"မကြီး!!"
အင်ကြင်းဝမ်းသာအားရနှင့်
အားရပါးရလက်ပြလိုက်မှပင်
မကြီးသက်နှင်းနှင့်အဲရစ် ရပ်စောင့်
နေသည့်နေရာကို သူတွေ့သည်။
အင်ကြင်းက မကြီးဆီချက်ချင်းပြေး
သွားသည်မလို့ အင်ကြင်းရဲ့luggage
ကို သူထိန်းကိုင်လိုက်ရချိန်။
"ငါ့ကလေးတွေ ရောက်လာပြီ"
မကြီးကလည်းအပြေးလာပြီး သူနှင့်
အင်ကြင်းကိုလက်နှစ်ဖက်ဆန့်ပြီးပွေ့ဖက်လျက်
"အဲရစ်နှုတ်ဆက်လိုက်အုံး သက်နှင်း
မောင်လေးနဲ့ညီမလေးကို"
"လမ်းခရီးအဆင်ပြေလား ပေးအိတ်
တွေငါ့ကို"
"ရတယ် ကျွန်တော်ဆွဲလာမယ်"
"ပေးစမ်းပါ"
အဲရစ်က အပြင်မှာတွေ့တော့အသား
ပိုဖြူပြီးအရပ်မြင့်မြင့် ထောင်ထောင်
မောင်းမောင်းနှင့်ပင်ဖြစ်သည်။
အားနာလို့တားလည်းမရ။
အဲရစ်ကိုအင်ကြင်းရဲ့luggageနဲ့လက်ဆွဲအိတ်သာပေးလိုက်ပြီး သူ့
အိတ်တွေကိုတော့အဲရစ်လက်ထဲမပါ
သွားဖို့ သူ့ဘာသာဆွဲထားရသည်။
မကြီးကတော့ ပါးစပ်ညောင်းမတတ်
အပြုံးမျက်နှာနှင့်ပင်။
"နေစင်အရပ်ကမြင့်လာလိုက်တာ တစ်
ကယ်လူပျိုပေါက်ကြီးဖြစ်နေပြီ။ငါ့မောင်လေးကချောလာလိုက်တာ"
"မကြီး အင်ကြင်းကရော"
"အမလေး ရှင်ကမင်းသမီး"
"အိမ်အမြန်ပြန်ကြရအောင် သူတို့နားချင်ရောပေါ့"
"ဟုတ်တယ် လေယာဥ်အဆင့်ဆင့်
စီးလာရတာ တစ်ကယ်ကိုယ့်အိပ်ယာ
မှာလှဲအိပ်ချင်နေပြီ။ ပြီးတော့ဗိုက်
လည်းဆာနေတယ်။မကြီးထမင်း
ချက်ထားပေးမယ်လို့ပြောထားတယ်နော်"
"အဆင်သင့်အိမ်ရောက်တာနဲ့လက်
ဆေးပြီးစားရုံပဲ လာသွားမယ်။နေစင်လာသား အိမ်ပြန်ရအောင်။အထုပ်တွေ
အဲရစ်ကိုပေးလိုက် "
"ရတယ် မကြီးကျွန်တော့်ဘာသာ
သယ်လို့ရတယ်"
လွယ်ထားတဲ့
ကျောပိုးအိတ်မပါသွားဖို့တင်းတင်း
ကိုင်ထားပြီး မကြီးလက်ဆွဲသွားရာ
အနောက်မြန်မြန်လိုက်ရတော့သည်။
YOU ARE READING
The First He Glared
Teen Fictionမင်းကိုပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအတွက်အခွင့်ရှိနိုင်ပါ့မလား....
