Heartbeat Of Summer

5

ALAPAD ROCK FORMATION   

MAAGA palang rinig ko na ang pag ring ng bike ni Kaito. Bat ba ang aga aga niya ngayon. Masyado naman siyang excited. Nakaligo na ako and tapos na akong nag breakfast kanina. Nagbibihis nalang. Nagsuot ako ng tshirt na white tas maong na short na hangang tuhod , nagdala na rin ako ng cardigan at straw hat na bigay ni ate Sienna. 

Ah, I almost forgot my watch. 

Dali-dali akong bumaba , I kissed mom and dad o the cheecks nung nasalubong ko sila sa hallway. 

" Ingat anak okay " Habilin ni mom . 

" I will " I said while going down. 

Nang makalabas na sa bahay nakita ko na silang apat. Si Kaito naka upo sa porch. Tinignan ko ang suot niya. Coincidence ba to? Naka white tshirt siya and maong pants din hangang tuhod din yun. May suot din siyang hat na parang saken.

Tumayo siya at lumingon sakin. He looked at me from head to toe. A mischievous grin escape from his lips then looked at me. Nang aasar na naman tong lecheng to.'

" Balak mo palang mag terno tayo eh " His face was full of amusement.

 

Whatever, ganyan na yan mag isip kaya hinayaan ko na. Wala akong makukuhang matinong sagot kahit pa kausapin ko siya.

 

Dinaanan ko lang siya dun at dumiretso na sa bike ko.

 

" Morning " Bati ni Ason.

 

" Good morning too " I said back.

 

" Hala, naka matching matching clothes kayo ah " Tili ni Elodie.

 

" Gaya gaya lang talaga siya " I glared at Kaito who's approaching.

 

Di pa rin maalis ngiti niya eh. Kelan ba mag titino tong taong to.

 

I pinched him to stop laughing. " Ano san punta? "

 

" Ikaw ha, excited kang mag flex ng matching outfits natin " He winked at me.

 

I just gave him a cold glance. I rolled my eyes on him and pedaled my bike riding at the garage. Agad naman silang sumunod. Nang makalapit sakin si Kaito at sina Ason, tumigil na siya sa pang aasar.

 

" Tara sa Alapad " Anunsyo niya, tumingin siya sakin " Dala mo camera mo? " tanong niya.

 

Itinuro ko basket ko saka tinaasan siya ng kilay. Bahagya naman siyang natawa.

 

Ako pa ba. Every night bilin ni ate sakin to take pictures everywhere I went. Wag daw ako mag alala kahit million pa laman nun dahil madami ang memory.