Hello!Ben geldim!Uzatmıyorum.
Yorum sınırı ---> 100
İyi okumalar.
Sarışın hüzünle Jungkook'un suratını kapatıp, başını aşağa eğmesini izledi.
"Tanrım,aklım almıyor.."
Jimin sırtını yavaşca sıvazladı,hastane koridorunda oturan sevgilisine.
"Biz bilemezdik ki Kook?.."
Jungkook başını kaldırıp stresle saçlarını arkaya yatırdı.Sarışına baktığında en az onun kadar yıkıldığını farkedebiliyordu.
"Sen..Sen fark etmiş miydin?"
Bu soru belki doğru değil ama içerde yatan en yakın arkadaşının bu durumda olmasında kendisinin de payı var mıydı merak ediyordu.
"Ah,hayır."
"Seunu'yu demiyorum.."
Derken ne demek istediğini anlamıştı Jimin.Kardeşinden bahsediyordu.Jungkook bu soruyu çekinerek sorsa da Jimin nefeslenerek ve acı bir şekilde cevapladı.
"Hayır.Anlasaydım önceden onu kurtarırdım."
"Seunu'yu da kurtaramıcaz mı yani?.."
Jungkook gözlerinin dolduğunu hissettiği an Jimin kolundan hafifçe çekip kollarının arasına aldı.Sevdiceği, hemen yelkenleri suya indirerek suratını beyaz boyna gömdü ve yaşlarını akıtmaya başladı.İşte şimdi anlayabiliyordu.O acıyı hissedebiliyordu.
En değer verdiği insanın kanser ile yüzleşecek olmasına...
Jimin kıvırcık ve uzun zaman sonra uzayan saçlara bir öpücük bıraktı ve okşadı.Hastaneye gelirken bile hala tetikleniyordu.Şimdi doktordan duydukları 'kanser'adı altında duyduğu cümleler onu eskilere götürmeye sebebiyet vermişti.
Jungkook başını kaldırdığında kıpkırmızı olmuş ve ağlamaktan ıslanmış surata baktı sevgilisi.
"İçerde bana 'kurtarın' diye yalvarıyordu Jimin! Bişey yapmamız gerekmez mi?!Yok mu bunun tedavisi?!"
Jimin sakince ve hüzünle önüne düşen saçlarını geri çekti.Onu çok cok iyi anlayabiliyordu.
"Tabiki bebeğim.Bir yolunu bulucaz."
"Ama sen bu-.."
Jungkook hışınla söylediği cümleyi keserek ağzını kapadı.Ne dediğini oda bilmiyordu ki.
"Önemli değil kook.Seni anlıyorum.Gerçekten."
Sıkıca elini tuttu.Suan çok hassas olduğunu farkındaydı.
"Bişey yapalım Jimin.Lütfen.."
"Yapıcaz Jungkook'um.Yapıcaz.."
Jimin keskin çeneyi tutarak kendine yaklaştırmış ve yaşlardan dolayı ıslak olan yanağa bir öpücük bırakmıştı.Jungkook bununla beraber ağlamasını dizginlestirirken yürüme seslerini duymalarıyla başını kaldırdılar.Doktor olduklarını anladıkları al çift ayağa kalkmışlardı.
"Merhaba, size süreçten bahsetmemde yarar var.Nelerle karşılaşılacağımı bilmeniz en doğal hakkınız.."
-
Bebeğim🐥:
Kook
Aç değilsin dimi?
Yemek ye lütfen
Kook❣️:
Jimin
Nefes dahi almak haram gibi hissettiriyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TOXİC - JİKOOK
Teen Fiction(Dikkat fazla toksitlik içerir!) Her çiftin bir hayalleri,umutları vardır.Onların ise sadece hayali; Bir gün kavgasız geçirebilmektir. Angst değil.
