Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Asrın Yalın)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Ozan Özoğuz)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Güneş Atalay)
İyi okumalar canlar...
☀️
Güneş ten
Konserin ardından iki gün geçmişti, şuan ise üçümüz kahvehanede oturuyorduk. Herkes bize tuhaf bakışlarını atarken aralarından biri kalkıp konuştu.
" Reisimizsin abim ama bu ibneleri mekanımıza getirmek sana yakışmadı."
Asrın bizi buraya bile isteye getirmişti, Ozan ile konser gününden beri ilk defa konuşmuşlardı az önce ama ikisi de çabalıyordu. Henüz kimseye bundan bahsetmeyecektik ama Asrın kendi yönelimini saklamak istemediğini söylemişti.
Daha önceden de saklamıyormuş ama boş yere tantana çıkmasın diye anlatmamış herkese, aşık olsaymış gizlemek gibi bir niyeti yokmuş ama sonra beni görmüş...
Asrın ağır ağır ayağa kalktığında gözlerinde buz gibi bir öfke vardı.
" Bir daha ibne desene de, seni altımda nasıl kıvrandırıyorum görelim."
Ortama derin bir sessizlik çökerken karşısındaki eleman yutkunmuştu.
" Reis sen ne diyorsu-"
" Ne konuşacağımı sana mı sorucam lan?!"
Samet abi araya girdiğinde oturmaya devam etmiştik, ben iyice gerilirken ozan masanın altından elimi tutup bana güven vermeye çalışmıştı. Biraz gevşediğimde bakışlarımı Asrın a çevirdim, bize dönen bakışları yumuşamıştı.
Samet, " Sakin ol abi ya, dangalak işte."
Asrın, " Bir daha ibne lafını kullandığını duyarsam onu ters yatırır düz sikerim Samet! Hele ki Güneş ve Ozan a karşı..."
Ozan da ben de onun adını eklemesine şaşırırken birbirimize baktık, yüzümde istemsiz bir gülümseme olmuştu.
Bir süre daha sessiz sessiz oturduktan sonra kalktık, üçümüz bizim evin arkasındaki ormanlık alana gitmiştik. Şimdi ise üç farklı ağaca yaslanmış bir şekilde oturuyorduk.
" Keşke yapmasaydın Asrın, şimdi başını ağrıtacaklar."
Ozan başını sallayıp konuştu.
" Katılıyorum."
Asrın sinirle bir nefes verdi.
" Sana kimse hakaret edemez Güneş, bunu sakın unutma. Sen de Ozan, birbirimize aşık olmasak da sevgiliyiz ve deniyoruz, yani sakın çekinip bir şey saklamaya kalkışma."
Ozan her zamanki sinir bozucu sırıtışını takındı.
" Bana bir şey olmaz koca adam, tek zengin ve güçlü olan sen değilsin."
İkisine masum bakışlar atıp isyan edercesine sızlandım.
" Dümdüz insan olan tek kişi ben miyim ya?!"
İkisi de bu halime güldükten sonra ozan biraz yana kayıp bana yanını işaret etmişti, hiç itiraz etmeden gösterdiği yere oturdum ve beline sarıldım. Kolunu omzuma sardığında ise başım göğsüne yaslanmıştı.
Bize mimiksizce bakan Asrın ise ürkmeme neden olmuştu, kıskanmasını istemiyordum..
" Sen de gelsene sevgilim."
Sevgilim dediğimde gözleri ışıldamıştı ve duraksamadan dediğimi yapıp diğer yanıma yerleşmişti, bir kolunu belime sardıktan sonra saçlarımdan öpmüştü.
Ozan " Güneş?"
" Efendim?"
" Senin ehliyetin var mı?"
Asrın da ben de anlamazken kaşlarım çatılmıştı, neden sorduğunu başta anlayamamıştım ama sonradan dikkat dağınıklığı olduğunu hatırladım. Hep alakasız alakasız sorular sorardı.
" Yok, neden sordun?"
Bana dönüp gülümsemişti.
" Öğreteyim sana, bi ehliyet alırız. Ne bileyim evlenince falan işine yarar biz yokken."
Asrın, " Biz mi.."
Ozan kaşlarını çatmıştı.
" Güneş i sana tek başına yar etmem ayı bey, ya hep ya hiç!"
Asrın gerilmişti.
" Ayı derken?!"
Takıldığı yer biraz garibime gitse de yorum yapmadım.
" Sen aynaya hiç bakmadın mı Asrın? Ayı gibi kocamansın, kaslara bak!"
Söylediği şeyi anlamış olacak ki kızarmaya başlamıştı, Asrın ise sırıtıyordu.
" Boş zamanlarında kaslarımı incelediğini bilmek güzel, sevgilim."
Ozan hızla kalkıp üstünü silkelerken konuştu.
" Hakaret ediyoruz adam mutlu oluyor, yüzsüzlükte son nokta!"
Başka bir şey demeden gittiğinde asrın ve ben yalnız kalmıştık.
" Senden hoşlanıyor bence."
Sıkıntılı bir nefes verip ayağa kalktı.
" Hadi evine bırakayım seni, geç oldu."
Başımla onayladığımda eve gelmiştik.
...
Ozan dan
Arabamı park edip eve girdiğimde annem ve babam her zamanki gibi kavga ediyordu, onları takmadan yukarı çıkıp kendimi yatağıma attım.
Aklıma Güneş in gülüşü geldiğinde istemsizce ben de gülmüştüm, ardından Asrın belirdiğinde ise gözlerim sonuna kadar açılmıştı. Asrının dudaklarını düşünmüştüm az önce...
