8.BÖLÜM

51 28 33
                                    

Merhabalar....

Satır aralarına bol-bol yorum yapmayı  ve oy vermeyi unutmayın...

Uynadığım yer bana fazla yabancıydı. Dün sadece hastanede olduğumu sonraysa Dorukun benim taburcu işlemlerini halletmek için odadan çıktığını hatırlıyordum.

Başka bir şey hatırlamadığım için beynimi daha fazla yormamaya karar vererek ses çıkarmadan doğrulmaya calıştim.

Ne de olsa beynim benim için önemliydii...

Uzandığım yer çift kisilik yataktı. Doğrulduğumdaysa görmeyi düşündüğüm manzara bu değildi.

Yerde Doruk  yatıyordu.  Kumral saçları baya dağınık, göz altları ve gözleri şişmişti. Ama bunlara rağmen hala nasil bu kadar yakışıklı olduğunu sorguluyordum. Baya yakışıklıydi. Ve bu benim yüreğime fazlaydı.

Galiba beni buraya getiren de oydu. Fazla ses çıkarmadan yataktan kalktım. Yatağın yanındaki komodinin üzerinden çantamı aldım, içerisinden telefonumu çıkarıp saate baktım. Saat 09:58 di. Bu gün için fazla işim vardi. Odadan çıkıp salona geçtim. Burada kimse yoktu, O yüzden bende banyoyu aramaya koyuldum.  Banyoyu ararkense,yanlışlıkla tüm evi gezdim. Ama bakın kesinlikle yanlışlıkla oldu. Misafir odasının kapısı hafif aralıktı. Bu yüzden bende içeri bakmakta sıkıntı görmedim.

 Ama bilin bakalım  ne oldu?

Cevap vereyim: Ben yine şaşırdım. Sebebiyse- Yankıyla Feride yüz yüze uyuyordu. E ama bunlar fazla hızlıydı. 

Birlikte uyumak ne abi?!

Onları boş verip banyoya girdim. Özel işlerimi hallettikten sonra mutfağa gectim. Burasi amerikan tasarımli bir mutfaktı. Ve renkleri aşşırı hoşuma gitmişti. Siyah beyaz ve gri. En sevdiğim renklerdi.

Mutfağı inceledikten sonra açlıktan öldüğüm için kahvaltı hazirlamak istedim.  Ama bu zaman arkamdan duyduğum sesle irkildim. Bu ses Doruka aitti.

" Gunaydinnn kızz uyandınmi?"dedi Doruk sabah-sabah nasıl bu kadar enerjik olabiliyordu anlamıyordum.

Yoo ne münasebet uyuyorum ben...

"Evet uyandım ve sana da günaydin "dedim onun aksine hiç bir mimik kıpırdatmadan.

"Açmısın?"

"Evett hayvan gibi açım"

"E o zaman kahvaltı yapayım ben sana."

"Valla hiç de fena olmaz. Hatta seni hiç rahatsiz etmeyeyim. Sen rahatca kahvaltini hazirla."

"Hayir küçük kiz. Ben yemek yapicam sende yanimda olucaksin."

"Peki. Ozaman ben oturayim." deyip tezgahin üzerine oturdum.

"Bak şimdi sana öyle mükemmel bir şey yapicam ki parmaklarini yalayacaksin"

"O kadar iddialisin yani"dedim tek kaşımı kaldirarak.

"Evvet. ne sandin ya sen beni. Bu arada istek bir şey varmi? Normalde kahvaltida ne yersin?"

"Yoo ne yaparsan yerim. Kahvaltinıysa normalde Burakla birlikte dürüm veya zurna dürüm yiyerek yapiyoruz"

"Kahvalti için biraz garip bir yemekmiş ama sorgulamicam"

"Zaten sorgulamasan iyi edersin Dorukcum"diyip goz kirptim

                                                                                            ****

Yaklaşık 20 dakika sonra Doruk kahvaltimi hazirlamisti. 

Lara...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin