Your Honor

Green

Calls and text became daily, it became a routine for them. It has only been two and a half weeks ever since they talked about their feelings, and perhaps, no one can stop them. Risa finally accepted her fate, no matter how much she tried to stop it, she couldn’t. Plus, she always remembers what her daughter told her. 

“If I were you, I’d follow my bliss. And that bliss is to be with my loved one.” 

Kakayanin nila ito. Ano man ang mangyari. 

“So kayo na?” Dong Calugay asked, sharing a cup of coffee with his best friend.

“Lugi tayo dito kay Alice, may girlfriend na senator.” Sambit naman ni Shiela habang ngumunguya ng cake. 

Napahawi ng buhok si Alice, at ngumiti “I know right. Charot.” 

Kasalukuyan silang nagkukwentuhan sa bakuran ng mansion ni Alice. Tila ba ay walang problema ang alkalde, mga abogado na niya ang namamahala sa ibang legal na dokumento. Pero hindi naman niya ito pinapabayaan, nakikisangkot pa din kahit papaano. 

Sa ibang lungsod; sa parehong oras ay nakikipag-chikahan din si Risa sa kaniyang mga kaibigan. 

“Pumunta ako dito from Naga para lang marinig yang chismis mo sa amin.” Simangot na sambit ng dating Pangalawang Pangulo na si Leni sa kaibigan. 

“Nangasim mukha ko sa chika mo, Risa.” Dagdag pa ng dating senador, Kiko Pangilinan. 

“Guys, let’s be understanding. Hindi naman niya mapipigilan ‘yon.” Atty. Chel interjects. “‘Di ba?” 

Napa-iling si Risa, “Your honor, hindi ko na po alam.” 

Napa-halukipkip si Leni, “Gusto ko mag-mura pero mabait ako.  Kaya… sige, bahala ka na sa buhay mo.” Sambit nito.

Kahit na hindi pangkaraniwan ang pagmamahalan nilang dalawa, nagawa pa ding sumuporta ng mga kaibigan nila. Bagamat hindi ito ipinapakita ng mga kaibigan ni Risa, alam niyang sa ilalim ng kanilang mga puso ay gusto nilang maging masaya ang senadora. 

Ganun din ang paniniwala ng kapatid at kaibigan ni Alice. Suportado sila sa kaniya, kahit na ilang beses ng paratangan ni Risa ang alkalde. 

“By the way, umuwi si Seimen.” pagpapaalam ni Shiela.

Sumimangot si Alice “Umuwi pa siya.” 

Sumang-ayon si Shiela; kahit siya ayaw sa ugali ni Seimen, pinagtitiisan na lang dahil kapatid niya.  “May pamilya siya dito ‘te.” pagpapaalala niya.

Alice furrowed her brows, “Wala nga siyang pake sa pamilya niya.” She said, “Kaya dapat legal na yung divorce eh.” 

Dong-who was drinking coffee agreed, nodding his head. “Paano gagawing legal, eh mga tarantando na sa senado.” He gulped his coffee, nearly choking on it. “Ano ulit sabi ni Villar? Masaya pamilya niya kaya ayaw niya sa divorce?”

“Loko. Parang wala siyang pake sa ibang tao, gusto lang magpatayo ng subdivision, noh?” Shiela shared, and Dong nodded his head. 

Alice stared off into the distance, listening to her cousin/ “sister” and her rumored boyfriend talk. Kung may pagkakataon siya, ipapa-alam niya kay Risa ang kasalukuyang estado ng kanyang hipag upang humingi ng tulong. Hindi na nakakatuwa ang ginagawa ni Seimen sa sarili niyang asawa’t anak. 

𓆝 𓆟 𓆞 𓆝 𓆟 

“Mahal.” Wika ni Risa habang naka-upo sa salas ng bahay ng kaniyang nobya. 

“Po?” Sagot naman ni Alice, habang naghahanda ng makakain sa kanilang dalawa. 

Risa walks to her girlfriend, hugging her from behind. They were in Alice’s condominium in Concepcion, away from everybody else. Nakakailang din naman kasi kung maghaharutan sila sa harap ng mga kasambahay ni Alice, hindi ba?

“Anong niluluto mo?” Risa asked, kissing her neck and shoulders. 

“Secret.” Alice replied while giggling. “Upo ka muna baby.” 

Risa pouted, but complied. Giving one final kiss on the mayor’s neck, she walked to the countertop and sat on one of the chairs. Alice’s condo unit wasn’t that as big as her house in Bamban, but it was great. It’s not cramped, and it was perfect for two people to live in. 

“Nga pala, Ris, may io-open ako sa ‘yo.” Alice said while stirring the food she’s cooking. “Gusto ko sanang matulungan mo yung hipag ko.”

“Hipag?” Risa asked. “Sure, what happened ba?” 

Alice told about her sister in law and what Seimen has done. She feels guilty that she’s the one to tell the officials about his wrong doings. But she can’t let it slide anymore; for some reason she remembers someone who had the same situation as her sister in law. 

Kaso hindi niya maalala kung sino.

They spent their night trying to do what lovers do. A domestic scene, casual, and gentle. It was a nice break from all of the psychological torment, and the guilt they felt for being together.

“I love you, Ris.” Alice says as she huddles closer to her girlfriend.

Risa hugs her tighter, “I love you too, Ali.” 

Alice smiles. She loves the way Risa gives her butterflies. Although she’s been thinking, she asks “Alam mo, mejo possessive ako”

“Okay.” That was all Risa replied.

“Mejo selosa din ako.” 

“Halata naman.”

“Ayos lang sa ‘yo?” 

“I love you, kahit POGO owner ka.”

Alice pouted and claimed she wasn’t a part of the POGO issue. Risa thinks otherwise, but nonetheless she still loves her. She loves Alice, and everything she comes with. 

Ilang oras lamang ang nakalipas ay nakatulog sila agad. Cuddled together and comfortable. Time seems to stop tuwing magkasama sila, they both hope hindi ito magbabago. 

𓆝 𓆟 𓆞 𓆝 𓆟

“Hello?” Gunita ng mayora sa kaniyang telepono. 

Sa labas ng balkonahe ay nakadungaw sa kalangitan ang alkalde ng Bamban. Dahan-dahang pinapanood ang tala na bumabalot sa lalawigan. Damang dama niya ang dagitab ng kaniyang puso; kinakabahan.

Hinayaan niyang matulog muna ang lehislador sa kaniyang kama, yapos ang panda na irinegalo sa kaniya nito. Mahimbing itong natutulog, parang anghel kung pagmamasdan.

“Hello mayor.” Sambit naman ng kaniyang kausap.

“Bakit po kayo napatawag?” Tanong nito sa kaniyang kausap. 

“Nagagawa mo ba ang pinag-usapan natin?”

“Opo.” 

“Sigurado ka bang nakukumbinsi mo si Hontiveros?”

“Opo, bukas po io-open ko po iyan sa kaniya. Sisiguraduhin ko po na papayag siyang i-baba ang mga kaso laban sa akin.” 

Nagpa-alpas ng bugtong hininga ang kaniyang kausap; dismayado ito. “Dapat lang, hija. Noong May 22 pa yang kasunduan natin. Na-suspend ka na lahat-lahat, wala pa ding progress sa plinano.”  

“Pasensiya na po. Ginagawa ko naman po lahat.” 

“Mabuti naman kung ganon. Hindi dapat ma-ban ang POGO sa bansa. Mawawalan tayo ng kita.”

Tumungo si Hua Ping at sumang-ayon. “Hindi ko po hahayaan.” 

“Sige na, mayor. Baka nakakasagabal pa ako sa lampungan niyo.” 

“Naku, hindi naman po. Wala po akong gusto kay Hontiveros.” 

Bumuwelta naman ito. “Wala naman akong pake kung may gusto ka sa kaniya. Sige, iba-baba ko na to.” 

“Opo. Magandang gabi po VP sara.” 

At pinatay na nga ni Sara Duterte, ang kasalukuyang pangalawang pangulo ng Pilipinas ang kanilang tawag.

Lingid sa kaalaman ng alkalde, ay may nakikinig. Sino pa ba, kundi si Risa.