Lost in the Lady's Whispers

Chapter 7

"Lady!" I exclaimed. Totoong narito siya sa harap ng bahay namin. Nakasandal siya sa sasakyan niya nang makita ko siya.

She waved her hand holding the keys of her car as she stood straight. She's wearing skinny jeans paired with black hoodie.

I looked back at our house to check if someone's there. Wala namang tao bukod sa guard na narito.

"Open please, she's my friend." I said.

"Pero ma'am madaling araw na ho—,"

"Dito lang kami." Si Lady Rhianne na ang nagsalita. Nabuksan din naman agad ang gate namin at nakalabas ako.

"Uhm, ano'ng ginagawa mo rito?" I asked.

"Come here." She extended her arm para palapitin ako sa kaniya.

I walk towards her at hinawakan ang nakalaang kamay niya. She pulls me into a tight hug.

"It's cold outside your house." She said.

"B-bakit kasi nagpunta ka pa rito? It's cold nga." I said.

"I already told you. You're not replying to my messages and you're not answering my calls. I was stuck with my paperwork at the office so I had to finish them before I could even go to you." She said.

"Hindi ka pa natutulog?" Gulat na tanong ko at tiningnan siya. She pulled me back at ibinaon ang mukha niya sa balikat ko.

"Yeah. I want to see you first." Nag-init ang pisngi ko.

"W-wala ka bang pasok mamaya?" I worriedly asked.

"4:30pm pa." She said. Medyo kumalma naman ako roon.

"You should go home and sleep, L-lady." I said. Hinigpitan niya ang yakap sa akin.

"Five minutes." She whispers. And just like any of her whispers, I let her.

"Come to my house tonight. Ako'ng bahala sa Daddy at Kuya mo." She whispers. Bigla kong naalala na ex-fiancé niya si Kuya. Should I ask her about it?

Pero bakit ko naman siya tatanungin?

"Titingnan ko." I said.

"Titingnan? Why?" Her forehead creased when she pulled away and looked at me.

"Kung walang ipapagawa profs." I said.

"You can do it in my mansion." She said at muling isinubsob ang mukha sa akin.

"S-sige na umuwi ka na at matulog." I said. Paano kung mapano siya? Wala siyang tulog.

"Hhmmkey." Unti-unti siyang lumayo sa akin. She kissed my forehead.

"Sige na. I-ingat ka po." I said as I opened the door of her car for her. Tumango siya bago sumakay.

I watched her drive her car away. Bumusina pa ito nang dalawang beses bago tuluyang makalayo.

Bumalik din ako sa pagtulog nang makaakyat ako at nagising nang alas otso ng umaga. 10:30 ang pasok ko kaya nagprepare na rin ako for school.

"The designs were sent to your email na raw, Keith. Try to check them out." Kuya said nang sabayan ko siyang magbreakfast.

"Okay. I'll ask my friends for help." Tumango naman siya, tiwala rin siya sa mga kaibigan ko dahil nga kay Ophie na anak ng designer. Hindi nga lamang sa kanila pinadesign ni Kuya ang damit ko dahil may kaibigan din siyang fashion designer.

Ganoon ang ginawa namin nang dumating ang vacant namin. We were looking at the designs pero kahit ako'y wala akong mapili. I mean, the designs were great but it just feels like they're not for me. May mga napili si Ophie pero sabi niya'y halos kay Claire daw iyon babagay at hindi sa akin. Pareho kami ng iniisip, parang hindi para sa akin ang mga designs. Masyadong revealing din kasi ang mga iyon. Halos puro skin tone ang mga parte ng damit.