10. Bölüm

128 9 0
                                    

Bölüm Şarkısı = Cengiz Özkan / Bir Ay Doğar...

"Bu bölüm abisi tarafından sevilmeyen ve asla sevilmeyecegini düşünen kisiler için yazılmıştır.."

Biraz uzun olabilir o yüzden özür dilerim şimdiden iyi okumalar canlarım satır arası yorum yaparsanız sevinirimm <3

Hayat bazen çok acımasızdır. En sevdiğinizi en güzel anınızda alır, yada alacakmış gibi yapar bilemiyoruz. Bazen çok seversiniz, aşık olursunuz yada en yakınınızda ki kişi, bu kisi abiniz yada babanız olur bilmiyorum ama Hejan'a göre o kisi abisiydi. Hayat en muhtaç olduğu anda babasını aldı, abisinden sevgi bekledi ama abisi ondan nefret etti.. tıpkı annesi gibi..

Hejan ona sıkılan 2 kurşun ile yere düşmüştü. Kurşunu sıkan kişi Mustafaydı. Sırf onun olmadı diye evli olduğu halde Hejan onunla dini nikah kıymadı diye kimseye yâr olmasın diye iki kurşun sıktı ona..

"Hejan..." diyebilmişti tek Baran. Sevdigi kadın, kadını, canının canı şuan yerde yatıyordu, hemde bir piç yüzünden. Tam ona kavuştum derken bu adamın kurşunu onun canını yakmıştı.

"SENİ SEVDİM SEVMEME RAĞMEN BU ŞEREFSİZ OROSPU EVLADINA GİTTİN HEJAN BEN MUTLU OLAMIYORUM, SENİDE KİMSEYE YÂR ETMEM" deli gibi meydanın ortasında bağırıyordu Mustafa. Onu kim azmettirdi bilinmiyordu ama bu adamın herkesin içinde Baran Şerwan'ın karısına sıkacak cesaret yoktu.

Baran yere oturmuş, Hejanın başını dizlerinin üzerine koymuştu. Elleri ile yüzünü okşuyor, minik minik öpüyordu. Bir kurşun göğsüne diğer kurşun ise karnına denk gelmişti.

"Hawar ambulansı ara hemen" Gür sesi ile bağırmıştı meydanın ortasında, Baran Şerwan sevdiği kadını annesinden sonra sevdiği kadını kaybetmekten çok korkuyordu. Şuan küçük bir çocuktan farkı yoktu.

"Hejan aç gözlerini n'olur sevgilim dayan" ellerini tutmuştu. Elleri soğuktu..

"Hawar hırkanı ver" Hawar hemen vermiş yarasına bastırıyordu. Araba uzakta olduğu için ambulans çağırmıştı Baran.

En mutlu olduğu gecenin sabahında, karısını kaybetme korkusu yaşıyordu Baran Şerwan..

Ambulans gelmis Hejan'ı Ambulansa bindirmişti. Baran ise onun yanına geçmiş ellerini tutuyordu. Hawar ise eve gidip evdekilerle birlikte hastaneye gelecekti.

"Ben sensiz yapamam beni bırakma olur mu n'olur sevgilim n'olur bırakma beni ben seni çok seviyorum" en sonda ellerini öpmüştü.

"Nasıl oldu bu olay" diye sormuştu hemşire.

"Mustafa denen adam vurdu, sonra zaten hiç açmadı gözlerini" canı acıyordu Baranın sevdiği kadın kanlar içinde yatarken, canı yanarken  onun nefes alması zoruna gidiyordu..

Baran o an 'keşke o kurşun bana denk gelseydi' diye söylüyordu içinden. İçinden yemin etmişti

Hejanın hastaneden çıktığı gün Mustafa iti yaptığının bedelini ödeyecekti..

Hastaneye 15 dakika içinde gelmişlerdi ama o 15 dakika Baran için 2 saat gibi gelmişti. Hemen ambulanstan indirmişlerdi Hejan'ı.

"22 yaşında silahla yaralanma iki kurşun var vücudunda birisi göğsünde digeri ise karnında bilinci kapali" hemşire hızla durumunu anlatmıştı doktora.

"Hemen ameliyathane'ye alalım kan lazım olacak kan bulalim" demişti doktor.

Ameliyathane'nin önüne kadar Baran karısının elini bırakmamıştı.

TÖRE KURBANIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin