Byli kiedyś dziewczyna i chłopak,
Bardzo kochali jeden drugiego,
Marzenia o życiu pełnym miłości mieli,
I o rodzinie oraz wspólnych dzieciach.
Jednak los nagle ich rozdzielił,
Gdy pewnego dnia on wyszedł,
Mówiąc: "Idę do sklepu, wrócę wnet z powrotem",
Ucałował ją czule i wyszedł.
Nikt nie wiedział, że źle się poczuł.
Przez godzinę lub dwie zadzwonił telefon,
Dziewczyna z nadzieją słuchawkę odbiera,
Lecz zamiast kochanka mówi kobieta:
"Twój ukochany do szpitala trafił, i teraz tam o życie swoje walczy".
Dziewczyna spieszyła się tam udać,
Lecz zanim dotarła, już było za późno,
Lekarz powiedział, że miał nieuleczalną chorobę,
„Czy pani nie wiedziała?" - spytał bezradnie.
Oddał jej kartkę, którą mu zostawił,
Dziewczyna z drżącą ręką kartkę otworzyła,
I w słowach napisanych, łzami zalanych,
Przeczytała, jak bardzo ją kochał i o wspólnej przyszłości marzył.
Wspomnienia przeszłości, marzenia o szczęściu,
Teraz ból i pustka, co miało sens traci,
A w sercu nosi nadzieję, tę ostatnią iskierkę,
Bo wciąż w niej życie rośnie, a miłość ich żyje.
Kartka, symbol ich związku i nadziei,
Oraz dziecko w jej łonie, o czym nie wiedziała,
Choć nigdy więcej nie usłyszy jego głosu,
Kochała go i kochać będzie na zawsze...
___________________________________________
Jakoś... Jakoś napisałam. Mam nadzieję, że normalnie mi wyszedł i komuś spodoba się ❤️
Pozdrawiam! ♥️
CZYTASZ
Wiersze z serca
PoetryZapraszam Cię do świata moich wierszy, gdzie każda linijka jest próbą uchwycenia najgłębszych emocji i refleksji płynących prosto z serca. Pisząc te wiersze, staram się wyrazić najgłębsze uczucia i myśli, które rodzą się w moim sercu. Każdy wers to...
