Your Honor

once more to see you

Nag-igting ang panga ni Risa sa galit. Kung ito pala ang plano ni Alice, matagal na niya sanang itinigil ang pakikipag-usap dito. Dapat pinakinggan niya na lang ang sarili una pa lang, hindi niya na dapat kinausap si Alice.

Ang isang traydor ay mananatiling traydor. 

Ihinagis ni Risa ang telepono na kaniyang hawak sa inis at dismaya. Ang minsang tiwala sa kaniya ng sambayanan na kaniyang inipon sa loob ng mahigit tatlong dekada ay nawala lamang ng parang bula. Dahil lamang sa litrato nila sa isang kainan, nasira ang kaniyang imahe.

All because she liked a girl.

Samu’t saring pambabatikos ang nag-silaparan,  kaliwa’t kanang mga mensahe at komento ang kaniyang natatanggap. Minasahe ni Risa ang kaniyang ulo, galit na galit. Kinamumuhian niya hindi lamang si Alice, kundi pati na din ang sarili. 

“Philhealth Queen talaga”

“Wala na talagang mapagkakatiwalaan ngayon.”

“I am so disappointed, Senator Risa…”

“Layag ang guontiveros 😭😭😭”

Those were some of the comments she received. 

She should have been mindful of who she sided with.

Risa’s secretary cleared her throat, and cautiously asked “Ma’am Risa naman, bakit niyo po tinapon cellphone ko.” She asked, almost crying. 

“Bili ka na lang ng bago.” Risa replied and took the necklace Alice gave her furiously. “I-benta mo yan. 200k or more than yung halaga niyan.”

Risa’s secretary rubbed her chest anxiously. Nagdadalawang isip kung kukuhain pa ba ang kwintas, pero hinayaan niya muna ang senadora.

“Ikukuha ko po kayo ng tubig, kalma lang po.” sambit nito bago lumabas sa opisina. 

“What happened, Risa?” Loren asked worriedly, she stood up and walked towards Risa. 

“It’s all over.” Risa said to her fellow senator. Tumitig siya sa mata ni Loren. “Kumalat ang pictures na magkasama kami.”

Loren gasped, “What?! How? May nakakakita ba sa inyo together?”

“No…” Risa said, voice trembling in anger. “That picture was taken bago mo sinuggest yung plan.” 

“Oh my.” The shorter woman bit her lip when she realized. “So they must’ve had their own plan too… and that is to bring you down.”

𓆝 𓆟 𓆞 𓆝 … 

“VP Sara, bakit naman po ganito?!” Alice exclaimed on the phone. She’s been walking back and forth on her office.

“I told you, Mayor. June 22 ang due date.” She firmly says.

She remembers the agreement they had that night. Alice pants, out of breath from anxiety, “Bakit kailangan mo pong idamay si Risa?!” 

“So what, are you falling for her, Ms. Guo?” Sara sarcastically asked. “We can’t have that, can’t we?” 

Alice slammed her desk. “Wala kang pakialam kung mahal ko siya!” 

“Wala rin akong pake.” Sara said, “Pero that’s not what you said two nights ago.” She continued, sighing. “Ako na lang pala sana ang nag-handle nito.” With her final words, she puts the phone down with a bang. 

Alice stood up from her chair, her tied up hair was disheveled. She bites her thumb as a way to calm herself down. She’s unsure of what to do. She loves Risa. She really does love Risa Hontiveros, but all of her efforts are now thrown away.

𓆝 𓆟 𓆞 𓆝 … 

Dalawang araw na ang nakakalipas buhat ng malaman ni Risa ang masakit na katotohanan. Bukas, mapapakinggan na niyang muli ang sagot sa mga inihain na paratang kay Alice Guo. 

Nangangamba at nangungulila si Alice, naka-abang siya sa tawag at mensahe ng senador. Hindi kaya dahil sa litrato nilang dalawa na kumalat ay tinigil niya na ang pakikipag-usap sa kaniya? Or, hindi kaya ay dahil narinig niya ang usapan nila ni VP Sara?

“Pero tulog siya…”

Questions were raised over the past two days; Risa denied them all.

“I don’t have a relationship with the suspended Mayor Guo. She’s connected with fugitives, and I don’t trust her. We can’t trust her.

Clearly, the photo was a misunderstanding. Nagkasalubong lang kami at binati niya ako. We didn’t hold hands. Umattend ako sa birthday ni Aika, anak ni Atty. Robredo. Hindi ko lang alam kung anong shady business ang pinuntahan ni Mayor Alice.” 

That was Risa’s statements when she was interviewed by news outlets, however, Alice decided not to comment.

She tried to call the senator one more time, but to no avail Risa didn’t pick up. She was one step away from going to Manila to clear things up with the senator. 

Tuliro na pinagmamasdan ni Alice ang kaniyang kisame. Yakap yakap ang panda na ibinigay sa kanya ng senador, tahimik siyang umiyak. Kung maibabalik niya lang sa dati ang lahat, ginawa niya na. 

The drive is only one and a half hours to get to Manila from Tarlac. Perhaps, she’ll go to her once again… just to see her once more. Dama ang dagitab na kanyang puso, muli siyang tumawag sa kanyang giliw. 

“Please. Answer na po…” wika sa sarili na tila ba’y isang maralita. Ang kaniyang mala-niyebeng kutis ay unti-unting namumula sa pag-pigil ng kanyang iyak.

“Hello.” Sumagot ang na sa kabilang linya.

Hindi mawaring kasiyahan ang bumalot sa kaniya. Sinagot siya ni Risa. “Hello, Ris? Kamusta ka na? Hindi mo ako sinasagot… Dahil ba sa leaked photo? Makikipag-usap ako sa mga—”

“Sa mga empleyado mong sila rin mismo ang nagpakalat?” 

Natigilan si Alice. Ang kaniyang dibdib ay nanikip, mga kamay ay nanginginig. Hindi nakikipag-biruan ang senador. “Ano pong… ibig ninyong sabihin? Ipapatanggal ko po sa kanila yung picture.” 

“Don’t try to deny it, Guo Hua Ping.” Tugon ni Risa. “I know what you’re trying to do.”

“Ano pong ginawa ko?” nag-alala ng husto si Alice.

“Itigil mo na yung pakikipag-usap sa akin.” Wika ni Risa at ibinaba ang tawag.

Hinagkan ng kapighatian ang dalagang nababalot ng kaligayahan . Sa alapaap ng kaniyang saloobin, tumama ang kaniyang kakaba-kabang hinala.  Alam na ni Risa ang kaniyang kataksilan.