပ်မရှိသည့်လည်စေ့ တစ်ခု။ထိုမှတစ်ဆင့် တေး အကြ ည့်တွေ က အထက်ကိုဆန်တက်မိတော့ တိကျ သေ သပ်နေ သည့်မေး ရိုး ။အော က်ကို စုန်ဆင်း မိတော့ အဝတ်ကင်း မဲ့နေ သည့် ကြွ က်သား အပြ ည့် ရင်အုပ်ကျ ယ်ကြီး ။.
ဟင်!
လွှတ်ခနဲ ထွက်သွား မိသည့် အာ မေ ဋိတ်သံနှင့်အတူ တေး မျ က်လုံး တွေအထိတ်တလန့် ပြူး ကျ ယ်ကုန်ရသည်။ထိုစဥ် အံ့သြ မှုတို့ကြော င့်လည်းပေါ က်ပြဲ ရာ ဗလပွတို့နှင့် နီစွေးစွေး နှု တ်ခမ်း လေး က ခပ်ဟဟ။ထိုရင်အုပ်ကျ ယ်ကျ ယ်ပေါ် တင်ထား မိတဲ့ တေး လက်တစ်ဖက်။
တစ်စုံတစ်ယော က်၏ အသား တို့နှင့်ပူး ကပ်နေ သည့် တေး ခြေ ထောက်တွေ ။
နော က်ပြီး တေး ခေါ င်း မှီထား ရာ က ခေါ င်း အုံး ၏အိစက်စက် အထိတွေ့မဟုတ်ဘဲ ခပ်တင်း တင်း ကြွ က်သား တို့ရှိနေ သည့် လက်မော င်းတစ်ဖက်။ထိုလက်ရဲ့ လက်ဖျား ကတော့ တေး ပခုံး ကို ဖိဆုပ်ထား သည်။
ပက်လက်အိပ်နေ တဲ့ မာ န ကိုယ်ပေါ် သို့ တေး က တစ်ခြ မ်း စော င်း လေးမှီတွယ်ထား တော့ တေး ရဲ့ နှဖူး က မာ နနှု တ်ခမ်း နှင့် ကွက်တိ။တေး တစ်ကိုယ်လုံး ပူထူသွား ပြီး သွေး ခုန်နှု န်း တွေ က ကမော က်ကမ။
တေး အနေ နဲ့အတိတ်မေ့ နေ တဲ့သူ မဟုတ်သည့်အတွက် တေး တို့ရဲ့လက်ထပ်ပြီး ပြီ ဆိုတဲ့ အခြေ အနေ ကို အမှတ်ရပါသည်။ဒါ ... ဒါ ပေ မဲ့ သူနဲ့ ခုလိုတွေ ထိတွေ့ နေ တဲ့အနေ အထား တွေ ထိတော့ မျှော် မှန်း မထား ဘူး လေ ... မဖြ စ်!။တေး ရှက်စိတ်ကြော င့် ကိုယ်ကို လူး လွန့်၍ ဖက်တွယ်နေ မှုများ ထဲမှရုန်း ထွက်ရန်ပြ င်သောအခါ .......
