YENİ ORTAK

Eleven

Karanlık odada gözlerimi tavana dikmiş, öylece tavanı izliyordum.Her tarafım ağrıyordu, yorgunluk bedenimi baştan sona sarmıştı.

Ayağa kalkmak için, hareket edebilmek için enerjim yoktu.Sürekli kafamda aynı görüntü canlanıyordu, sürekli aynı şeyleri duyuyordum..

Yavaşça üzerimdeki örtüyü çektim üzerimden ve ayağa kalkarak balkona doğru ilerledim.Kapıyı çekip açtığımda serin havanın bir anda bedenime çarpması içimin titremesine sebep olmuştu, ama umrumda bile değildi şu an.Tek istediğim kafamdaki düşüncelerin susmasıydı.Huzur istiyordum, kafamın içinin dingin olmasını istiyordum.

Balkona doğru birkaç adım attım ve yere oturdum.Buz gibi olan fayans içimin titremesin sebep olmuştu.Sonra dizlerimi çektim kendime doğru ve sahili izlemeye başladım.
Hava esiyordu, Nisan ayında olmamıza rağmen havada büyük bir serinlik vardı.

Derin bir nefes alıp verdim ve olanları sanki daha öncesinde bir milyon kere aklımdan geçirmemiş gibi bir kez daha geçirdim.

Dile kolay bir buçuk yıl geçirmiştik beraber ama hayatında biri daha vardı onun..ve o kişiyle bir ay sonra evleneceklerdi.Evlenecekti!
Beni sevdiğini söylerken, peşimden koşarken, iltifatlar ederken aslında biri daha vardı!

Ve ben bunu anlamamıştım.Tam bir aptaldım! Nasıl şüphelenmemiştim ki ondan?? Nasıl güvenmiştim?? Beni nasıl inandırmıştı kendine bu denli..

Tanrım! Kafayı yiyeceğim!

Eğer biraz daha bunları düşünürsem gerçekten kafayı yiyeceğim!

Derince bir nefes alıp verdim ve ayağa kalktım.Şu an aylardır hayalini kurduğum Fransadaydım ve ben aptal eski sevgilimin bu seyahatimi bozmasına izin vermeyecektim.

Her güzel şeyi bozardı Drake ama bunu bozamayacaktı, izin vermeyecektim.

Canın cehenneme Drake Jacobs!

Geçmişi tekrar tekrar düşünmek, keşke demek yapılan hatayı düzeltmiyordu.Çok isterdim böyle olmasını ama maalesef olmuyordu.

Evet, bir hata yapmıştım.Bir aptal ile bir buçuk yılımı bir hiç uğruna geçirmiştim, bir hiç uğruna savaşmıştım.Ama önemli olan bundan sonrası, gelecek değil mi? Geleceğimide mahvetmesine izin vermeyeceğim.

Hemen şimdi toparlanma zamanı Adel Connell!Çünkü bu Fransa seyahati kısa süreli ve bir aptal uğruna bu seyahati mahvetmeyeceğim.

Üzülmemi bekliyordu herkes öyle değil mi? Ama ben üzülmeyecektim.Aksine mutlu olacaktım.Hatta eskisinden bile daha mutlu olacaktım.Bol bol gezecek, eğlenecek, hikaye atacaktım.Üzülmediğimi aksine mutlu olduğumu herkese gösterecektim çünkü ben hayatımdan bir aptalı çıkartmıştım ve elbette çıkardığım aptal içinde daha fazla göz yaşı dökmeyecektim.

Mutluydum ve her zamanda böyle olacaktım.

Hızla toparlandım ve banyoya doğru ilerlemeye koyuldum.Güzel bir duş alıp kendime çeki düzen vermeye başladım.

Güzel, ılık bir duştan sonra birde cilt bakımı yapmıştım.Şu an biraz önceki halime nazaran çok daha iyi hissediyordum.

Hava aydınlanmaya başlamıştı.Güneş yavaştan etrafı aydınlatmaya ve kendini göstermeye başlamıştı.Gülümsedim ve gülümseyerek gün doğumunu izlemeye başladım.

Sonra en sevdiğim şarkılardan birini açtım ve dans eşliğinde hazırlanmaya başladım.Nice'a gelmişim sahile gitmeden olur muydu hiç.

Ama ondan önce, kesinlikle dün yarım bıraktığım işi tamamlasam iyi olacaktı.Yatağımın yanındaki valizimi alarak dolaba yerleştirmeye başlamıştım.