Czasem mam uczucie, że życie to teatr niezmierzony,
A my na jego scenie aktorzy nieznani.
Pod maską codzienności skrywamy swe marzenia,
Choć każdy z nas gra rolę, pełną niespełnienia.
Każdy odgrywa rolę w tym wielkim spektaklu,
Kurtyna idzie w górę, reflektory lśnią jasno,
Serca biją mocniej w tej chwili tak podniosłej.
Improwizujemy, choć nie mamy tekstu w ręku,
Świat jest pełen scen, każdy z nas ma swą pętlę.
Raz płaczemy w ciszy, raz śmiejemy się głośno,
W mgle dni szukamy światła, które zawsze jest prosto.
Pod maską codzienności prawdę chcemy odkryć,
W tym teatrze życia ślad po sobie zostawić.
Czasem zrzucamy maski, by spojrzeć w swe dusze,
Innym razem gramy, by nie czuć tej pustki.
Życie jest teatrem, pełnym niespodzianek,
A my na jego scenie, aktorzy wieczni, nieznani.
CZYTASZ
Wiersze z serca
PoetryZapraszam Cię do świata moich wierszy, gdzie każda linijka jest próbą uchwycenia najgłębszych emocji i refleksji płynących prosto z serca. Pisząc te wiersze, staram się wyrazić najgłębsze uczucia i myśli, które rodzą się w moim sercu. Każdy wers to...
