PENTALAR

LANET'İN BAŞLANGICI

çalan telefonla gözlerimi açtım.
Masanın üzerindeki telefona uzandım.
İlk öncelikle saate baktım.  Saat öğlen 12'ydi. Nasıl bu kadar deliksiz uyudum bilmiyorum.
Sonra baktığımda 4 cevapsız arama Claradandı.
Onu tekrar aradım.
"Clara "
"Victoria günaydın"
"Günaydın"
"Yoksa yenimi uyandın" dedi biraz şaşırarak
"Evet  bişey mi oldu"
"Yok şey için aradım bu gün kampa gideceğiz ya hazırlandı mı".  Olamaz tamamen unutmuşum.
"Şey evet hazırlandım" dedim gülerek
"Hazırlanmadın değil mi " dedi beni iyi tanıyordu
"Hayır" dedim
"Bildiğim için aradım zaten hadi hemen hazırlan yaklaşık 4 5 saat sonra gideceğiniz bak çabuk ol "dedi tatlı bir şekilde
"Tamamdır hemen hazırlanmaya başlıyorum"
"Tamam o zaman görüşürüz"
"Görüşürüz" deyip hemen mutfağa fırladım.
Birşeyler atıştırdım.
Tekrar odama çıkıp kamp için giyilecek eşyalarımı hazırladım.
Sonra yine telefon çaldı
Baktığımda bu sefer arayan Jack'dı
"Günaydın"
"Günaydın sevgilim napiyorsun"
"Kamp için hazırlanıyordum biraz geç uyandım o yüzden hızlı olmaya çalışıyorum" dedim
"Bende o yüzden aradım seni Daniel'in acil bir işi çıktığı için bir saat daha geç yola çıkacağız yani o kadar acele etmene gerek yok" dedi Jack
Bunu duyduğuma sevinmiştim.
"Aa bu iyi oldu işte" dedim gülerek
"Tamam o zaman sen hazırlan gideceğimiz zaman evine geliriz zaten"
"Tamam bekliyorum" deyip telefonu kapattım.
Saat 13:30 gösteriyordu.
Normalde hava kararmadan önce gidecektik ama 1 saat geç gidersek demek ki hava karanlık olacaktı.
Olamaz havayı tamamen unutmuştum.
Neyse sonuçta 6 kişiyiz  korkmam herhalde.
Yani öyle umuyorum..
Kıyafetlerimi hazırladıktan sonra mutfaktan yiyecek ve içecek birşeyler aldım.
Lazım olurdu.
Herşeyimi hazırladıktan sonra bu sefer sıra benim giyinmeme  gelmişti.
Hemen hazırlanan biri değildim.
Odama çıktım ve yaklaşık 1 saat boyunca kendimi hazirlamakla uğraştım.
Artık herşeyimi tamamladıktan sonra bizimkileri beklemeye başladım.
..
Hava yavaş yavaş kararmaya başlıyordu.
Ama halen bizimkiler gelmemişti.
Telefonumu elime alıp Jack'ı aradım.
"Jack geç oldu nerdesiniz" dedim endişeli bir şekilde.
"Biraz Daniel'i bekledik o yüzden geç kaldık" dedi
Şimdi yola çıkmak istemiyordum çünkü hava karanlıktı ve ben çok korkuyordum.
"Peki şu an nerdesiniz"
"5 dakika sonra ordayız zaten herkesi aldık en son senin evin olduğunda bir sen kaldın."
"Tamam bekliyorum"
Of şuan içimdeki sıkıntı biraz daha büyümüştü.
Biraz daha bekledikten sonra araba sesi gelmişti.
Hemen dışarı çıktım.
"Biz geldik" dedi Tom arabadan çıkıp eşyalarımı arabaya yerleştirdi.
"Çok geç kaldınız " dedim sinirli bir şekilde
"Kusura bakma Victoria anca bu kadar hızlı olduk " dedi Daniel  
Hiç  birşey demeden direk en öne bindik. Jack'ın yanına.
"Jack çok geç oldu farkında mısın bilmiyorum ama bu karanlıkta araba sürmek çok tehlikeli"
"Merak etme Victoria ben varım burada hiç birşey olmaz "
Ama tabiki ben hiç ikna olmamıştım.
Üstüne üstün birde bu kaybolma olaylarından sonra bu kamp  pek mantıklı olmaya bildirdi.
En önde ben Jack oturmuştuk.
Arkada ise diğerleri.
Şimdiden kendimi kötü hissetmeye başlamıştım.
"Hadi ama Victoria niye bu kadar endişeli görünüyorsun yapma böyle biz buradayız " dedi arkadan Mary.
"Peki umarım başımıza birşey gelmez " dedim.
Clara mutlu görünüyordu çünkü Tom'un yanında oturmuştu claraya bakıp bir an gülümsedim.
Sonra yola koyulduk.
Etrafa bakınıyordum sürekli.
Çünkü çok karanlıktı.
Jack son ses şarkı açmıştı.
Ben hariç herkes çok eğleniyordu.
Bende biraz gülümsemeye çalıştım.
Ama yinede her saniye korkum daha da artıyordu.
Bizimkiler şarkıya eşlik ederken ben ise başımı cama dayamış dışarıyı izliyordum.
ormanlık alanın yanından geçerken birden  bir karartı dikkatimi çekti.
Sanki bir insandı.
"Jack gördün mü orada biri vardı" dedim
"Nerede "
"İşte orda ormanlık alanda biri oradaydı normalde bu vakitte kim böyle orada durur ki" dedim endişeli bir şekilde.
"Victoria sen kendin kendini korkutuyordun böyle yapma hem olsa bile bizi ilgilendiren bir konu yok" dedi Jack bana bakıp gülümseyerek.
Ben ise birşey demeden yola bakıyordum.
Şarkıyı son ses açıp bağırarak eşlik etmeye başladılar ve aynı şekilde Jack çok hızlı arabayı sürmeye başladı.
"Jack çok hızlı gidiyoruz biraz yavaşla ". Dedim
Fakat ne Jack ne de diğerleri beni duymuyordu
Yada duymazlıktan geliyorlardı
Sonra pes edip önüme döndüm.
Tekrar yola bakmaya başladım
Belki de haklıydılar ben çok abartıyordum.
Tam öyle düşünürken birden yolun üstünde bir karartı olduğunu farkettim.
Belki de çok endişelendiğim için olduğunu düşündüm ama tekrar bakınca orada gerçekten insan yada hayvan birşeylerin olduğunu gördüm.
Ve şuan araba o tarafa doğru gidiyordu.
"Jack dur orada birşey var" dedim
Jack müziğin sesinden beni anlamamıştı
"Ne dedin Victoria" dedi bana bakarak
Tam o anda araba sarsıldı.
İnsan yada hayvan o şeyin üstünden geçmiştik
"O da neydi " dedi Daniel
"Olamaz sanırım birşey ezdim" dedi Jack
Clara'nin direk gözleri dolmaya başlamıştı çünkü o böyle konularda çok hassastı.
Araba o şeyi ezdikten sonra yaklaşık 10 adım sonra durmuştu.
Clara hariç hepimiz meraklı bir şekilde dışarı çıktık.
Ben birşeylerin ters gideceğini biliyordum.
Ben o ezilen şeyi görmek istemiyordum.
Çünkü çok korkuyordum Tom daniel ve Jack önden biraz arabadan uzaklaştılar.
Ben ve Mary ise onları takip ediyorduk.
Bir an arkamdaki arabaya baktım sanki birimiz clara'nın yanında beklemeliydik.
Neyse zaten çok mesafe yoktu arada.
Yaklaşık yol üzerinde 9 10 adım attıktan sonra o şeyin ezildiği yere geldik.
"Ama bu.. bu mümkün değil" dedi Tom .
Neyden bahsettiğini anlamak için onların önlerine baktık
Kan izlerinden başka hiçbir şey yoktu.
"Çok kan kaybetmiş. Bu bir insan veya hayvan olsa asla tek başına hareket edemez bu işte birşey var" dedi Tom
Ben ise titremekten konuşamıyordum.
"Lütfen bir an önce gidelim daha fazla burada kalamam " dedi Mary biraz daha bana yaklaşarak.
Tam gidecekken birden bir çığlık sesi geldi.
Hepimiz birbirimize bakmaya başladık.
Hepimiz buradaydık
Clara hariç..
"Claraa" deyip arabaya doğru koşmaya başladım arabanın kapısı açıktı içeriye baktığımda ise içinde kimsenin yoktu..
Aynı zamanda hiçbir iz de yoktu..
"Clara.. Clara nerede " diye bağırmaya başladı Mary
"Sakin ol Mary onu bulacağız çok uzağa gitmiş olamaz." Dedi Daniel
Ben hiç birşey söyleyemedim çünkü halen olayın şokundaydım inanamıyordum.
Mary ağlıyor Daniel ise onu teselli ediyordu.
Biz ise hala şaşkınca birbirimize bakıyorduk.
"Hemen başka birşeyle karşılaşmadan gidelim buradan" deyip arabaya bindi.
"Tom saçmalamayı kes Clara kayıp şuan onu bulmadan buradan böylece gidemeyiz." Dedi Jack
"Ne yani az önce birini ezdin ve şuan o ortada yok aynı zamanda Clara kayboldu ve geriye sadece bir çığlık sesi bıraktı. Kim bilir şuan nerede her an bizde kurban olabiliriz bir kişi için hepimiz mi ölelim yani " dedi Tom
Toma baktım birşey yapmamak için kendimi zor tutuyordum
"Git sen Tom madem  hiç clarayı düşünmüyorsun git o zaman zaten sesin gibi korkaklara ihtiyacımız yok ve şunu bil eğer şuan kaybolan Clara değil sen olsaydın şuan Clara bu saçma konuları konuşmamızda bile izin vermeden direk seni aramaya başlamıştı bile " dedim ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.
Kaybedecek zamanımız yoktu.
"Hemen clarayı aramamız  gerekiyor "dedim
"Tamam ama bu orman çok büyük sanırım ayrılmamız gerekecek "dedi Jack
"Tamam o zaman ben ve Mary Jack sen ve Victoria"
"Tamam Daniel ama telefonlarınızı yanınıza almayı unutmayın birbirimizle haberleşelim." Dedi Jack
Her birimiz elinize bir fener aldık.
Orman çok karanlıktı aynı şekilde çok korkunç gözüküyordu.
"Beni bekleyin bende geleceğim" dedi Tom
Toma sinirli bir bakış attım.
"İyi git nerede arıyorsan ara benim yakınında olma sadece "dedim ama bunu hak etmişti.
Sesini çıkarmadan Mary ve Daniel in yanına gitti.
Sonra da clarayı aramaya başladık.
Ben Jack'ın ellerini çok sıkı tutmuştum.
Sanki her an bizede birşeyler olacakmış gibi bir his vardı içimde.
Yaklaşık yarım saat aradık
Ama herhangi bir ize rastlamadık.
"Keşke o an arabada clara'nin yanında kalsaydım ben niye dışarı çıktım ki anlamıyorum" dedim
Keşke zamanı geri götüre bilseydim
"Yapma Victoria sen nereden bilebilirdin ki böyle birşey olacağını"
"Hayır Jack bu benim suçum eğer ki b-"
Lafımı tamamlamadan Jack beni büyük bir ağaç gövdesinin yanına çekti.
"Ştt sessiz ol"
Ne olduğuna halen anlam verememiştim .
"Victoria ışığını kapat ve şuraya bak" dedi Jack
Dediğini yapıp ışığı kapattım.
Ve gösterdiği yöne doğru kafamı çevirdiğim de gördüğüm şeyle şok oldum.
İnsana benzeyen ama insanda çok daha büyük birşey vardı orada..
Ne olduğunu anlayamadım. Fakat bildiğim birşey vardı o şey çiğ çiğ bir geyik yiyordu..
Bu ne olabilirdi ki..
.
.