Chapter 134
တိယွင်ယွီ ခဏတာငြိမ်သက်သွားပြီးနောက် သူ့လက်ချောင်းများဆန့်ထုတ်၍ သစ်ရွက်ခြောက်ပုံဘေးတွင်ရပ်ပြီး သူ့ကိုကြည့်နေသည့်ပိစိလေးကို ကိုင်လိုက်သည်။
သူ ဖန်တီးထားသော အရံအတားက နတ်ဆိုးမြို့တော်နှင့် အပြင်လောကအကြားမှ ဆက်နွယ်မှုအားလုံးကို ဖြတ်တောက်ထားနိုင်ပေသည်။ အကယ်၍ အခြေတည်ဝိညာဉ်က ထိုနယ်မြေအပိုင်းအခြားထဲတွင်ရှိနေပြီး သူ့ကိုကာကွယ်ပေးမည့် မူလခန္ဓာကိုယ် မရှိနေပါက အကြီးအကျယ် ထိခိုက်သွားနိုင်ပေသည်။ ရှန်းလျိုရှန့်၏ယွမ်ယင်းက ဝိညာဉ်အဆီအနှစ်(ယွမ်ရှန်) နှင့်အတူတူဖြစ်သောကြောင့် အလွန်ထိရှလွယ်ပေသည်။
ရှန်းလျိုရှန့်က သူ့ကို မည်သည့်အချိန်တည်းက ထားခဲ့မှန်းမသိသည့်အပြင် ထိုအကောင်ပေါက်စလေး သူ့နောက်ကို မည်သည့်အချိန်တည်းက တိတ်တဆိတ်လိုက်နေသည်အား သူ မသိပေ။
အကယ်၍ စောစီးစွာ ရှာမတွေ့ခဲ့ပါက ဤအခြေတည်ဝိညာဉ်လေးက မြေပြင်ပေါ်လဲကျသေဆုံးနေခြင်းလည်း ဖြစ်နိုင်ပေသည်။
တိယွင်ယွီက သူ့ကို အရံအတားအပြင်ဘက်မှ ခန္ဓာကိုယ်အစစ်ထံသို့ ပို့ပေးလို၍ အညှာအတာကင်းမဲ့စွာပြောလိုက်သည်။
" ဒီစည်းမျဉ်းတွေကို ကိုယ်တော်ကိုယ်တိုင်ချမှတ်ထားတာ... ယွမ်ယင်းက သက်ရှိနဲ့ မတူရင်တောင် ဒီထဲမှာ နေခွင့်မရှိဘူး..."
အခြေတည်ဝိညာဉ်လေးကို အဝေးမှထိန်းချုပ်နေသည့် ရှန်းလျိုရှန့် အံ့အားသင့်သွားရသည်။ သူ၏ယွမ်ယင်းထံသို့ တဖြည်းဖြည်းချဉ်းကပ်လာသည့်လက်ကိုကြည့်ပြီး သူ အံကြိတ်ထားလိုက်ရသည်။
ကျိုးကြောင်းမဆီလျော်တဲ့အပြင် နှလုံးသားကလည်းမာလိုက်တာ...
အခြေတည်ဝိညာဉ်လေး အပြင်ဘက်သို့ပစ်ထုတ်ခံလိုက်ရပါက အတွင်းထဲမှ အခြေအနေများကို မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မသိနိုင်တော့ပေ။ ချုန်းချီ လွတ်မြောက်လာသည်ဖြစ်စေ မိုးကြိုးအတိဒုက္ခရောက်ရှိလာသည်ဖြစ်စေ တိယွင်ယွီ မည်သည့်အခြေအနေမျိုး ကြုံတွေ့နေရသည်ဖြစ်စေ သူတို့အားလုံး အရံအတားအပြင်ဘက်မှသာရပ်ကြည့်ပြီး ဘာမှလုပ်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။