Chapter 104
ကျိုးရွှမ်လန်၏ အကြည့်များက ကျောက်စိမ်းပြားပေါ်သို့ကျရောက်နေသည်။ တစ်ဖက်မှ ရယ်သံတိုးတိုးကို ကြားသောအခါ မျက်မှောင်ကြုတ်ထားရာမှ အနည်းငယ် ပြေလျော့သွား၍ နှုတ်ခမ်းပါးများ တွန့်ကွေးသွားသည်။
"ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်သူ့ကို ပြောပေးဖို့ ကူညီမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်..."
ကျိုးရွှမ်လန်က သူ့စိတ်ထဲမလိုလားသော်ငြား ဆက်ပြောလာသည်။
"သူ နောင်တရနေပြီလို့ ပြောတယ်... ဒါပေမဲ့... ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်..."
ရှန်းလျိုရှန့်က တစ်ဒင်္ဂတိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် ကျောက်စိမ်းပြားကို ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် အိပ်ရာပေါ်သို့ လှဲဲချကာ မျက်စိမှိတ်၍ အတန်ကြာ အနားယူနေလိုက်သည်။
အမည်မသိ အပူတစ်ခုက ခန္ဓာကိုယ်တွင်း၌ မြင့်တက်လာသည်။
ရှန်းလျိုရှန့်က နူးညံသော စောင်ကိုဖွင့်ကာလက်မြှောက်၍ ဝတ်ရုံကိုဆွဲလိုက်သည်။ အတွင်းဝတ်များက လျော့တိလျော့ရဲဖြစ်နေကာ လည်ပင်းအနောက်ဘက်၏ ဖြူဖွေးသော အသားအရည်တွင် အနီရောင်သန်းနေသည်ကို ဖော်ပြနေသည်။
ရှန်းလျိုရှန့်က မျက်လုံးများဖွင့်၍ ထလာကာ လက်ဖက်ရည်ကြမ်းတစ်ခွက်ကို သောက်လိုက်သည်။
အိပ်ရာပေါ်သို့ပြန်သွားချိန်တွင် ခန္ဓာကိုယ်တွင်း အပူမှာ ပို၍ပို၍ ပြင်းထန်လာသည်။ ပိန်ပါးသော ပုံရိပ်လေးက အိပ်ရာပေါ်တွင် လူးလိမ့်နေသည်။ ခဏအကြာတွင် ရှန်းလျိုရှန့်ကလက်များဆန့်ထုတ်ကာ ဆံနွယ်များကို သပ်တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဝတ်ရုံဝတ်၍ အပြင်သို့ ထွက်သွားသည်။
ယွမ်ယင်းက ဝိညာဉ်စွမ်းအားစုပြုံလာသည်ကို မခံနိုင်သောကြောင့် ကူပိုးကောင်ကို မရှာဖွေနိုင်ဖြစ်နေသည်။ ထိုကြောင့် အပ်ဖြင့်သွေးဖောက်သည့် နည်းလမ်းကလည်း အလုပ်မဖြစ်ပေ။
အချစ်ပန်းရှိသည့်နေရာတွင် ဒဏ်ရာကျယ်ကျယ်တစ်ခု ပြုလုပ်၍ နဂါးသွေးကို အသားအတွင်းသို့ စီးကျ စိမ့်ဝင်သွားစေရန် ရှန်းလျိုရှန့်တွေးမိသည်။ ဤနည်းလမ်းဖြင့် ပုန်းအောင်းနေသော ကူပိုးကောင်ကို တားမြစ်၍ ငြိမ်သက်စေနိုင်သည်။
