Murder Mystery - Sam and Colby story

Deel 17

Bij Colby

Anton vlamde op me af en ik voelde dat hij het geweer tegen mijn hoofd zette. Ik was me aan het voorbereiden op het ergste. Dit was het dan...
Ik zag nog hoe Sam ik tranen uitbarste en Faya die op me afkwam.

'FAYA STOP!' Riep ik het uit en zag hoe dat Anton het wapen naar haar richtte. Ik hoorde een knal en zag zo hoe dat Faya geraakt werd. Ze greep naar haar buik en keekte me recht aan.

'Colby...' zag ik haar mond nog bewegen en ze viel dan neer. Ik werd helemaal hysterisch.

'FAYAAAAAA!!!!' schreeuwde ik het uit helemaal in tranen.

Bij Sam

Ik hoorde Colby roepen. Ik had geen idee wat er gebeurde maar het was wel duidelijk dat Faya iets aan het proberen was. Voor ik het wist richten hij het wapen onze kant op en was er een schot. Colby schreeuwde haar naam uit en barste in het tranen uit. Anton was zelf even onder de indruk van wat er gebeurde en dat was onze kans. Ik en Aaron liepen naar Anton toe en zo brak er een gevecht los. Femke en Laure waren bezig met Colby los te maken en te kalmeren wat echt enorm moeilijk was. Zodra hij los was ging hij als een gek naar de plaats waar de tassen stonden. Hij bleef maar op Faya roepen. Aaron had het wapen kunnen afpakken en ik haalde Anton neer op de grond. Ik hoorde ook al in de verte de sirenes. Ik had voor ik binnenstapte toch nog de politie gebeld in stilte.
De politie nam het over en ik ging meteen naar Colby en omhelsde hem stevig.

'Ze is weg... Anton schoot haar neer... ze is verdwenen...!' Zei hij snikkend. Ik probeerde hem te kalmeren zo goed mogelijk.

'Ze heeft u leven gered.' Colby knikte lichtjes maar er was nu geen manier om hem te troosten. Ikzelf moest ook kalmeren ik probeerde te denken wat er in Colby's hoofd omgaat. Faya werd neergeschoten en ze is verdwenen. Is haar geest zijnde nu dood? En hoe is dit nu mogelijk?

Bij Faya

Ik schoot wakker en keek om me heen. Ik was op de plaats van het ongeval. Veel tijd om dingen af te vragen was er niet. Ik moest naar Colby. Ik moest hem helpen. Het gedacht dat Anton hem heeft neergeschoten kon ik niet wegdenken en ik rende als een gek terug naar zijn huis. Met tranen in mijn ogen, al schreeuwend op Colby bleef ik maar doorgaan.

Bij Colby
De ambulance was gearriveerd en een paar dokters waren me aan het onderzoeken wat onmogelijk was omdat ik te hysterisch was. Faya is dood... haar geest, en ze is verdwenen. Ik wist niet wat ik moest voelen of denken. Wat als er met haar echt nu iets gebeurd is? Is ze echt dood? Is ze nu voorgoed verdwenen? Zoveel vragen en ik weet niet of er ooit een antwoord op te vinden zal zijn. De dokters hielpen me stilletjes recht en ondersteunde me richting de ambulance.
Ik hoorde ineens mijn naam in de verte. Ik keek rond maar zag niet direct iets.

'Riep je Sam?'

'Ik zei niks...' antwoorde hij. Ook de anderen hebben niks gezegd. Ik hoorde het weer en het was iets duidelijker.

'COLBY!!!' Ik keek op en zag Faya op me afkomen. Ze leeft nog. Ik duwde de dokter aan de kant en strompelde naar haar toe.
Ze vloog me in de armen en ik nam haar stevig vast.

'Je bent oké! Ik dacht dat ik je kwijt was...' fluisterde ze in tranen.

'Ik u ook, Anton schoot je neer en je verdween.'

'Ik weet het... ik werd wakker op de plek van het ongeval. Ik had geen tijd om te denken. Ik had te veel schrik dat hij u...'

'Er is niks gebeurd... Anton was in shock door u. En Aaron en Sam hebben hem neergehaald. Ik ben zo blij dat je er nog bent. Ik dacht nu dat ik u voorgoed kwijt was.' Zei ik snikkend.
Ik voelde dat de dokters me vastnamen en me terug stuurde naar de ambulance. Ze dachten waarschijnlijk dat ik gek was. Ze bleven maar aandringen voor een kalmeringsmiddel te nemen omdat ze zien dat ik tegen "niemand" aan het praten was.
Gelukkig had ik Sam die hen nog kon overhalen om het niet te doen. Ik ging dan mee naar het ziekenhuis voor de extra controles, met Faya en Sam hier aan mijn zijde.

'Vertel Faya. Hoezo ben je er nog? En hoe komt het dat je verdween? Ik probeer het te begrijpen.' zei Sam.

'Ik weet het zelf niet. Ik voelde de pijn van het schot. En niet veel later werd ik wakker op de plaats van het ongeval. Meer kan ik niet zeggen.'
vertelde ze en ik herhaalde het voor Sam.

'Echt gek... maar je hebt Colby's leven gered. Mega bedankt ervoor. Ik weet niet wat ik gedaan zou hebben zonder mijne beste maat hier.' Zei Sam en omhelsde me.

Een uur later. Alles was gelukkig in orde en ik mocht dan weer naar huis. Ik zag Faya staan voor de kamer waar zij lag. Ik ging achter haar staan en nam haar vast. Ze draaide zich om en keek me aan.

'Hopelijk word ik wakker. En weet ik dit alles van wat er gebeurd is. En mocht dit niet zo zijn. Dan hoop ik u niet te vergeten.'

'Ik weet 1 ding en dat is dat ik jou nooit ga vergeten. Je hebt mijn leven gered. Jij hebt gezorgd voor deze unieke ervaring. En wat er ook gebeurd, ik ga zeker nog contact houden.'

'Ik weet nu niet wat er gaat gebeuren. Het is opgelost, Anton is opgepakt. Wat gebeurd er met me?'

'Ik weet het zelf niet.' zei ik eerlijk.

'Ik ben er nog, dus laten we iets leuks doen. Alleen wij 2 tot ik weg ben.' zei ze en nam mijn hand.

We gingen bij haar thuis. Ze nam dekens en kussen van boven en legde het allemaal neer in de tuin. Ik wou graag helpen maar mocht niet. Ook ik kon nog steeds niet door mijn arm en been. Ze haalde ook haar laptop en een beamer en een groot wit zeil.

'Home cinema. Jij mag de film kiezen! We hebben Netflix, Disney +, het Belgische Steamz ter beschikking.' zei ze lachend. 'En Youtube ofcourse!'

'Maakt niet uit, kies jij anders.'

'Geloof me dat wil je niet! Dan is de optie Marvel, True crime, of een film met mijn favo acteurs.'

'En toch wil ik dat jij kiest.' Lachte ik.

'Okey, mijn Netflix lijst staat open. Ik ga scrollen en jij zegt stop. Deal?'

'Deal.' zei ik en ze begon met scrollen.

'Stop.'

'Uncharted wordt het. Heb ik nog niet gezien maar wil dat al zo lang. Het is al een fantastisch game wel en Tom Holland als Nathan maakt het alleen maar beter.' zei ze met een lach en starte de film. Ik sloeg mijn arm rond haar heen en ze legde zo haar hoofd op mijn schouder.

'Miauw...' Hoorde ik naast me. Colby sprong op mijn schoot en begon direct te spinnen. Sam ging dan naast Faya liggen.

'Als je Colby laat doen gaat die straks op je borst gaan liggen. Sam doet dat niet maar wel altijd naast u. Of die komt in je armen liggen als je gaat slapen.' Lachte ze. En net als ze dat zei gebeurde het ook. Colby ging op mijn borst liggen. Ik kon geen kant meer op.

'En wat nu? Je beperkt mijn zicht en ik kan niet bewegen.' Ik nam hem op en liet hem zo op mijn schouder liggen. Ik nam mijn gsm om daar een foto van te trekken.

'Dit is echt te schattig.' Lachte ze en ze streelde hem zachtjes.
Zo keken we naar de film, met Sam tussen ons en colby dar lag te spinnen op mijn schouder. Dit moment kon niet beter. Het was gewoon perfect.