1. B Ö L Ü M

295 13 3
                                    

Multimedya= LEVLÂ HANDEMİRCİ

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Multimedya= LEVLÂ HANDEMİRCİ

Saçlarımı örüp tokayı takarken makyaj fırçamı yüzümde tekrar gezdirdim. Çantamı alıp son kez aynaya baktım. Hazır olunca mutfağa gidip bütün dikkatiyle pastayı süsleyen annemin yanağını öptüm.

"Ben çıkıyorum Nehir sultan." Deyip pastayı süslemek için hazırda duran çileği ağzıma attım. Annem bana bakmadan

"Bak çok geç gelme senin doğum günün için yapılıyor bu kadar hazırlık." Dedi. Bir çocuk gibi neşeyle

"Tamam tamam. Hediyelerim için erkenden geleceğim." Dedim. Tam mutfaktan çıkacakken kapının pervazına yaslanıp

"Anne. Emir de gelecek mi?" Dedim çekinerek. Annem dediğimi duyunca elindekileri bırakıp bana baktı.

"Ah Levlâ. Gelsin gelmesine de ateşle oynuyorsun. Emir iyi çocuk ama..."

Başımı sallayıp gülümsedim. Sanki canımı sıkan hiçbir konuşma olmamış gibi tekrar annemi öpüp evden dışarı çıktım. Çalıştığım hastaneye giderken kulaklığımı taktım.

Emir...

Babamın nakliyat şirketi vardı ve işinde oldukça iyidir. Emir ise altı sene önce babamın yanında muhasebe işine girmiş müdür yardımcılığına kadar yükselmişti. Mavi gözlerini ilk gördüğüm günden beri ona aşığım. Tüm kalbimle yaşadığım her anımla..

Annem ise bu ilişkiye en başından beri onay vermemişti. Emir'in iş hayatındaki otoriter ve sert tavırları annemin hiç hoşuna gitmezdi. Ki üç sene önce annemde babamın şirketinde çalışırdı ama özel hayatlarında birbirine aşık olan annem ve babam iş hayatlarında anlaşamıyor sürekli kavga ediyorlardı. Annem işten çıktığını söylese de babam sinirlendirmek için sürekli annemi kovduğunu söylerdi.

Metrobüsten inerken içimde doğum günümün heyecanı vardı. 22. yaşımı kutlayacaktık ailecek ama küçük bir kız çocuğu gibi hissediyorum kendimi.

Çalıştığım hastaneye geldiğimde kulaklığımı çıkartıp hemşire önlüğümü giydim. Kendime çay alırken kafeteryada ki herkesin gözü televizyonda ki son dakika haberindeydi. Bir mafyanın çökertilmesiyle ilgili olan haberin neden bu kadar dikkat çektiğini anlamadım.

"Gümüşyay'lara büyük darbe."

"Selamm. 60 yaşındaki emekliler gibi haberlere bakıyorsun." Diyen yakın arkadaşım Gamze'yle odak noktam kaydı.

Neden bu soyisim bana tanıdık geliyor? Aklımı kısaca taramaya çalıştım ama Gamze'nin sürekli bir şeyler anlatması pek yardımcı olmuyor. Hem bende neden bu kadar takılıyorum ki her gün yüzlerce insan geçiyor hastaneden onların dosyasında görmüşümdür kesin.

Kafeteryadan çıkarken Gamze zıplayarak karşımda durdu. Cebinden çakmağını çıkartıp

"İyi ki doğdun Levlâ." Dedi. Gülümseyerek çakmağı üfledim.

Esir -40Günah-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin