2.BÖLÜM

159 21 73
                                    

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-T. Teyze...

Yatağın ucunda bulunan pijama üstüne hemen giyinip yatakdan çıktım.

-Bu ne demek oluyor Suna? Güneş yardıma gelsin dedin gönderdim. Amacın oğlunun koynuna koymak mıydı? Oğlumla evlensin dedin, ben yok dedim diye böyle mi evine gelin etmeyi düşünüyorsun?

-Nasıl böyle konuşursun Melek? Hepimiz perşembe günü gelecek diye biliyorduk. Belli ki Halil İbrahim sürpriz yapmak istemiş.

-Sürpriz? Sürpriz yaparken de yatağında gördüğü kızın yanında uyumak mıymış amacı?

-Melek teyze yorgundum. Eve nasıl gelip, odaya nasıl çıktığımı hatırlamıyorum bile. Ne annemin , ne yeğeninin haberi vardı. Az daha dikkatli olsaydım yeğenini fark ederdim, odaya çıkmaz salon da uyurdum.

-Sus! Güneş sen de kıyafetlerini al geç içeride bir yerde değiştir gel, gidiyoruz.

Halil İbrahim ile sonra konuşurdum. O yüzden başımı sallayıp yatağın kenarında duran kıyafetlerimi alarak dün gece ne heveslerle girdiğim banyoya girerek eski kıyafetlerimi giyindim. Pijamaları banyoda bırakıp banyodan çıktım.

Banyodan çıktığım da seslerin alt kattan geldiğini duyunca yönümü alt kata çevirdim. Tam merdivenlere ulaştığım sırada odasında sağa sola yürüyen Halil İbrahim' i gördüm. Onu öyle sinirli görünce daha fazla dayanamayıp odaya girdim. Odaya girmemle beni fark etmesi bir olmuştu.

-Halil İbrahim...

Özlemim ağır bastığı için koşarak hemen sarıldım. Sarılmama karşılık beklerken kollarımdan tutarak geriye doğru iteklemişti.

-Çık git şu odadan. Teyzen falan gelir.

-Teyzem şu an sinirli. Siniri geçsin hata yaptığının farkına varır.

-Başlarım sinirine de hatasına da. Kendi evimde kendi odamda şerefsiz, namuzsuz damgası yiyorum.

-Sakin ol. Teyzemi de anla. Beni o büyüttü, kızından ayırmadı. Dün buraya sen geleceksin diye hazırlık yapmaya geldim, saat geç olunca dönemedim. Sabah da bizi öyle görünce kendine hakim olamadı.

-Güneş...

-Güneş!!! Giyinmedin hâlâ. Çabuk aşağıya in.

Teyzemin sesini duymamla oflayıp Halil İbrahim ' in yanağından öperek odadan çıktım.

-Teyzemle konuşayım ararım. Lütfen üzme kendini.

Alt kata indiğim de teyzemler kapıda bekliyordu. Yanlarında Vedat amca da vardı. Aşağıya inmemle teyzem bir şey söylemeden evden çıkınca peşine takılıp evden çıktım.

-Ahh akılsız kafam ahh. Nasıl güvendim de izin verdim orada kalmana. Ya sen? Sen nasıl hissetmedin onun yanına yattığına?

-Teyze kimsenin haberi yoktu ki. Kadın oğlunu perşembe günü gelecek sanıyor, ona göre hazırlık yapıyordu. Niye yalan söylesin? Hem biz dün o kadar yorulduk ki yatağa girdiğim gibi uyumuşum, Eylül' ün sesiyle uyandım.

-Sus Güneş. Eve gidince konuşacağız.

Yan yana yürüyüp eve geldiğimizde boş ev ile karşılaşmıştık.

Teyzem salona geçerken mutfağa geçip iki bardak su alıp ben de salona teyzemin yanına gittim. Teyzem suyundan bir yudum alırken yanına oturdum.

-Otur şöyle. Hazır kimse yokken konuşalım. Gece ne olup bitti anlat teyzene.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 04 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SAYEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin